Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Als je kijk naar de datum van deze dag dan is het wel een heel bijzondere, 10-10-10. Net zoals de constatering van Bakker & Zn op Perpignan met hun gouden kloktijd op 20:20:20 waarmee ze de nationale zege op hun naam wisten te zetten!!! Altijd wel bijzonder hoor dit soort dingen, althans, dat vindt ik persoonlijk. Ja, ik heb nu eenmaal iets met dit soort dingen.

Zo, ik (wij) heb het weekje wel weer achter de rug zeg. Vorig weekend, ik was al niet helemaal top, (misschien kwam dat door het vele bier van de vrijdagavond) ging ik na een marteldag op me werk dan toch door de knieen op maandagavond. Ja, de griep had me te pakken en hoe...... God, wat ben ik een paar dagen toch ziek geweest zeg. Werkelijk alles, me benen, handen, armen echt, alles deed me pijn. Ook Monique ging op de dinsdag onderuit zodat we enkele dagen gezamelijk in bed hebben doorgebracht. Als je me van te voren had gezegd dat ik met me vrouwtje enkele dagen op bed zou moeten doorbrengen had ik voor mezelf er een hele andere voorstelling bij gehad. Nu lagen we maar snotterend en hoestend wat te draaien terwij we anders misschien... Op de donderdag ging het gelukkig al weer wat beter terwijl ik op de vrijdag al om 08:00 uur in het ziekenhuis moest wezen voor een kies te laten trekken. Ja, ook hier liep ik al enkele dagen mee en ik kon niet eerder geholpen worden. Maar ach, er zijn rottere dingen in het leven zullen we maar denken. En achteraf, het viel echt reuze mee.

Voetballen.

Vrijdagavond ben ik met het gezin gaan kijken naar het Nederlandselftal wat tegen Spanje moest spelen bij ons in Poortugaal. Meiden, onder de 17 en echt, na twee voortreffelijke wedstijden in deze poule viel deze wedstrijd smerig tegen. Helaas, de meiden gingen met 1-0 onderuit tegen een meer dan machtig Spaans elftal. Voor ons zelf stond op zaterdagmiddag een wedstrijd in de agenda tegen het op Zuid, naast De Kuip gelegen Overmaas. Dat hier een smerig spelletje werd gespeeld was snel duidelijk. Kreeg dit elftal vorige week nog op hun klote met 10 -0 tegen Rijnmond, waar wij op glansrijke manier bijna in de dubbeleschrijvers van wonnen. Nu maakte ze onze mannen in met 14-2 en eerlijk is eerlijk, de scheids was nu ook niet je van het. Ondanks dat we in de rust al wilde opstappen zijn we toch gebleven, maar als we dan na de wedstrijd strafschoppen gaan nemen loopt het uit de klauwen. De tegenstanders begonnen rare opmerkingen en geluiden te maken waarna we, ondanks dat we in het hol van de leeuw zaten gestopt en opgestapt zijn. Ja, het zijn kinderen die voetballen maar als je zo, als volwassen (?) wil en of moet winnen... Ik denk maar zo, die knulletjes van de tegenpartij kunnen er niets aan doen maar als je dan die smoelwerken bekijkt van de ouders, ja, je zou er haast één ........

Paramixo-uitbraak.

Van een kennis van me uit het Zeeuwse vernam ik dat toen hij vorige week terug kwam van zijn vakantie zijn hok was getroffen door een meer dan agresieve uitbraak van Paramixo. Maar liefst 40 stuks, zowel oude, vliegers, kwekers, weduwduivinnen, bevlogen jongen als laatjes, overal vielen slachtoffers. Het advies van de Weerd was, alles zo snel mogelijk enten, Belga Amco met Belgasol in het water en dan maar bidden en hopen dat het hier bij zou blijven. Hoe is dit toch mogelijk vraag ik mezelf dan ook af? Kijk, is het bij liefhebbers die het niet zo nauw nemen met entingen dan kan ik me hier iets bij voorstellen, maar echt, hier op de hokken in het Zeeuwse worden de duiven jaarlijks gewoon allemaal geent. Het zal je maar overkomen denk ik zo. Na een dag of wat neem ik eens contact op en gelukkig, er waren geen nieuwe gevallen bij gekomen!!! Maar toch, het zal je maar overkomen.

Africhten.

Zoals ik vorige week al aangaf in mijn schrijven zijn de jongen vorige week zondag nog eventjes weggeweest. Er stond een behoorlijk windje uit oostelijke richting en de jongen gingen daarom dan maar nog een keer richting Stellendam en kregen 1 voor 1 de vrijheid. Eerlijk is eerlijk, de laatste hebben er de gehele dag over gedaan. In de avond ben ik bij de wedstrijd Nederland - Wit-Rusland gaan kijken toen moesten er nog 5 komen. Eenmaal thuisgekomen, ik had het licht even laten branden waren ze allemaal weer aanwezig. Gisteren zijn ze in de ochtend nogmaals weggeweest. Dit keer stond het Brabantse Dinteloord op het programma waar ze eveneens weer 1 voor 1 het luchtruim kregen. Windje, uit oostelijke richting en ondanks dat het mooi weer zou worden was het op het moment van lossen toch wat dampig. Maar goed, het zou mooi weer worden en dan komen ze maar wat later waren de gedachten toen ik daar stond. Als ik na de voetbal thuis kom zijn ook de jongen weer allen op hun honk weder gekeerd. Dit was de zevende keer dat ze weggeweest zijn en gezien de omstandigheden, meest wind uit oostelijke richting, en waar velen juist zo bang voor zijn en ik altijd maar weer op wacht vallen de verliezen, 3 op de 23 reuze mee!!! Ook deze dag had ik ze normaal gesproken weer weggebracht maar wetende dat we dadelijk visite krijgen (een oud liefhebber die op dit moment zelf geen duiven meer heeft) heb ik ze maar laten zitten. Hopelijk komen er nog genoeg van dit soort dagen en kunnen dadelijk de latere (een 11 stuks) er ook aan geloven !!!

Verder op eigen hok.

Eigenlijk verloopt verders alles meer dan naar wens. Bij de nieuw aangeschafte laatjes, en dit zijn er nog al wat lopen er enkele bij in de ren met behoorlijk natte koppen. Uit ervaring weet ik dat je hier gewoon niets aan moet doen en daarom doe ik dit dan ook niet. Vorige week had ik nog de gedachten van dat het niet erger moest worden dat ik anders... Maar nu, een week verder zijn de meeste er wel weer behoorlijk bovenop. Oke, het is een rot gezicht, maar in deze tijd van het jaar komen ze er normaal gesproken vanzelf wel weer bovenop. Ook de oude duiven vermaken zich best zo met dagelijks een vrij verblijf in de ren. Tweemaal per week, op woensdag en zaterdag een heerlijk bad in de ren en voor de rest, rust, rust en nog eens rust. Ramen dag en nacht open, eventueel een verblijf in de ren, rust, een lekker drankje bestaande uit of water met knoflook, met ui of appelazijn, beter kunnen ze het niet hebben zo in deze tijd van het jaar. 

Kika, een machtig grote slagroomtaart.

Enkele weken geleden werd ik nogmaals benaderd voor een schenking t.b.v. Kika. (Kinderen Kankervrij) De woorden zeggen het al, kinderen en kanker!!! Hoe kan ik dit weigeren als je zelf vader ben van twee gezonde en mooie kinderen en je recentelijk zelf ook van dichtbij met deze verschrikkelijke ziekte te maken heb gehad. Dus, zonder probleem een bon geschonken, al zat ik al over mijn limiet heen. Enkele dagen daarna stond er een man voor de deur met een zalige, en uiterst grote slagroomtaart in handen. De organisator had me deze toe doen komen omdat ik jaarlijks mijn schenking hieraan geeft en dit al vele jaren achter elkaar. Ik heb de man medegedeeld dat ik mijn schenking altijd met liefde heb gedaan en dit totaal niet nodig was geweest. Maar eerlijk is eerlijk, hij was zalig!!!

Verkoop.

Nog een goede twee weken en dan is het einde van de door mij georganiseerde verkoop. Ja, ook dit weer voor onze medemens. Zoals de stand nu is, net over de  €5.000 heen ben ik al meer dan in mijn nopjes. Ook de geweldige site van Duivencompetitie is met een verkoop gestart. De mannen achter dit gebeuren hebben mij medegedeeld dat een percentage van de opbrengst geschonken zal gaan worden aan en voor het goede doel van de Samenloop voor Hoop. Dus ja, ik mag, en moet misschien zelfs wel wat reclame voor hun maken. Dus, heb U even tijd, neem gerust eens een kijkje op de site van GPS voor deze verkoop.

Met dit schrijven wil ik het er eigenlijk maar bij laten dus. Tot de volgende kijk op...