´Als we gaan, dan gaaaaan we met z´n aaaaalleen´, zo´n liedje wat deze zomer mijn huiskamer binnengalmde toen de jeugd het dorpsfeest afsloot. Het komt weer in de mode om gek te zijn op Hollandse hits, Hollandse kost, Hollanders.
Als Wilders iets heeft losgemaakt dan is het toch wel het oplaaien van ongegeneerd chauvinisme. Ook kwam mijn kleindochter laatst vragen om weckflessen en wilde ze tips voor het verbouwen van eigen groente in de moestuin. Onder het mom van ´dat deed jij vroeger toch ook opa´ dacht ze dat ik op dat gebied expert zou moeten zijn. De verleiding was groot om er aan toe te voegen: ´Neem ook gelijk een paar duiven want daar kan mooi het overschot naartoe, terwijl je de mest terugneemt op je tuin`.
Ik kon het nog net op tijd inslikken, want ik weet nog goed dat ze het laatst had over een stelling in de Libelle, waar ze samen met haar moeder heel eensgezind over was: Njet, never, nooit niet. De stelling was simpel: Duiven houden? Ja/nee
Er reageerden duizenden Libellelezeressen op deze hele diepzinnige poll en de uitslag was schokkend voor mij: 99% NEE, 1% ja. Triomfantelijk werd mij dat tijdens de koffie medegedeeld, ik verslikte me bijna in een biscuitje waarmee ook direct voorkomen werd dat ik mijn dochter en kleindochter subiet de keuken uit kon sturen. ´Jij mag ze nog wel eventjes houden pa´ zei mijn dochter sussend, ´na jou is de sport toch uitgestorven´.
Het trieste is dat ze ook nog gelijk heeft. Ik las net op internet (je moet wat op je oude dag) dat de Belgen inmiddels ook de mijlpaal 30.000 zijn tegengekomen tijdens het achteruit kachelen van de sport in hun land. In Nederland blijkens een ingezonden brief van twee jonge Frisismen zijn er nog krap 24000. Opgeteld zijn er minder dan 50.000 hokken van waaruit actief duivensport wordt bedreven in de Benelux, daarnaast nog een paar handjesvol donateurs, nepleden en dubbele gezinsleden voor de kampioenschappen.
0,2%
Dit betekent concreet dat van de 27 miljoen mensen in de Benelux, nog minder dan 0,2% duiven heeft om er mee te sporten. Dit terwijl de Partij voor de Dieren inmiddels kan rekenen op de stem van 1,3% van de stemgerechtigde bevolking. De duivensport in Nederland kan nog geen 0,14% op de been brengen aan leden in het stemhokje, misschien als we iedereen meetellen die iets heeft aan de sport of er iets van weet, dat we eens aan 0,2% komen. Zelfs met die 24.000 mensen slagen we er nu ook al weer een jaar in om hopeloos verdeeld te raken over de toekomst van de duivensport. Toch hoef je er het getal pi niet in dertien cijfers achter de komma voor te kennen, om na te gaan dat we gedoemd zijn.
Ongerief
Door alle commotie van het afgelopen halfjaar, was onze voorzitter toe aan een vakantie las ik op z´n weblog. Welverdiend wellicht, wie zal het zeggen, maar die was snel vergeten toen hij terug was in Nederland. Vanwege ongerief , het tegenovergestelde van gerief. Een rapport wat bij het Ministerie van LNV op stapel ligt om besproken te worden en waar het gaat over hoe je ongerief bij duiven kunt voorkomen. Het was natuurlijk niet voor niets dat ik de aantallen duivenliefhebbers afzet tegen het aantal PvdD-stemmers. Want 24.000 versus 147000 is misschien nog niet zo erg als tegenover 99% van de Libellelezeressen, het is wel een overdonderende minderheid. Dat gaat ons als duivenliefhebbers een boel ongerief opleveren als we er niet alert op zijn.
6 November 2010
Alsof we ons nog alle luxe van de wereld kunnen veroorloven, alsof alle voorgaande zaken er niet toe doen, staat er zaterdag a.s. een NPO-vergadering gepland waarin de Vlucht naar de Toekomst andermaal besproken wordt. Nu hebben alle afdelingen hun leden geraadpleegd en zien we volledig gemandateerde kiesmannen verschijnen. In diverse afdelingen werd serieus werk gemaakt van het document, waren er discussiebijeenkomsten voor de leden, kregen ze een enquête of ging de ledenvergadering erover. Andere afdelingen lijken op het eerste gezicht oorverdovend stil en passief. Het wordt dus toch weer spannend aanstaande zaterdag, terwijl het niet zo moeilijk hoeft te zijn. Een paar dia´s met bovenstaande feiten, een reële inschatting van de bedreigingen en kansen voor onze hobby en een concreet actieplan voor de komende jaren. Moet je de handen voor op mekaar kunnen krijgen zou je denken. Als Albert Jan nu eens symbolisch de notitie ´Vlucht naar de Toekomst´ verscheurt en aangeeft dat het niet gaat om het van kaft tot kaft bespreken van de tekst? Zou het helpen. Zouden de kiesmannen dan mee kunnen gaan in de geest van de notitie, zouden ze de noodzaak voor verandering dan eindelijk kunnen gaan vaststellen?
Macht
Ik heb zo mijn vraagtekens, daarom ook heb ik al meerdere keren stukken geweid aan dit proces. Zo riep ik in mijn vorige stuk de lezer al op om kritisch te kijken naar het functioneren van de kiesmannen. Want ze gaan naar Veenendaal voor u. Dat het u helemaal niets interesseert is ook al duidelijk inmiddels. Want wat denkt u bijvoorbeeld van de kiesmannen Joling en Gast van afdeling 10? Zij komen zelfs met een motie om het gedrag van de NPO-voorzitter af te keuren! Wat wil het geval? De heren voelen zich beledigd door de weblogs van de NPO-voorzitter, waarin die volgens hen afstand neemt van de besluiten op de vergadering van 31 mei. Ze willen dat de vergadering dit zaterdag veroordeelt, want het bestuur NPO en de kiesmannen zijn hierdoor ernstig geschaad. Alsof dit allemaal een wedstrijdje verplassen is voor kleine jongetjes met te kleine piemeltjes! Kom op heren, laat zien dat u ook ballen hebt en ga eens staan voor onze sport!
Besluit
Dit is mijn laatste column over Vlucht naar de Toekomst. Na zaterdag ga ik het hebben over andere zaken in onze sport, er zijn nog genoeg heilige huisjes te slechten. Volgens mij heeft onze sport dringend behoefte aan een duidelijke koers. Op onze vluchten winnen de duiven degene die zich het best oriënteren, het best bestand zijn tegen de omstandigheden onderweg en die gemotiveerd genoeg zijn om alleen door te gaan op de goede route om als eerste thuis te zijn. Al die duiven die twijfelen, die zwabberen, die opgeven, die te slap zijn om de eindstreep te halen, die zijn er rond deze tijd van het jaar niet meer. Green Exit zoals sommigen dat noemen. De Vlucht naar de toekomst moet door en is niet afhankelijk van een voorzitter of van een kiesman, het moet iets zijn wat we allemaal zien en willen! Wie niet op tijd zit straks in de kliko!
|