In deze tijd zijn duiven hevig aan het ruien of zijn ze er bijna door. En elk beetje schrijver voelt zich geroepen daar, elke herfst weer opnieuw, iets over op papier te zetten. Meestal over wat je het best kan doen om de duiven een steuntje te geven.
Ook verkopers van gaten in de markt komen in de ruitijd uit hun holen. ‘Nu moeten de prijzen voor volgend jaar verdiend worden’ kraaien ze in koor en toevallig verkopen zij spul om je daarbij te helpen.
Wat een menslievendheid. Soms lijkt sprake van een complot tussen schrijvers en verkopers maar dat is het natuurlijk niet.
HANDEL
Verbazingwekkend ook hoe ‘de handel’ zijn momenten weet te kiezen. In het najaar krijsen ze wat je nodig hebt om duiven beter te doen ruien. En toevallig verkopen zij dat spul.
In het voorjaar heeft er een zelfs spul om verliezen met jongen te beperken en Adeno is voor sommigen helemaal een zegen. Zelfs (sommige) dierenartsen doen mee aan dit circus van de lach. En het moet gezegd, het werkt, velen happen.
Wat is echter werkelijkheid? Gezonde duiven ruien spontaan, daar hoef je niets voor te doen, integendeel. Sommige nevenproducten beïnvloeden het metabolisme van de duif dus wees er voorzichtig mee. Persoonlijk ben ik trouwens toch van mijn geloof gevallen in veel bijproducten.
Opmerkingsgave en goede duiven op een goed hok, daar draait het om. De rest is veelal gezever in de marge. Velen denken echter anders. Want waarom wordt zo veel troep geadverteerd? Niet uit liefdadigheid of om een krant of site overeind te houden, wel om zakken te vullen. Zo simpel is dat.
De kampioenen zijn niet de beste klanten van die verkopers, wel degenen die dat willen worden. Het oog straalt gezondheid uit en dat is nodig voor een goede rui.
VANZELF
Zoals ik zei gaan duiven vanzelf ruien. Dat is een natuurlijk proces. Kijk naar duiven in het wild. In hun verenkleed kan je je zelfs na de meest barre winters zonder medicijnen en aanverwanten vaak spiegelen. Ze ruiden soms beter dan onze goed verzorgde duiven in luxe hokken.
Duiven die niet gezond zijn hebben uiteraard meer moeite met de rui en het is daarom dat velen VOORDAT de rui invalt een dierenarts raadplegen. Niet verkeerd. Wel moeten liefhebbers die manipuleren met licht en donker en tot oktober spelen beseffen dat daarvoor een prijs wordt betaald: Die is winterkweek vergeten.
GEEN PROBLEEM
En duiven die op een of twee oude pennen blijven staan? Zolang het er maar enkele zijn is dat geen enkel probleem. Die vallen alsnog en als dat niet zo is is er nog weinig aan de hand, ze zullen er geen prijs minder om winnen. Een probleem heb je als die 10e pen in mei of juni wordt gestoten. Dan ben je voor drie weken uitgeschakeld. Maar nooit mag je die pen trekken.
Ik deed dat lang geleden twee keer en twee keer liep het mis. Twee keer hielp ik de toekomst van een duif om zeep. Je mag pennen trekken, als je het goed doet (!), maar niet de laatste. Mogelijk komt er een stompje voor in de plaats en dat elk jaar weer opnieuw. En vanzelfsprekend is met zo’n duif niets meer aan te vangen.
Vertraagde beelden van vliegende duiven tonen het enorme belang van de laatste pennen. Ook hoe die gebogen zijn na vele uren vliegen.
WAT DAN?
Ik had het over manipuleren met licht en donker. Bijlichten vanaf de langste dag is zo’n beetje mode aan het worden. Of het zo veel voordelen heeft is nog de vraag maar als je er in gelooft stop er zo vroeg mogelijk mee. Dat mag van de ene dag op de andere. Over lang spelen gesproken meen ik overigens dat 4 of 5 vluchten van 500 tot 620 kilometer voor jongen te veel is, zeker met tegenwind.
Sommigen menen dat je de echt goede niet kapot speelt. Misschien hebben die gelijk, misschien ook niet. En wat die winterkweek betreft is de vraag of je zo nodig begin mei al met jongen moet spelen. Als dat niet zo is is de volgende vraag of je over 3 weken al moet koppelen. Diverse topspelers koppelen pas in januari of verkopen hun eerste ronde.
En die zullen toch wel weten wat ze doen zeker?
ECHT NIETS?
Of we de duiven dan echt geen steuntje kunnen geven? Misschien wel. - Als ze al vitamines nodig hebben (wat ik betwijfel) is het tijdens de rui. Op korte tijd zo veel pluimen verwisselen stelt hoge eisen aan het duivenlichaam. Vandaar.
- Ook biergist, Sedochol en karnemelk hebben mogelijk nut. - Verder hebben ruiende duiven absolute rust nodig, daarom dat velen die niet buiten laten. - Ook een regelmatig bad is een absolute vereiste. Soms willen ze er niet in, vooral bij droge winderige dagen, ze dan een verplicht bad geven is nutteloos omdat het water niet komt waar het moet zijn, op de huid. Dat gebeurt alleen als ze met opgetrokken veren spontaan een bad nemen, niet als je ze daarin dompelt.
Je kan ze ook los laten als het regent of ze dan in een voliere laten. En verder? Eigenlijk niets.
Van mij vangen verkopers van ‘ruimiddelen’ niets en toch vangt mijn vrouw meer pluimen dan haar lief is. En nog nooit zei iemand ‘je duiven ruiden niet goed, heb je ze niet tekort gedaan?’
Alles draait om basisgezondheid; het spelen, het kweken en de rui. Die liefhebbers die drie maal per jaar de dierenarts raadplegen; voor het kweekseizoen, voor het vliegseizoen EN… voor de rui zijn zo stom nog niet. Ze weten dat kuren tegen wormen en coccidose TIJDENS de rui is af te raden.
TOT SLOT
Medicatie tegen paratyfus daarentegen heeft geen invloed op de rui. Die kuren zijn overigens omstreden. Veel kampioenen doen het jaarlijks en peinzen er niet over een jaar over te slaan. Andere al even grote kampioenen doen er niet aan mee. Ook gespecialiseerde dierenartsen verschillen van mening. Met name dr. Henk de Weerd, toch een autoriteit, is voor.
Dr. F Marien, niet te onderschatten als dierenarts en tegen wie je best maar helemaal niet speelt, is tegen. Ik denk dat zo’n jaarlijkse kuur is aan te raden voor mensen die regelmatig duiven bijhalen.
Vraag is of ik gelijk heb.
|