Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Ik heb dit keer een bijdrage gemaakt, die precies past in de moderne duivensportbeleving! Met andere woorden: Ik wil met zo min mogelijk inspanning, zoveel mogelijk zien te bereiken? Het gaat mij als moderne duivencoach niet om zoveel mogelijk werk! Mijn doel is om met 10 – 12 (sub)topduiven, mee te doen met de grote jongens! En bovenal om te kunnen blijven genieten van onze prachtige sport!

Hoe bereik ik m'n doel?

Voor het bereiken van mijn doel heb ik een zgn. klassen-indeling gemaakt. Die kun je hieronder vinden plus een ingekorte beschrijving :-) Maar, voordat je doorscrolt, wil ik je verzoeken om is na te gaan wat jijzelf onder een goede wedstrijdduif verstaat? Want verderop ga ik je vragen hier een  beschrijving van te geven.

Wat is een goede wedstrijdduif?

Onze postduif is een zogeheten cultuurdier d.w.z. wij duivenhouders, hebben met elkaar een slimme vogel geëvolueerd die vanaf zijn lossingsplaats snel terug naar huis vliegt. De hele wereld en wetenschap staan samen voor een raadsel: "Hoe is dit toch mogelijk?" Maar eerlijk gezegd: "Een duif die zijn weg naar huis terugvindt. Is in mijn ogen nog géén wedstrijdduif! Hoe knap deze prestatie ook is!

N.B.: Ik neem aan dat het terugvinden van het eigen hok, door de duif zelf niet als een eigen prestatierace, maar als een oerinstinct wordt aangevoeld. Hebben wij melkers er dan voor gezorgd dat onze duiven steeds sneller hun thuishokken weten te vinden? Ja inderdaad, ik denk van wél! Maar ook dit antwoord zie ik niet als afdoende! Ik denk dat er meer is dan louter vluchtsnelheid en concoursen die niet meer dan 20 minuten of korter opstaan vanuit Orleans..?

Mijn aanname en zoektocht: Ik herken in een gewone postduif een goede wedstrijdduif op met moment dat hij of zij:

• van zichzelf uit normaal gezond kan blijven (binnen zijn eigen habitat; duivenhok);
• alleen medicijnen nodig heeft die 'm weerbaar maken tegen de bekendste duivenziektes zoals: paramyxo, paratyfus e.d., maar voor de rest moet een goede wedstrijdduif kunnen vertrouwen op zijn/haar eigen natuurlijke geneeskracht;
• zijn/haar eigen oerdriften aanvoelt en zichzelf daardoor kan oppeppen (cq z'n natuurlijke hormonen kan gebruiken..);
• niet te lang treuzelt bij het binnenlopen: Pats, uit de lucht op de plank! Zelfs als hij/zij uit Bordeaux komt....

Persoonlijke klassenindeling om tot 10-12 goede wedstrijdduiven te komen:

• Duivin I
  Een goede wedstrijdduivin zie ik als een soort van: halve doffer, die net zo fel haar broedplek kan verdedigen tegen andere indringers, zoals bv de melker en hokgenoten!
• Duivin II
  Is een goede weduwduivin of voedsterduif; dit is te herkennen aan het zogeheten courtisaanse- of hitsig gedrag. Je ziet bv een overdreven verzorging voor: haar kroost of doffer o.a. het kroost volledig volpompen. Dé goede weduwduivin die haar doffer voor- en na het inkorven flink driftig krijgt!
• Doffer I
  Hier zie ik een minder goede wedstrijddoffer, die een hoop kabaal maakt in voornamelijk zijn broedhok + het plankje vlak in de buurt. Maar hij laat afweten (o.a. in de verzendingsmand, daar wordt hij in een hoek gedreven!) wanneer hij op karakter moet doorvliegen: té vroeg daalt en bv op een weiland eten en drinken gaat zoeken! N.B. Bij een overnachter lijkt dit een voordeel, maar ik denk dat een goede fondduif, zolang als zijn karakter toelaat, doorvliegt. En daardoor geen onnodig tijdverlies oploopt! Even los gezien van extremen zoals: 30 graden en een NO-wind op de kop ;-)
• Doffer II
  Een betere wedstrijdduif is wellicht te herkennen aan zijn enorme territoriumdrift en zijn drang om zoveel mogelijk duivinnen het hof te maken en het instinct om ze te bevruchten! NB.: Uitzonderingen bevestigen, de regel!
• Melker I
  Een zogeheten: "Winnaarstype." Ik weet van mijzelf dat ik géén uitgesproken type die persé de eerste prijzen in de wacht wil slepen. Kortom, mooi duivenweer, een mooie aankomst, de weduwaar die met geknepen vleugels uit de lucht komt vallen als een steen, maken voor mij de duivensport. Maar iedere week er onderdoor, dat wil ik niet! Vandaar dat ik deze klassen-indeling heb uitgedacht?

NB: Ik weet dat de zgn "Winnaarstypes" een ijzeren wilskracht hebben. Die er heel veel  voor over hebben om hun eigen "betere postduiven" nog beter te laten presteren! Ze doen dit door vroeg op te staan, niets aan het toeval over te laten? Ze steken bijna letterlijk heel veel van hun eigen energie in die van de duiven...?

• Melker II
  Een "hobbyist". Ja inderdaad, ik ben bijna een "hobbyist-duivenhouder" te noemen. Maar wel eentje die eerst nagedacht heeft voordat hij roept: Dood aan de gladiolen! Kortom, ik wil graag, een beetje meelopen met de winnaars in deze sport, maar niet tot aan het eind: "Ik houd gráág het huisje bij het schuurtje.." ;-)

Verantwoording..?

Ik snap, zoals iedere duivenhouder, dat de beste selecteur, de mand is. Ofwel, de wekenlijkse uitslag ;-)

Het gaat mij om o.a. om dierenwelzijn. Dan is het wellicht handig dat ik als niet enorm gedreven melker, tóch over meerdere middelen kan beschikken: dan de eeuwige doodoender: "De mand maakt uit welke duif een goede is of niet!" Ook al kan ik hier feitelijks niks tegenin brengen!?

Ik bedoel, waarom zou ik een Duivin I)de baan opsturen, terwijl ze veel beter als weduwduivin haar aandeel voor een kampioenshok levert? Kortom, ik wil graag, met zo min mogelijk aantal duiven, een zo goed mogelijk resultaat neerzetten!

Nú het woord aan de lezers..?

Ik heb hierboven mijn waarnemingen plus mening: onder elkaar gezet. Wat ik zie als belangrijkste  waarden om te komen tot mijn doel: Met... (...) zoveel mogelijk zien te bereiken!

Nou, ben ik razend benieuwd; "Wie herkent, mijn klassenindelingen? En ik ben ook zo vrijpostig om te vragen naar:

• Welke herkenningstekens zie je bij goede wedstrijd- doffers en duivinnen? Ik denk dan aan: gedrag, zelfgenezend vermogen en vitaliteit?
• Welke relatie voel je met je favoriete duiven? Krijg je de behoefte om te "knokken." Of ze juist: handtam (je weet wel: met een pinda in je hand..) te maken?
• Welk idee heb je bij een goed hok? Moet het aangenaam vertoeven zijn voor jezelf plus de duiven? Òf, zeg je: "Komop! Het zijn dieren! Want je wilt ze zo dicht mogelijk bij de natuur houden?

Ik verwacht op z'n minst 10 reacties. En stel dat je als melker de betere wedstrijdduiven kunt herkennen op je hok, hoe zit dit dan met de kweekwaarde..? Kun je dit dan ook met het blote oog waarnemen..?"
 
Rob van Hove