We zitten al een tijdje in het stille seizoen, juist in deze periode kun je rustig de balans opmaken over hoe het dit jaar is gegaan. Hebben we de doelstellingen die we ons vooraf hebben gesteld gehaald? Maar vooral hebben we plezier gehad aan onze hobby. Het bezig zijn met je duiven en daarin ontspanning vinden moet altijd het belangrijkste blijven.
Doelen moet je altijd stellen want dit geeft je motivatie om er iets van te maken. Niemand vind het leuk in te korven en vervolgens voor spek en bonen mee te doen. Maar je doelen moeten wel reëel zijn. Verwachtingen hebben van duiven die al een aantal jaren hebben laten zien niet mee te kunnen is jezelf voor de gek houden. Als je hieruit hebt gekweekt of van plan bent komend jaar opnieuw uit te kweken mag je niet verwachten dat het tij keert. Een goede afstamming mag niet de reden zijn om met deze duiven verder te gaan. Een kwaliteitsinjectie zal dan op zijn plaats zijn. Nieuwe duiven geven ook nieuwe motivatie. Die oude worden toch niet meer beter dus de kans dat het minder zal gaan is dan ook kleiner. Daarbij zal men zich door ondervinding realiseren dat men eerder afscheid had moeten nemen van de oude garde.
Duivensport is net zoals alle sporten verandert. Alles gaat sneller, men loopt sneller het zwemmen gaat sneller. Dit zijn sporten die door mensen gedaan worden. Onze wedvluchten verlopen ook steeds sneller. Dag-fond vluchten van meer dan zeshondert kilometer zijn met de wind achter soms in twintig minuten afgelopen. Terwijl jaren geleden deze wedstrijden meer dan twee uur open stonden. Van een vitesse vlucht met noorden wind vlogen de eerste duiven vroeger net zestig kilometer per uur nu tachtig. Natuurlijk zijn diverse omstandigheden zoals transport verbeterd, de voeding is aangepast maar bovenal is de kwaliteit van de duiven met de tijd meegegaan.
De training van de duiven is anders dan vroeger. We verduisteren en verlichtten. Daarnaast zijn mede door internet de grenzen verlegd. De jongere generatie liefhebbers die fanatiek zijn zoeken ook ver van huis over de grens betere duiven. Terwijl men vroeger juist in eigen omgeving ruilde of duiven kocht waardoor de kwaliteit in die streek dan niet veranderde. Nauurlijk is niet alles wat men vroeger deed achterhaalt maar de manier van spelen met duiven is wel anders. Ga je daar niet in mee dan zul je achterblijven. Als je daarvoor kiest moet je niet klagen, maar het zal je zoveel plezier geven als je ook meegaat. Ieder op zijn eigen manier en daarom moet je juist nu kiezen waar je het volgend seizoen voor gaat.
Makkelijk praten hoor ik sommige zeggen. De kleine liefhebber heeft toch geen kans zich te meten met de grote hokken!. Zij hebben alle mogelijkheden die wij nooit zullen krijgen. Je hier bij neer leggen is natuurlijk de weg van de minste weerstand. Er zijn gelukkig nog oude liefhebbers die het tegendeel bewijzen. Zij passen hun manier van duiven houden aan en gaan ervoor. In onze regio laat Dhr Ben Roes uit Elden zien dat iemand van rond de tachtig jaar nog mee kan doen voor de eerste kampioenschappen. Ook hij heeft geprobeerd met duivinnen te gaan spelen. En ondervonden dat terug naar traditioneel weduwschap en alleen Vitesse Mid-fond voor hem het meeste praktisch is. Zijn spel valt misschien niet voor iedereen op maar met weinig duiven mee laat hij zien dat kwaliteit nog altijd wint. Zijn motto, Maak een plan, houdt het simpel en selecteer streng.
Gelukkig zijn er nog veel kleine succesvolle liefhebbers die misschien niet echt opvallen maar die wel constant vroege prijzen spelen. Zij hebben hun eigen system en houden zich hieraan vast. Soms wat aanpassingen maar de basis blijft hetzelfde. Hierdoor ontstaan de stabiele hokken waarop de omgeving jaloers is. Zij maken de juiste keuzes en staan open voor de veranderingen van de tijd.
|