Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Wij, Nederlanders zijn eigenlijk een heel apart volkje. Met z'n zestien miljoen mensen wonen we op een klein stukje van de aarde. Een vlekje op de wereldkaart. Toch worden we alom geprezen, wij hebben wat te zeggen. Bij veel landgenoten valt dit overigens verkeerd. Daar komen we weer met onze grote mond, die wereldverbeteraars. Maar o wee, als wij maar enigszins boven het maaiveld uitkomen. Neersabelen die hap, doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg. Echt van die uitdrukkingen die ons bekend in de oren klinken. Toch is het nemen van risico's wel aan ons besteed. Je moet er tegen kunnen. Immers, hoge bomen vangen veel wind. In de duivensport is het niet anders. De liefhebbers die vaak het voortouw nemen, worden vaak minder vleiende opmerkingen toegedicht. Toch zijn het juist deze liefhebbers of zo u wilt professionals, die uitblinken in onze wedstrijdsport. Zij ontwikkelen nieuwe strategieën met het doel om nog beter te presteren. Mocht het lukken dan vinden zij veel navolgers.  De concurrent gaat het imiteren, immers hoop doet leven. Toch is bij de meeste duivenmelkers hun beginsituatie totaal anders. Zij willen in dezelfde voetsporen treden als de professionals. Dit lukt vaak maar ten dele, hun mogelijkheden zijn beperkter: ruimte, financiën, werksituatie enz.

De waaghalzen, die mensen die lef ( guts ) vertonen, gloriëren. Zij gaan niet over één nacht ijs. Het is al jaren uitgedokterd. Binnen de duivensport wordt het ook hoog tijd, dat men zich gaat realiseren dat onze toekomst van de duivensport valt en staat met nieuw elan. Promotie van onze mooie sport moet bij elke vereniging, samenspel, afdeling en NPO hoog in het vaandel staan. Wil men over pakweg 10 jaar nog kunnen concoursen , dan moeten we echt de bakens gaan verzetten. Lef tonen. Waarom lukt het ons niet om meer leden te krijgen? Wat is de oorzaak van de neerwaartse spiraal binnen onze duivensport? Ik neem aan dat het NPO bestuur dit als hoogste prioriteit op de agenda heeft staan, toch? Afgelopen jaar kwam het verontrustende bericht van de NPO voorzitter dat er per week zo'n 15 liefhebbers met de duivensport stoppen (in dit tempo zijn het er wel 750 per jaar ).

Nu zal men toch hopelijk wel in kaart hebben gebracht waarom talloze duivenliefhebbers de bekende pijp aan Maarten geven. Ik heb nog geen publicatie gelezen over dit belangrijke onderwerp. Weten  we de oorzaak dan pas kunnen we gericht aan het werk gaan. Elke duivenliefhebber moet de guts hebben om dit niet over zijn kant te laten gaan.

De sportbeleving

De basisvereniging is vaak de bakermat voor het in stand houden van de duivensport. Zij moeten de duivenliefhebbers proberen aan zich te binden door middel van een uitgekiend beleid en een goede onderlinge sfeer. Zoals een kind een speelgoedwinkel vaak een eldorado vindt, zoals een man graag rondneust in een elektronica- of een computerzaak, een vrouw graag in een kledingzaak of juwelierswinkel vertoeft, zo moeten wij zorgen dat de bestaande leden behouden blijven voor onze mooie sport. Maak van uw vereniging een eldorado. Stop de hebbedingetjes niet weg, laat zien wat het inhoudt. Laat de positieve kanten zien van het verenigingsleven. Publiceer in plaatselijke media, een foto verduidelijkt heel veel. Probeer je in te leven in een afhaker. Waarom stopt men met de duivensport? Is men het niet eens met het verenigingsbeleid? Hoor zijn of haar argumenten aan. Praat erover en verklaar het hoe en waarom. Wees transparant. Lukt het hem niet om in de uitslag te komen? Begeleid hem om tot betere prestaties te komen. Wordt de verenigingsuitslag gedomineerd door enkele liefhebbers, die het merendeel van de prijzen in de wacht sleept, praat eens met die superspeler. De vraag stellen is eigenlijk al vaak het antwoord geven. Misschien is hij wel geneigd om voor de vereniging maar zijn eerste vijf of zes duiven te laten tellen en de rest van de duiven voor het samenspel. Misschien is een oplossing uw vereniging te verdelen in twee divisies. Praat eens over de prijsverdeling. De meeste leden willen hun naam op het papier zien staan in de prijslijst.

Misschien moet het bestuur zich eens hard gaan maken voor een prijsverdeling 1 : 3. Een ieder vindt het leuk om eens een keer met een prijsje naar huis te keren, een bos bloemen, een vleesprijs enz. Maak het aantrekkelijker. Beloon niet alleen het spel, maar zeker ook de "harde" werkers in de vereniging. Laat als bestuur en duivenliefhebber eens weten dat het werk wat zij doen, enorm gewaardeerd wordt. Een schouderklopje, een bloemetje, in het zonnetje zetten. Het is zo simpel, maar je bereikt er veel meer mee dan botweg negeren. 't Lijkt zo gewoontjes, maar is het niet. Zij zijn eigenlijk de stille kracht binnen een vereniging. Toon als bestuur guts, men zit er immers voor alle leden. Spreek de onruststokers aan op hun verantwoordelijkheid. Het zal de sfeer in de vereniging ten goede komen. Via mond op mond reclame hebben we meer kans dat de wedstrijdduivensport niet iets is van  haat en kinnesinne. Laat een ieder is zijn waarde, dan pas heb je guts en de glorie komt dan vanzelf.

Zo kan het ook

In december 2010 organiseerde Duivenforum een bonnenverkoop waarbij 10% van het batig saldo voor de PPN zou zijn. Inmiddels is de verkoop gesloten en mochten wij € 1000,-- ontvangen voor onze promo hokjes. Wij kunnen daar weer twee hokje van laten maken. Het eerste hokje wordt binnen een maand geplaatst in Zeeland en wel bij Gerson de Pagter uit Meliskerke.

Mannen van het duivenforum, geweldig bedankt voor deze geste. Jullie hebben de guts getoond en het resultaat mag er wezen. In ieder geval alvast één jeugdlid blij gemaakt. Mochten er meer van deze initiatieven ontstaan, de PPN houdt zich aanbevolen. Denkt u in dit verband ook eens aan de nationale geschenkenbon. Een simpel idee. U geeft zelf aan hoeveel % van de opbrengst van uw bon bestemd is voor de PPN. Heeft u in uw vereniging een jeugdige beginner, informeer eens bij PPN naar de mogelijkheden voor het leasen van een Junior Promohokje, voor de duur van twee jaar.

Zo moet het niet

Hebt u het gelezen in de krant? Een aantal gevangenen had de guts om een postduif(?), ik heb de duif op de tv gezien en ik vraag me af of het een postduif was, als drugskoerier in te schakelen.  In de Colombiaanse stad Bucaramanga (wie kent het niet?) werd een duif onderschept die cocaïne en crack vervoerde. De politie kreeg een tip en vond de duif op één van de muren die de gevangenis omringen. Het beestje was te zwaar beladen om weg te kunnen vliegen (typisch een geval van hebzucht). Op zijn rug zaten 40 gram cocaïne en 5 gram crack.  Een geval van guts en no glory.

Evaluatie

Inmiddels hebben we Henk Wassink, duivenfotograaf, bereid gevonden om de liefhebbers en de kinderboerderijen die van de PPN een promohokje hebben ontvangen, te bezoeken en middels een kort verslag en een foto ons hierover te informeren. Henk doet dit belangeloos. Mocht u van Henk een email hebben ontvangen, laat even weten wanneer hij welkom is. Het is een omvangrijk karwei en dat lukt alleen met uw medewerking. Toon guts en laat Henk niet in de steek.  Niet alleen de PPN is nieuwsgierig, ook talloze duivenliefhebbers die mee hebben " gesponsord ".

Namens de PPN,
Peter Tolk