Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Over de Olympiade te Poznan(Polen) kan ik nog niet zo veel vertellen, ik ben er niet geweest. Jammer genoeg niet eigenlijk, ik had de puf niet om 10 uur in de auto te gaan zitten, en dan op zondag weer terug moeten rijden. Polen was me net te ver (voor met de auto dan). Wat ik wel weet dat het een Olympiade is geweest met veel haken, ogen, tegenslagen en geluk. Ten eerste heeft onze standaard ploeg het ronduit slecht gedaan, wanneer je 8e bent op de Olympiade als land, doe je het slecht.

Duitsland heeft wederom gewonnen. In de Prestatie klassen was het ook een drama, op woensdagmorgen moesten we onze duiven brengen tussen 06/07.00 uur te Voorthuizen (bij Barneveld), dus om 04.30 uit bed om onze duifjes te brengen (we waren 1e en 2e in de cat. H Oude duiven). Nu is dat natuurlijk geen enkel probleem, je hebt het er graag voor over, je bent zo trots als een pauw om je land te mogen vertegenwoordigen dus al hadden ze me op 03.00 laten komen geen probleem, maar... dinsdagavond werden we gebeld dat de duiven niet verzekerd konden worden…Dinsdag! Eén dag van te voren.

Nu werd er door de deelnemers duchtig heen en weer gebeld over wat te doen, ik was aan het werk maar ben door drie liefhebbers gebeld wat we gingen doen. We konden namelijk besluiten onze duiven niet heen te sturen, of wel heen te sturen maar dan zonder verzekering.

De Olympiadeduiven hebben een grote waarde zowel financieel als emotioneel, dus ik zou me kunnen voorstellen dat je de duiven thuis liet. Wij deden het niet, we hebben gewoon onze Missouri’s Girl en Breanna naar Voorthuizen gebracht. De eer om ons land te vertegenwoordigen was voor mij zwaarder wegende dat het financieel verlies bij diefstal.

Maar we kregen nog een andere keuze, en daar was ik het in zijn geheel niet mee eens. We mochten “dummy” duiven inzetten, ofwel neppers. En dat vond ik en velen met mij onmogelijk, de bezoekers staan in rijen van 10 mensen dik voor de kooitjes te kijken, naar die toppers en dan zit er een andere duif in het kooitje met een afgeplakte ring… Dan kan en mag nooit! Nu weet ik nu nog niet wat er met deze dummy’s gedaan is. Misschien zijn ze uit competitie genomen, misschien niet, dat kan ik u nog niet vertellen (nu zondag de 30e).

We hadden misschien zelfs als gehele Nederlandse ploeg gediskwalificeerd kunnen worden. En waar ik ook moeite mee had was het volgende: Stel nummer 1 gaat niet naar Polen, de eigenaar neemt de gok niet, prima iedereen zijn eigen keuze. Had dan nummer 2 op de eerste plek gezet, en nummer 4 nog snel gebeld met de vraag; “Kunt u morgen uw duif komen brengen voor de Olympiade” Misschien wilde nummer 4 graag? Ik weet niet of dat gekund had of zelfs mag?, maar dummy duiven…dat mag natuurlijk helemaal niet.

Maar waar komt het door? Is het de schuld van de liefhebber?, van de Olympiade commissie? Of van de verzekering? Ik weet het niet. Natuurlijk is de eerste en belangrijkste fout dat de duiven niet verzekerd konden worden (èèn dag van te voren), maar dan dummy duiven inzetten? Dat kan natuurlijk ook niet. We sluiten deze Olympiade special af met iets positiefs; De ontvangst in Voorthuizen was perfect, de commissie had flink zijn best gedaan, voor iedereen stond een ontbijt klaar, en de duifjes werden perfect in ontvangst genomen. Maar de goede smaak van het ontbijt kon de slechte smaak van het niet kunnen verzekeren niet wegnemen.

Rayon 6 van Afdeling 1(Zeeland)

Op zaterdag 29 januari jl. waren “grote” Willem Heinhuis en ondergetekende te gast bij de prijsuitreiking en feestmiddag van Rayon 6 afdeling Zeeland. We moesten zo’n kleine 3 uurtjes rijden van Drenthe naar Zeeland, maar hebben het er steeds graag voor over. Tegen 17.30 uur werden we welkom geheten met een uitgebreid warm en koud buffet, tegen 18.30 uur kwam er een plaatselijke komiek die zich zelf en de zaal op de korrel nam, grote klasse hoe deze man het deed. Na deze maaltijd met humor was het de tijd voor mij om de zaal een 120 minuten te vermaken met een eenmansforum.

De dames hoefden niet naar me te luisteren, die konden heerlijk knutselen in een bijzaaltje. Grote spelers zaten in de zaal, vooral zeer bekende fondspelers. Geef mij een microfoon en ik praat 2/3 of 4 uur over de duivensport. Met nog een 9-tal duifjes in de kooitjes (waar ik de topper uit moest zoeken), was het al snel 21.00 uur. Ik moet zeggen, het was een super dag, zeer gezellige en gastvrije mensen in Zeeland (maar dat weten we al jaren), tegen 01.00 zondagmorgen waren we weer thuis.

Op eigen hok

Gaat het prima, zoals altijd eigenlijk. De jongen groeien als kool, er liggen reeds eieren naast bij enkele kweekkoppels. Geen enkele afvaller nog, alle jongen komen super op. Geen dunne poep te vinden, prachtig is de sport als het zo gaat. Nog steeds krijgen ze iedere dag een badje, althans toch wel 5 keer per week, en steeds duiken ze er in. De Beute-Smurrie maak ik nu drie keer per week (om de dag zeg maar). Een volle bus pinda’s, een stuk kaas van 5 x 5 x 5 cm gaat door de keukenmachine, hierna zo’n 10 seconden in de magnetron (800 watt). Op deze mengeling doe ik 1,5 eetlepel van de Herstel-Power/Beute Sport mix, roer dat goed door elkaar en doe het nogmaals in de keukenmachine. Deze “smurrie” vinden ze ongelofelijk lekker, en dat is aan de jongen te zien, ze kunnen bijna niet lopen van dikkigheid. Door het water doe ik zo nu en dan wat Prange Suppe en straks als de jongen gespeend zijn ook nog eenmaal in de week Bony SGR (zuur/kruiden). Dat is me vorig jaar goed bevallen, om de dag prange suppe en eenmaal per weer SGR.

Tot volgende week, 

PS Onze nieuwe kweekkoppels staan op www.duivensites.nl/beute.