Het is koud, koud en nat. Ik begrijp niet dat melkers hun doffers, die vaak net op weduwschap staan, zo lang laten trainen. Waarschijnlijk doen ze het meer voor zichzelf, want het is zo'n leuk gezicht. Hou ze met dat weer achter liever binnen of verkort de dagelijkse trainingvluchten. Dat lange loslaten in die kou kan de vorm alleen maar drukken.
Het was bij mij zelfs zo dat ik mijn doffers het afgelopen weekeinde heb thuisgehouden. De verwachtingen waren zo slecht, dat ik mijn late doffertjes niet in durfde te manden. Op de eerste plaats uit angst voor verlies, op de tweede plaats vanwege de klap die ze van zo'n koude natte vlucht kunnen oplopen. Het kleine beetje vorm, na een goede week weduwschap, zou ik daarmee misschien voor weken verspelen.
Toch zat ik er met mijn beslissing flink naast. Het werd een mooie, snelle vlucht. Van regen en een koude noordwester was totaal geen sprake. Juist voor mijn laatste doffertjes had het een prima leervlucht geweest. Zo zie je maar, je weet nooit of je het goed doet. Toch denk ik, dat je zeker in het begin van het seizoen, beter een beetje voorzichtig kunt zijn. Vorm is zo broos en vergankelijk.... Daar moet je heel zuinig op zijn.
Dubbelweduwschap
Het valt niet mee om op een hok van 4,50 meter je hele duivenhobby te beoefenen. Daarom heb ik toch weer gekozen voor het dubbel weduwschap. Ik heb mijn hok in drieën verdeeld. Eén afdeling voor de jongen, eentje voor de doffers en één voor de duivinnen. Dat laatste afdelinkje uiteraard het kleinst. Op deze manier kan ik zowel met mijn doffertjes als mijn duivinnen spelen en het bevalt me tot nu toe uitstekend. De duivinnen, 12 In totaal, komen tot nu toe (we hebben drie vluchten gehad) prima af. En dat terwijl er 2 van overgewend zijn en er 4 laatjes bijlopen. Vooral de tweede wedvlucht, toen ze net een paar dagen op weduwschap stonden, maakten ze een prima uitslag. In de vereniging 3 bij de eerste 5 en ook in groter verband in de kop van de uitslag.
Als u klein behuisd bent is dubbel weduwschap echt een ideale oplossing. Zorg er wel voor dat u uw duivinnen kort houdt, besteed ruime aandacht aan ze, observeer ze, anders liggen ze in een mum van tijd in een hoekje met elkaar te vrijen en dan kunt u het verder wel vergeten. Probeer ze fel te houden of te maken op hun broedhok of hun schabbetje. Vecht met ze, speel met ze, net zoals met uw jonge duiven. Daar wordt u ruimschoots voor beloond.
Vakantie
Ik had de week na Pasen vakantie, dus ik had lekker de tijd voor mijn duiven. De "19", echt een hele goede duif, zag er prima uit. Elke avond liet ik haar eventjes in d'r broedhokje om even met haar te vechten. Ondanks haar vijf jaren is ze nog steeds even fel als een jong duivinnetje. Ze liep te tollen en te draaien en pikte steeds venijniger naar mijn uitgestoken hand. Op vrijdagavond, vlak voor de inkorving, besteedde ik nog extra aandacht aan haar. Ze ging echt gemotiveerd de mand in.
Juist als je zo fanatiek bent bezig geweest met een duif, geeft het een enorme voldoening als juist die duif zaterdags als eerste boven je hok hangt en als een bliksemschicht je hok in duikt. Als ze dan bovendien "kei-vroeg" blijkt te zitten geeft dat een enorme motivatie op dezelfde weg door te gaan.
Sonja
Ik heb de uitzending niet gezien, maar er wel het een en ander over gehoord. Er werd, naar zeggen, in die uitzending nogal de nadruk gelegd op nestdrang en de daaruit voortvloeiende stress bij duiven.
Is er bij een duif echter wel sprake van zo'n enorme nestdrang? In een gesprek met Adriaan hebben we lang bij deze vraag stil gestaan en we kwamen tot de conclusie dat we daar hele grote vraagtekens bij moeten zetten. Je zou geneigd zijn te zeggen dat een duif veel eerder drang heeft naar zijn hok, zoals uit het bovenbeschreven voorbeeld van mijn "19'blijkt, dan naar zijn nest.... Immers:
-een duif ingekorfd op woensdag of donderdag gaat bij thuiskomst vrijwel nooit meer op zijn nestje zitten. -een duif waarvan je de broedschaal aan de andere kant van het broedhok of in de buurt van zijn broedhok op een ander plekje neerzet loopt er vrijwel altijd vanaf. - een doffer die op eieren of jongen moet passen als zijn duivin is ingekorfd loopt meestal de volgende ochtend al van zijn nest af. Als hij de kans krijgt loopt hij diezelfde ochtend nog met een andere duivin aan. - probeer een duif ingekorfd op het nest maar eens even snel binnen te krijgen als een weduwnaar.... dat zal niet meevallen. Kennelijk is er toch iets anders dat ervoor zorgt dat een duif, ingekorfd op een goede neststand snel naar huis terugkeert.
Arie van de Hoek
Arie van de Hoek heeft dit onderwerp meerdere keren aangetipt. Volgens hem is het veel meer de uitmuntende gezondheid waarin deze duiven verkeren, die ervoor zorgt dat deze duiven kopprijzen winnen.
Stress
Stress bij duiven door het feit dat ze van hun nestje worden afgehaald en ingekorfd, kunnen we ons dan ook zeker niet voorstellen, een duif is niet te vergelijken met een merel die, als je zijn nestje verplaatst, de hele tuin afspeurt naar zijn jongen en er dan gewoon weer op gaat zitten. Daarvoor staat een duif al veel te ver af van de natuur. Wij denken dat er veel eerder sprake is van stress bij menig liefhebber die de volgende ochtend in zijn tuintje op zijn duiven staat te wachten. Zijn hart klopt in zijn keel bij elke laag overvliegende kraai of meeuw. Het zou zijn kampioen kunnen zijn!!
|