Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Voor sommige komt deze "Kijk op ..." misschien iets later dan gewend op deze zondagochtend. Maar goed, hij is er en ja, als je een heel verhaal heb getikt en je druk op het verkeerde knopje, ja, dan is alles weg. En helaas, dat gebeurde mij nu juist deze ochtend! Dan kan je kwaad worden, maar ja, dat helpt ook geen...

Ondanks dat ik zelf geen duiven meer speel dit jaar probeer ik toch het nodige op de voet te blijven volgen. Als eerste wil ik daarom dan ook even terugkomen op het besluit wat genomen is om de duiven afgelopen vrijdagochtend te gaan lossen. Dit natuurlijk zowel die van de Z.L.U., als ook de concoursen van de N.P.O. Ja mannen, dit is ballen tonen en zal zeker mijn inziens een navolging mogen krijgen. Lossen, uit oogpunt wat in het belang staat voor de duiven. Klasse, klasse en nog eens KLASSE!

Ja, schoppen als het slecht gaat, dat doen er velen maar zeggen als het goed is, daar hebben vele moeite mee. Zeggen als de duiven goed komen, daar hebben die zelfde ook geen problemen mee, maar ouwe hoeren en excuses zoeken als ze niet komen. De verhalen met de duizend en één excusses hebben ze op voorhand al verzonnen. En juist, er zijn geen excusses in onze sport! Nee, van mij komen ze nu niet want .......... Het gaat te snel......... Er is dit.......... Er is dat.......... Maar goed, het ene jaar pakt Pietje ze altijd en het andere jaar pakt Karel ze wekelijks. Ja, dat zijn nu eenmaal zaken zoals het is.

Rustig

Ja, eigenlijk is het hier voor wat de duiven betreft heel rustig. De oude duiven vliegen hun rondjes bij thuiskomst uit me werk waarna de buurman ook zijn duifjes laat vliegen. Als ook hij zijn oude duiven binnen heeft gaan gezamelijk de jongen naar buiten en kunnen de vleugels strekken. Het grootste gedeelte van de jongen is nadat ze buiten zijn vrijsnel uit het gezichtsveld verdwenen. Dus wat de gezondheid aangaat van de junioren zit het wel goed volgens mij.

Ik heb nog één koppeltje jongen bij een koppel kweekduifjes zitten waarna het kweken gedaan is. Er komen nog wat jongen bij van een samenkweek en nog één van een bonnetje en dan is het gedaan. Dan heb ik voor dit jaar een meer dan machtig mooie groep jongen waarvan het grootste gedeelte er vanaf september aan mogen geloven. Ja, want dan begint de eigen africhting voor deze junioren.

Een dagje Harderwijk

Gisteren met zowel Monique als de kinderen een daagje Harderwijk geweest. Altijd en eeuwig als ik naar Harderwijk toe gaat moet ik even door het "Nachthok", de plaats waar vader Kees het levenslicht zag. Aankomend in dit meer dan mooie gedeelte van Harderwijk even met de auto langs de slachterijen van VSE en het oude Midden Nederland waar ik als kleine jongen vele uren doorgebracht heb. VSE bestaat nog als slachterij en kijkend voor het hek heeft de tijd hier stil gestaan. Alles nog zoals het vele jaren terug was !!!

Haverlaan nummer 11

Vanaf VSE iets verderop de auto geparkeerd en even een wandeling door het voor mij zo bekende Nachthok. Aangekomen in de Haverlaan trek ik de stoute schoenen aan en bel aan op nummer 11. Een oudere vrouw van in de tachtig doet wat stilletjes de deur open waarna ik ons voorstel. Vrij snel is ook haar man ter plaatsen en van het één kwam het ander en stonden we in een leuk gesprek. Niet snel daarna krijgen we een rondleiding door het huis en natuurlijk in de tuin achter.

Achter in de tuin staand, ik sluit me ogen en haal eens diep adem. In gedachten zie ik mezelf in korte broek, gele boeren klompjes aan en lopend aan hand van opa Mannus. Echt, dit waren jeugjaren zoals deze moeten zijn en geloof me, die tijd met opa Mannus zal ik nooit of te nimmer meer vergeten. Oom Gijs woonde toen nog thuis en ik was daar altijd en eeuwig op vakantie. Als Oom Gijs dan ging werken kon ik de duiven verzorgen. Echt, wat heb ik daar een fijne tijd gehad met mijn opa en Oom Gijs.

Samen met zoon Tim voor het ouderlijk huis van opa Kees.

Als ik dan de mensen bedankt voor hun aangeboden gastvrijheid blijkt het toch moeilijk weg te komen zijn daar. Maar ja, wat wil je, verhalen over die en over dat, schuurtje zus, en schuurtje zo. Echt, wat was het zalig om weer even thuis te zijn. Ja, zo was het gevoel wat ik had toen ik daar achter in de tuin stond met aan mijn zijde mijn eigen kleine jongen!

Wat heeft dit met duivensport te maken

Dit wat hierboven allemaal omschreven staat heeft eigenlijk niets, maar dan ook helemaal niets met duivensport te maken. Maar ik wilde dit gewoon met jullie delen. De gekende A.S. schreef het eens en ik gebruik deze tekst in mijn intro op mijn site.

Zolang de grootste ellende in je leven zich afspeeld op duivengebied ben je een gelukkig mens !!!

Met dit schrijven wil ik het er eigenlijk maar bij laten dus, Tot de volgende kijk op...