Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Het is één groot drama in Nederland met de duivensport, de lossingen met de jonge duiven lopen bijna allemaal in de soep, vele jonge duiven kunnen het hok niet weer vinden. Honderden liefhebbers hebben al aangegeven te gaan stoppen door die enorme verliezen en dan vooral de noordelijke provincies.

Afdeling Friesland(11) was jaren de afdeling waar de duivensport niet aftakelde, nee juist het tegenovergestelde de duivensport groeide en bloeide op het Friese land. Maar dit jaar zijn de jonge duiven verliezen zo dramatisch dat ook hier een aantal liefhebbers zal stoppen, ze hebben gewoon geen jonge duiven meer.

Bij mij op de benzinepomp kwam een jong gezin uit de kuststrook van afdeling Friesland, in hun club waren ze met 400 jongen begonnen en zullen nu nog zo’n 75 duiven inzetten deze week, deze liefhebber was superblij vorig jaar met de gescheiden lossingen (afdeling Friesland werd in drie delen gelost), ze hielden jongen over, ze konden denken aan de toekomst met de duiven. Nu dit jaar gaan we weer gezamenlijk los, en is het drama daar weer compleet. Of het allemaal daar door komt weet ik niet, natuurlijk zal het invloed hebben, natuurlijk hebben ze te maken met de natuurlijke barrière het IJsselmeer, maar ook andere oorzaken zijn niet te onderschatten. We hebben het al vaker gehad over de kwaliteit, de gezondheid, het opleren, de training bij huis, roofvogels etc. Maar wat ook de oorzaak is, het is dramatisch. Maar een andere ramp voor de duivensport is iets waar we wat aan kunnen doen (maar de kiesmannen niet doen). Wij bij afdeling 11 hebben nu vier officiële vluchten gehad en hadden nu op 5 kunnen staan, maar er zijn ook afdelingen die al NPO vluchten hebben gehad met de jonge duiven, maar wat dacht u van afdeling 8? Die hebben er één gehad. Eén NPO vlucht? Nee, nog maar één vluchtje.. Dus waar blijft dat gelijke vliegprogramma nu waar we al jaren over praten, wanneer gaan we daar nu potverdorie eens iets aan doen.

Het lag allemaal op tafel met vlucht naar de toekomst... maar dat is al weer van die zelfde tafel. Mijn hoop is nog steeds gevestigd op dit nieuwe NPO bestuur, maar ik ben bang dat het alleen hoop blijft.

Op eigen hok

Gaat het wonderbaarlijk goed, de oude duivenvluchten hebben we afgesloten met diverse kampioenschappen op afdeling niveau. Bijna geen oude duiven verspeeld dit jaar, bijna geen scheefvliegers, geen zwaar gewonde duiven, geen ziekten en eigenlijk alles hosanna, dus wat willen we nog meer. Eigenlijk had ik er voor het seizoen minder vertrouwen in of in ieder geval wist ik niet precies wat ik moest denken. De twee beste duivinnen uit de groep genomen (de twee Olympiade duiven), en een groot deel van de vliegploeg jaarlingen. Maar die jaarlingen... wat hebben die gevlogen, we hebben sinds 1990 niet zo’n super groep jaarlingen gehad. We zagen het natuurlijk wel een beetje aankomen, door de “nieuwe” duiven op onze hokken van de laatste jaren kun je steeds betere duiven kweken, echte kopvliegers, duiven met eerste prijzen en soms zelfs teletekst.

De ploeg van 2010 duiven presteerde als jong al zo goed dat ze onaangewezen kampioen werden van de Friesche Fondclub en dat tegen de grote mannen. Nu in 2011 blijken deze jaarlingen op veel fronten de besten.

Hoe is het met de verliezen van de jonge duiven op ons hok? Ook hier is het slecht dit jaar. We zijn op de eerste vlucht begonnen met 75 duiven, waarvan er toen de eerste dag zo’n kleine 50 terug kwamen. Dit aantal is doorgedruppeld tot ongeveer 63 stuks. Dus 12 duiven heb ik van die eerste vlucht (training Deventer) nooit terug gezien. De tweede tot en met vierde vlucht ben ik steeds uit gaan zoeken, we hebben 40 maar ook 50 duiven gezet. Duiven die na weken terug op het hok kwamen (of die ik na weken ergens ophaalde) heb ik niet meer gespeeld, of ze gaan mee op de natour of ze worden verwijderd. Zo’n 55 stuks kan ik iedere week nu spelen, waarvan ik zoals al vaker uitgelegd alleen de jongen speel die aangeven mee te willen. Ik zit nu iedere dag vast een uur bij de jongen te opserveren, en duiven die mij komen vertellen graag mee te willen mogen mee. Dit komen vertellen kun je niet uit leggen, dat zie je als duivenmelker of je ziet het niet. Afgelopen zaterdag pakte ik mijn 2e getekende als eerste duif, op zich geen raar iets maar deze duif was drie weken aan de zwerf geweest, was opgehaald bij sportvriend Adrie Bosch uit de Wijk en was maar één vluchtje mee geweest. En toch zette ik haar aangewezen omdat ze in die week me “kwam vertellen”dat ze er klaar voor was. Dat zie je of zie je niet. Soms gaan duiven pas voor het eerst mee op 250/300 kilometer. Je moet ze pas spelen als ze het zelf aangeven. Afgelopen week zaterdag hadden we zuidoostenwind, totaal ongunstig voor ons maar toch had ik mijn 40 duiven in een goed uur allemaal terug. Had ik nu die andere 15 ook gespeeld, dan had ik vast uren zitten kijken.

Losplaats bij uw hok

Op het forum het praathuis werd een onderwerp besproken wat mijn interesse had. Het ging over een liefhebber uit de omgeving van Nijkerk die problemen ondervond met de liefhebbers die daar hun duiven losten. Hij dacht dat een gedeelte van zijn duiven weggevlogen was met de duiven die daar hun losplaats hadden. Nu kan ik me dat voorstellen, als je de jonge duiven voor het eerst los hebt, ze vliegen wat bij huis en er gaat een koppel van 100 stuks over je huis dan zou je er zo maar een paar kunnen verspelen. Maar daarentegen bij iedere postduiven liefhebber in Nederland komen wel grote koppels duiven over van africhters (alleen niet tegen de Waddenzee). Er zijn zelfs grote bekende spelers die juist hun jongen lossen wanneer er grote koppels verwacht worden. Hun filosofie is dat juist de goeden met aangeboren oriëntatie thuis komen en de anderen weg zijn. Dus losplaats bij je hok, ik kan me de angst voorstellen, maar lijkt me ongegrond.

Tot volgende week!