Duiven liefhebbers zonder problemen zijn er niet, tenminste ik heb ze nog nooit meegemaakt, er is altijd wel wat en als er niets is zijn er zelfs die er een kunst van gemaakt hebben om problemen te maken.
Sommige gaan er prat op dat b.v. de duiven wat mankeren of hun hokken niet goed zijn, anderen praten er nooit over maar je merkt aan hun lichaamstaal dat er iets niet goed zit. Vaak verbloemen die praters hun mindere prestaties en de zwijgers, vaak de betere vliegers, zijn bang dat de concurrentie in de gaten heeft dat het niet helemaal goed zit. Je kunt je natuurlijk ook verbeelden dat er problemen zijn vooral aan het einde van het seizoen merk je dat bij veel liefhebbers, ik zie dat bij mezelf en mijn zoon ook, je gaat dingen aan de duiven zien en denken dat er iets niet in orde is terwijl als je het rustig bekijkt het zo te verklaren is.
Maar natuurlijk zijn er ook echte problemen, soms kleine problemen die het hele seizoen op een vervelende manier kunnen verpesten, problemen die je over het hoofd ziet maar meestal gemakkelijk op te lossen zijn, daarnaast heb je er ook waardoor je in éénklap in het ergste geval moet stoppen, die niet zomaar op te lossen zijn.
Één van de problemen van de zomer van 2010 was de grote hitte die we verschillende weken hadden en waarvan verwacht wordt dat die de volgende jaren alleen maar toeneemt, daar moet je op voorbereidt zijn anders heb je een dubbel probleem. Die hitte haalt als het ware de zuurstof weg en is dus funest voor de conditie, dus niet die warmte maar het gebrek aan zuurstof is de grote boosdoener. Daarnaast krijgen veel duiven last van de luchtwegen, je ziet dat aan de koppen die worden donkerder , aan de ogen die worden vochtiger en aan de neusdoppen die worden grauwer of zelfs rood, met andere woorden ze zien er niet meer zo helder of droog uit. Die koppen zijn dus een probleem die zien er niet meer droog en helder uit vooral niet van duiven die wekelijks meemoeten, want het is natuurlijk niet zo dat duiven die elke week de mand in gaan en moeten werken er de laatste vluchten nog even florisant uitzien als bij de eerste vlucht, maar er zit wel degelijk verschil in grauwe neusdoppen die kapot gevochten geweest zijn of vochtige, veren waar de slijtage enigszins op zit of veren zonder poeder enz., iedere liefhebber behoort dit eigenlijk te zien dat bespaart vaak onnodige zorgen en kosten.
Juist met die warmte moet je voorzichtig zijn met middelen in het water dus ook die voor de koppen want het is eigenlijk te gek voor woorden dat er liefhebbers zijn die zowat wekelijks daar iets voor geven maar dat kan ook iedere dierenarts je vertellen, veel beter zou zijn naar onze mening de koppen te behandelen met een oogdruppel en een neus-cleaner en dan geen anti-biotica te gebruiken.
Er is nog wat, we spreken in het seizoen nogal wat liefhebbers en zowat iedereen denkt dat hij de enige is met dit probleem en als we tijdens zo'n gesprek zeggen dat wij ook duiven hebben waarvan de neusdoppen niet meer zo wit zijn als bij aanvang staan ze je eigenlijk een beetje ongelooflijk aan te kijken.
Eén van de oplossingen voor te grote hitte is een afzuig installatie, het beste met verschillende standen, goed voor de liefhebber en voor de duiven, alleen niet gebruiken s'nachts, te kout, te kil. Zelf gebruiken we naast de afzuig installatie in het jonge duivenhok, horren met wind-breek gaas in 2 afdelingen en een wit laken in een ander hok, natuurlijk staan de ramen dan open. Alle drie bevallen goed, maar je moet wel wat doen, zeggen dat duiven goed tegen warmte kunnen en alles zo laten zoals het was lijkt echt nergens op en is zelfs bij grote hitte een vorm van dierenmishandeling.
Een ander probleem met warmte is het eten, mens en dier hebben de neiging om bij warmte minder te eten, dat is te verklaren en zolang je het rustig aan kunt doen is er niets aan de hand maar voor mensen en duiven die moeten presteren is het een must te blijven eten, zoniet gaat het fout, men is niet meer in staat om te presteren, je ziet dat het best bij wielrenners, de befaamde " honger-klop", van het één op het andere moment staan ze bijna stil.
Ik vermoed dat het bij duiven zo ongeveer hetzelfde gaat, als ze geen reserves hebben breken ze ook van het éne op het andere moment, we hebben meegemaakt dat een duif 1 1/2 km. voor haar hok opgeraapt werd. De kunst is dus om ze met die warmte aan het eten te houden, de stelregel is hier dan ook veel trainen doet veel eten, we hebben dat vaker geschreven, maar om met erg warm en vaak benauwd weer de duiven voldoende te laten trainen moeten ze kern en kern gezond zijn, vooral wat betreft de luchtwegen.
Daarnaast moet je het lot niet tarten om ze alleen s'avonds een uur of langer te laten trainen, zo vanuit het warme hok hebben ze daar meestal geen zin in, begrijpelijk toch, daarom is het beter ze morgens vroeg vanaf 06.00 uur, als U de mogelijkheid heeft, vol te laten trainen en dan natuurlijk ook s'avonds als extra, desnoods bij erge warmte een vrije training, U zult er van staan te kijken als de forme er is hoe gemakkelijk dat nog gaat en neem van mij aan dat ze dan ook genoeg blijven eten, geef na het eten dan nog iets wat ze graag lusten in de vorm van snoepvoer met wat extra's aan vet en eiwitten en de cirkel is rond.
Een heel ander probleem is het verschil tussen liefhebbers die de hele dag moeten werken en degene die thuis zijn en dus alle tijd aan de duiven kunnen besteden, ik schrijf dit naar aanleiding van 3 mails als reactie op ons vorig artikel en dan speciaal wat betreft het verzorgings systeem met daarin het voeren overdag enz..
Om eerlijk te zijn ik begrijp dat wel evenzo als het probleem groot en klein, het komt er in beide gevallen eigenlijk op neer als prof tegen amateur. In ons geval is het zo gegaan, ik ben nu 67 jaar en klaar met werken, van de 3 beste seizoenen van de laatste 15 jaar, 1999 - 2000 - 2010, werkten we er 2 van, dat wil zeggen om 06.00 uur van huis weg en om 16.00 uur weer thuis, in die jaren werd er morgens alleen gevoerd verder helemaal niets alles gebeurde na 16.00 uur ook het rijden wat we toen nog 2x per week deden (nu doen we dat tijdens het vliegseizoen nauwelijks meer), wel was het zo dat we tot 20.00 uur vol bezig waren met daar tussendoor tijdens het trainen van de doffers het eten, ook verversten we om ongeveer 22.00 uur in alle hokken het water ook het kweekhok en de voilére zodat we ons daarover de volgende dag geen zorgen behoeften te maken.
Er zijn voorbeelden te over van kampioenen die wel werken, wel waren we met ons tweeen wat misschien op alle gebied het grootste voordeel is, maar het is nu zelfs zo dat ik me regelmatig afvraag zijn we niet te overdreven bezig en heeft het allemaal wel zin, maar dat is dan weer ons probleem. Er zijn natuurlijk wel enkele punten waarmee je rekening moet houden met het trainen en voeren, naar onze mening moet het zo lukken.
Trainen: 1 uur verplicht trainen per dag is voldoende maar dan wel intensief, bij grote warmte s'avonds later trainen of een vrije training. Voeren: Geen volle bak dan eten ze te weinig met 1x training (boven 300 km.) dus 's morgens voldoende ongeveer 1 eetlepel ‘s Avonds voor het trainen de extra bijvoeding (kaas, pinda's enz.), bij het binnenkomen krijgen ze bij ons altijd snoepvoer en daarna ruim voldoende afvoeren en na een half uur voer weghalen. Je moet voor ogen houden dat éénvoud nooit slecht is en vaak veel voldoening geeft en dat het voordeel van het werken een enorme regelmaat geeft, dat is een niet te onderschatten voordeel. Het is wel zo dat als je wilt presteren je er wel wat voor over moet hebben, je krijgt nooit iets voor niets. De mail waarin stond dat hij nog andere hobby's had die leuk waren telt niet, nogmaals als je wilt presteren met duiven hebben die dan altijd voorrang boven voetballen enz. zoniet moet je tevreden zijn met de prestaties als nu.
Als laatste: Geniet ervan dan is geen inspanning teveel!
Ik hoop dat U er wat aan heeft en anders hoor ik het. Succes,
Co Verbree
|