Wij duivenliefhebbers menen vaak te weten hoe het zit en handelen vervolgens naar eigen inzicht. Het resultaat van dit handelen is erg wisselend. Soms pakt het uit zoals we verwachten, maar vaak ook niet. We vragen ons nadien altijd af: Is het resultaat dankzij het handelen of ondanks het handelen.
Een voorbeeld: We 'denken' te zien dat de duiven wat inkakken. Minder lustig zijn, minder mooie mest hebben en een verminderde vlieglust. Ons 'inzicht' vertelt ons dan te handelen en velen grijpen dan naar de medicijnpot. Dit grijpen naar een medicijnpot is voor ons liefhebbers vooralsnog té eenvoudig omdat het op iedere hoek van de straat verkocht wordt en we geleerd hebben dat dit DE oplossing is voor alles wat we niet graag zien. Gelukkig gaat dit veranderen want neem van mij aan dat het niet lang meer duurt dat medicatie zo gemakkelijk te verkrijgen is. Het toedienen van medicijnen noem ik ook wel eens het creëren van schijnzekerheid. Vaak wordt het toedienen van medicatie dan ook nog eens op een onjuiste manier gedaan wat de situatie dikwijks verergerd. Te kort, verkeerde dosis of nog erger: een totaal niet effectief medicijn.
Terug naar hetgeen we 'denken' te zien, ons handelen en het resultaat daarvan. Stel je geeft een medicijn en een paar dagen later knappen de duiven op. De mest wordt mooier, ze worden levendiger en worden weer vlieglustiger. Wij liefhebbers denken dan dat dit dankzij de medicatie is. Logisch en wij mensen zijn gek op logica! Het kan evengoed ook zo zijn dat het resultaat niets te maken heeft met de door ons gekozen handeling. Dus ondanks dat we medicatie hebben toegediend knappen de duiven toch op. Met andere woorden: Dit zou ook het geval geweest zijn als we niets hadden gedaan! Ander voorbeeld: Wie kent niet de twijfel bij het zien van een verminderde trainingslust. Velen trekken dan de conclusie: Ze zullen wel het geel hebben. 9 op 10 trekt de pot open en geeft (vaak te kort) rondidazole.
Op eigen hok zag ik vorige week dat de jongen iets inkakten. Wat ik bij sommige jongen zag is dat het krijtwitte wat van de dopjes ging, ik hoorde af en toe een snies en de jongen waren minder lustig als anders. Ik vertelde dit aan een liefhebber die kort bij mij op bezoek was. Zijn eerste reactie was: "Och , even een zakje van de Weert en ze kunnen weer door"....
"Even een zakje van De Weert???" .....
Mocht ik 'iets' hebben gedaan en de jongen knappen op dan zegt de logica mij: Het is dankzij dit 'zakje van De Weert'. Maar ik deed niet iets, ik koos voor niets. Wanneer ik nu in het hok van de jongen kijk (nog geen paar dagen later!) dan lijkt het wel een mierennest. De jongen zijn uitermate levendig, vliegen goed, hebben krijtwitte dopjes en ik zie vele, vele jonge koppeltjes, sommigen op eitjes en ik vond in een uithoekje zelfs een paar kleine jonkies!
Deed ik dan echt niets? Ja, ik gaf geen medicijn en nee: Natuurlijk kregen ze wel 'iets'. Een goede verzorging, veel frisse lucht en een prima ondersteuning van de weerstand. Daarmee doel ik op voldoende voer, mineralen en een regelmatige toediening van PRO-biotica.
En zelfs dan vraag ook ik mij af: Is de goede gezondheid nu dankzij of ondanks mijn aanpak! Het is zelfs aannemelijk dat de duiven nog verder inkakken door het toedienen van medicatie. Er was ooit iemand die tegen mij zei: Datgene waar je tegen kuurt krijgen ze. Een doordenker, maar de moeite waard op de voordeur van je duivenhok te schrijven :-)
Patrick Wemmenhove
PS: Natuurlijk is het niet zo dat je nooit iets mag / moet geven aan je duiven. Wanneer de duiven echt ziek zijn dan kan dit de genezing ondersteunen. Maar dan alleen wanneer een deskundig arts dit voorschrijft. Foutief gebruik van medicatie wordt anders de ondergang van MENS en DIER!
|