Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

De juiste dosering geldt niet alleen voor medicatie. Als je ziet wat er in de duivensport verkrijgbaar is dan komen we soms dagen tekort. Veel liefhebbers denken dat als iets goed is dat ze er dan met een gerust hart een extra schepje of scheutje bovenop kunnen doen. Veel goed is extra goed? Maar alles waar ‘te’ voor staat is niet goed zeggen ze wel eens… (behalve TEQUILLA!) – ikzelf maakte die fout ook. Ik geloof in de kracht en het goede van gekiemd voer. Al eerder schreef ik dat ik de duiven daarna gladder en levendiger vond. Dus ik dacht het vorige week half om half te geven. De volgende dag en de dagen daarna: stront als bagger! Overdosis vitaminen en enzymen…. Niet goed voor ze en dus ook hier geldt: met mate en TE vermijden. 10 tot 20% gekiemd voer op het geheel is meer dan genoeg zoals het lijkt.

Veel belangrijker is de juiste dosering medicatie wanneer dit nodig is. Er wordt veel gesproken in de duivensport over gebruik en misbruik van medicatie en dan met name antibiotica. Dat het gebruik van antibiotica (AB) in onze sport teruggedrongen of beter gezegd teruggedwongen zal worden is al lang duidelijk. Ze zeggen wel eens dat wij liefhebbers daar zelf debet aan zijn. Maar is dat ook zo? Deels wel want AB wordt niet alleen curatief toegepast. Er wordt veel (mis)gebruik gemaakt van AB in de duivensport vanwege de (tijdelijk vormverhogende?) bijwerkingen. Ook is er mijn inziens sprake van foutief gebruik door liefhebbers maar bovenal van verwarrende voorschriften en adviezen door de deskundige duivendoctoren. Er zijn uitzonderingen natuurlijk maar bepaalde duivendoctoren worden slapend rijk van hun wonderzakjes. Waarom, of beter gezegd daarom grijpt de overheid in? Een bevriende duivenliefhebber schreef daar ooit al iets over en ik herhaal slechts zijn woorden: (dus geen plagiaat Wiebren! ;-))

“Stel het je even voor: je komt met je doodzieke kind het ziekenhuis in en als eerste komt er een vragenlijstje onder je neus. Houdt u dieren? Krijgen deze dieren met regelmaat antibiotica toegediend? Bij tweemaal ja moet je eerst getest worden op multiresistentie bacteriën en komt je kind op een aparte afdeling te liggen, zodat andere 'gewone' patiënten geen extra gevaar lopen. Voor varkens, pluimvee -en kalverhouders al iets wat met regelmaat voorkomt. Waarom? Omdat er veel te vaak standaard antibiotica wordt toegediend om beter te 'presteren'. Middelen als Baytrill, ze verdwijnen straks achter slot en grendel omdat ze nodig zijn om mensenlevens te redden. Lees de berichtgeving van de Gezondheidsraad er maar eens op na. Nog maar eens extra bevestiging voor mij om mijn duiven antibiotica-vrij te verzorgen. Niet bij de kweek, niet bij de jongen en niet bij de vliegers, het kan natuurlijk zonder”

De spijker op zijn kop maar tegelijkertijd gemakkelijker gezegd dan gedaan? Waarom? Omdat wij liefhebbers niet anders gewend zijn dat de AB zakjes NOG op iedere hoek van de straat te krijgen zijn en dus denken dat we het te pas en onpas toe kunnen dienen. Sterker nog: velen denken dat het zo hoort. Vele hokken hebben daarom al een zekere afhankelijkheid opgebouwd. Alsof we een paracetamolletje tegen de hoofdpijn innemen. En dan nog vragen we ons nooit af of het echt nodig was, sterker nog: De duiven knappen uiteindelijk op…. Maar is dat dankzij of ondanks de AB? Ik zeg tegelijkertijd: AB is NOG gemakkelijk te krijgen want dat gaat (gelukkig) veranderen. Gelukkig, want ook ik realiseer me dat we ons ‘eigen graf’ aan het graven zijn met de manier waarop wij liefhebbers AB toepassen. Het eerste advies wat we krijgen van onze huisarts bij een voorschrift van AB is: Kuur afmaken! Waarom is dat? Om resistentie te voorkomen. Te kort kuren werkt resistentie in de hand. Bacteriën worden daardoor sterker en overleven de kuur waardoor ze nog sterker uit de strijd komen. Gevolg is dat er hogere doseringen langer gegeven moeten worden om nog effectief te kunnen zijn. En dat laatste gebeurt vaak niet waardoor het een neergaande spiraal wordt. Want wat doen wij liefhebbers? Even een zakje AB door het water de dag voor inkorven! Even een zakje bij thuiskomst… (zucht)
Maar nu komt het. Ik vind de verwarring die gezaaid wordt door de duivendoctoren nog veel erger! Bij een straffe kuur met AB schrijven zij bijvoorbeeld voor: 2ml per liter water gedurende X dagen. De een schrijft het voor 5 dagen voor en de ander bij hetzelfde medicijn 14 dagen! En dat ONGEACHT de omstandigheden. Laten we er, zoals velen,  dus vanuit gaan dat 1 liter water geschikt is voor 20 duiven. Hoe vaak gebeurt het niet dat het water  na een dag slechts voor de helft op is? En dus hebben de duiven slechts de helft binnengekregen van wat ze daadwerkelijk binnen hadden moeten krijgen! Dan maar over het voer… en wat schetst mijn verbazing? Dezelfde deskundige duivendoctor schrijft een dosis voor per KG voer!

Huh??? En dan staan we ineens voor de uitdaging te moeten rekenen, anderen staan er niet eens bij stil en kwakken een KG voer in de bak, ongeacht het aantal duiven. Hoeveel duiven eten een KG voer? Bij de een zijn dat er 25 en bij de ander zijn dat er 40? Nu denk ik erover na… maar hoeveel liefhebbers geven niet ‘domweg’ een KG voer met de geadviseerde hoeveelheid AB en gooien nadien het restant weg of laten het dagen staan?? Wederom zal er sprake zijn van een foute dosering!

Naar mijn bescheiden mening doen de deskundige duivenartsen er daarom heel verstandig aan om vanaf nu te adviseren om over het voer te kuren en een hoeveelheid benodigde AB per duif te adviseren. Kortom: Stel dat het normale voorschrift zegt: 2ml per liter. We weten allemaal dat onder normale omstandigheden een duif ongeveer 50ml per dag drinkt en zodoende 0,1ml werkzame stof binnen krijgt. En dan houden we nog niet eens rekening met het afnemen van de werkzaamheid im het water naarmate de dag verstrijkt maar dat terzijde.
Het zou dus veel beter zijn als we in dit geval uitgaan van een benodigde hoeveelheid van 0,1 ml per duif per dag. Idealerwijs (ik zie nu dat dit woord officieel niet eens bestaat!) zouden we dat zelfs over 2 fases per dag verdelen om de volle effectiviteit te benutten van AB (dus 2 x daags 0,1ml per duif)

Wat de arts dus zou moeten voorschrijven is een dosering in ml of aantal grammen per duif over het voer. Dit zal de liefhebber dus over een hoeveelheid voer moeten verwerken die zeker wordt opgegeten door de duiven in korte tijd, waarbij het belangrijk is dat alle duiven komen eten.

Een voorbeeld: Op een afdeling zitten 12 duiven. De geadviseerde hoeveelheid van het betreffende medicijn is 2ml per liter en dus 0,1 ml per duif. 12 x 0,1 ml is 1,2ml. Uitgaande van het gegeven dat een duif ongeveer 30gr per dag eet weten we zeker dat 20 duiven sowieso 250 gram zullen opslokken. Als we nu 1,2ml op 250 GOED vermengen dan weten we zeker dat ze de juiste dosis per dag binnenkrijgen. Als we vrezen dat de hoeveelheid werkzame stof te weinig is om goed te kunnen mengen (is het niet!) dan kunnen we het eventueel aanmaken met een beetje olie (goed mengen dan). Daarna kun je het restant bijvoeren zonder medicijn. Dezelfde rekensom zou toepasbaar zijn met poedermedicatie alleen dienen we dat wel te weten hoeveel gram een maatschepje is of een geschikte weegschaal hebben voor zulke lage doseringen.

Los van de vraag waarom het belangrijk is en vooral hoe we de juiste dosis toepassen is het ook de vraag of medicatie daadwerkelijk nodig is. Dat het (voor veel liefhebbers) een lange weg is om zonder te kunnen mag duidelijk zijn. Streng selecteren en vooral een lange adem hebben. Zoals gezegd: er zijn al te veel hokken die niet meer zonder kunnen en internet staat vol met duiven die groot werden gebracht met medicijnen of presteerden dankzij. Liefhebbers die nu al zonder doen en deze werkwijze blijven toepassen lopen straks zonder enige twijfel 10 passen voor ten opzichte van de rest.

Het vraagt alleen durf, doorzettingsvermogen en inzicht in welke duiven passen in dit ‘systeem’. Of ik er zelf aan toe ben? Eigenlijk wel… want zeg nou zelf: wat voor nut heeft het om een heel hok te moeten kuren voor een handvol zwakkelingen? Ik zou willen vragen... wie is er nog op zoek naar een goed voornemen voor 2012?

Patrick Wemmenhove
Bant