Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Bij de winterkwekers onder ons groeien de jonge duiven als kool. Het weer is van uitzonderlijk niveau voor de tijd van het jaar, en dan zit alles mee. Al jaren schrijf ik dat winterkweek beter verloopt dan de koppeling in januari of februari (door het zachte weer in december) en ook dit keer hoor ik niemand klagen.

Koppelen we in februari dan hebben we veel meer kans op zware vorst , en bij vorst wil een duif eigenlijk niet op nest komen. Wij doen al aan winterkweek zolang ik me kan herinneren, en dan niet alleen de kweekduiven maar alles. Onze vliegduiven krijgen ook rond 5 december hun partner, brengen hun jongen groot, gaan op weduwschap eind Januari en worden niet weer gekoppeld.  Dus de maanden Februari en Maart zijn rustige maanden voor ze. Ben ik dan niet bang voor onderlong koppelen van de dames? Neen, ik kijk er niet naar en al zie ik eens een koppel aan lesbische liefde doen, pfff Ik maak me er niet druk om. Vanaf de dag dat ze op weduwschap staan gaan ze er ook weer op regelmatige basis uit. Ik hoop dan op droog vorstig weer met een lekker zonnetje overdag. De maand Februari is dan de maand dat ze weer op kunnen starten vanuit hun winterperiode met gesloten hok naar het volle vliegseizoen vanaf april. In Februari gaat het allemaal nog heel voorzichtig, ze gaan er uit maar zijn niet verplicht lang te trainen. Maar vanaf maart is het werken geblazen, trainen en nog eens trainen. Ik moet werken voor de kost en mijn duiven dus ook.

Als het weer een beetje mee zit begin ik in maart ook met het opleren van de duiven( pas wanneer ze goed trainen). Natuurlijk weet ik wel dat je de duiven niet meer hoeft te leren thuiskomen, een duif heeft dat van nature. Maar door het veelvuldig lappen(Wegbrengen), leren ze harder te vliegen, beter binnen te komen en leren ze de laatste 20 km kennen. Ze kunnen dan op herkenningspunten net iets eerder thuiskomen. En ik zelf vind rijden met de duiven èèn van de mooie onderdelen van de sport. Gezellig met een collega duivenliefhebber in de auto, mandjes achterin en dan rijden maar. Soms tot aan of over de Belgische grens zelfs. Voor mij is lappen een soort van ontspanning. Natuurlijk is de benzine of diesel tegenwoordig bijna onbetaalbaar geworden en kan ik me voorstellen dat veel liefhebbers dit niet kunnen betalen. Maar bij mij worden de kosten verdeelt door de liefhebbers, en als je met vijf of zes melkers tegelijk opleert en de kosten dan splits valt het wel mee. Met vijf euro per persoon kom je dan een heel eind.

Het voordeel daarvan is tweeledig, de duiven moeten zich splitsen, maken een gemiddelde hogere snelheid en de kosten van het rijden blijven redelijk te doen. Morgen hebben we de beurs te Dortmund, de Duitse Verbandausstellung zoals ze daar zeggen. 

Een soort nationale manifestatie maar dan van onze oosterburen. Maar is het nog wel te doen daar in Dortmund? Ik kom er al twintig jaar, maar de laatste jaren is het bijna niets meer. De organisatie laat steken vallen, de deelnemers haken af, de standhouders klagen om de enorme prijzen die voor ruimte moet worden betaald en het publiek blijft weg. In Duitsland hebben ze ook twee keer per jaar een Beurs, de eerste is in Kassel( begin November), deze loop als een trein, een massa mensen en goed georganiseerde beurs op zich. Iedereen spreekt ook daar over : terug naar èèn beurs. Maar ja, de liefhebbers in het Ruhrgebied willen hun Beurs houden, de samenwerking tussen de bond en de particuliere organisatie in Kassel loop ook nog niet helemaal top. Maar het gaat bijna niet meer.    Het lijkt Nederland wel. Afgelopen November hadden we de Beurs ofwel nationale Manifistatie te Houten, maar ik heb zeker al vijf standhouders gesproken en wel 100 liefhebbers die hier nooit weer heen gaan. Het was ditmaal slecht georganiseerd, de aantallen bezoekers waren minimaal en de verkoop van de standhouders was abominabel slecht . Ik geef ze nog èèn of maximaal twee jaar en dan is de Nationale Manifestatie ter ziele. Als NPO organisatie moeten we terug naar èèn grote beurs..en dat is de voorjaarsbeurs.

En bij onze Oosterburen moeten ze ook een keuze maken: Kassel of Dortund beide gaat niet meer.
De verkoop van de zes duiven voor KIKA (50% van de baten), is heel goed verlopen, we danken de kopers voor hun inzet. Eind van dit jaar gaan we voor 100% voor de KIKA stichting. U heeft er vast al van gehoord, we gaan er alles aan doen. Nu hebben we ook een mooie bonnenverkoop van onze club p.v. de Vredesduif te Noordwolde. Ze hebben gekozen voor een verkoop op duiven.net.

Op zaterdag 25 februari a.s. hebben we de eerste Beute-vriendendag te Noordwolde. Ongeveer 50 liefhebbers zijn op die datum mijn gast. Wat gaan we doen? Niets, gewoon gezellige duivenpraat, lekker eten met een biertje er bij. Is er iets mooiers voor de duivenmelker? Ja, misschien alleen die vroege duif uit de goede richting. Ik had gerekend op zo’n 65 liefhebbers maar enkele moeten naar de prijsuitreiking van de Gouden Duif. Ik had de datum verkeerd gekozen, en dat was natuurlijke een domme fout.

Liefhebbers als Gerard Koopman, Ad Schaerlaeckens, Willem de Bruijn en Gunter Prange gaan natuurlijk naar de Gouden Duif. Dat zou ik ook doen als ik de keuze moest maken. Maar met de overgebleven 50 liefhebbers maken we het ook wel gezellig hoor. Onderwerp op deze 1e Beute dag is:

Gezelligheid met een acht-mentaliteit

Bij mijn eigen producten Prange Suppe, Beute Sport, Herstel-Power en Olympic M.G.Mix komen dit jaar waarschijnlijk nog twee nieuwe producten bij. Een korrel met o.a. Lecithine, Magnetiet en pyriet  en een Allerhande Mix. Ik heb zo mijn eigen gedachten hoe een duivenkorrel zou moeten zijn, er zijn al veel goede korrels maar de “superkorrel”is er nog niet bij zo ook met de mineralenmix. De firma DHP gaat onderzoeken voor me of ze al deze gedachten in èèn korrel kunnen stoppen. Over de prijs kan ik nog niets zeggen, we weten nog niet of het lukt. Maar we blijven zoeken naar het beste voor ons zelf. De beste duiven, de beste voeding, de beste bijproducten en de beste methode. We vragen veel van onze duiven, we zien ze als topatleten, dan vind ik ook dat ze als topatleten behandeld moeten worden.