Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Het is best nog koud buiten, hoe anders was het gisteren met vollop zon en amper wind, heerlijk voorjaarsweer. De kievitten duikelden al voorzichtig al zitten die hier niet in de buurt nestelen, die weten vast welk gevaar hier regeert. Kleine ploegjes laten trainen tot februari, iedere dag bij ieder weer, daarbij ging er welgeteld één doffertje verloren. Nu sinds kort de training in grote ploegen, doffers en duivinnen. De rover rekent zich rijk en heeft een nieuwe techniek aangeleerd. Ik zag ze al amper meer laag overstuiven, nu komt ze van grote hoogte als een duikbommenwerper recht naar beneden op volle snelle in de ploeg chaos creeeren en een slachtoffer uitzoeken. Twee oude duivinnen gingen al verloren, ik vermoed verongelukt omdat ik de rover zonder prooi zie vertrekken, het wilde westen in Gaasterland. Soms om moedeloos van te worden maar ik ga gewoon door met trainen, het is maart, geen weg terug.
 

Afgelopen weekend mijn fondvrienden Kurt en Ludo Haesen in het Vlaams Brabandse Zoutleeuw bezocht en op de zondagochtend een kleine tentoonstelling van onze vliegers gehouden in Tienen. In Tienen huist de grootste Barcelona 'maatschappij' Obrafo. Hier leeft Barcelona, ademt het lokaal puur ' grote fond' uit. Aan de wand diploma's van winnaars uit de jaren '30 van Dax, Angouleme en Barcelona. In de winter organiseren ze kleine tentoonstellingen om hun publiek toch iets vertier te kunnen bieden, en de kassa te blijven voorzien van munten. In heet klein, maar toch mochten we een 50-tal handen schudden en onze vliegenisten tonen. Enkele 'namen' hadden toch de weg naar het lokaal weten te vinden, hardstikkene leuk.Zoutleeuw en directe omgeving is een echte 'duivenstad' met namen als de gebroeders Herbots, Michel Vanlint en Erik Herbots; de grootste Barcelonaspeler van Europa en natuurlijk de Haesens. Vader en zoon Haesen hebben een prachtige Barcelona collectie, de klassieker is dan ook hun hoofddoel en trekken jaarlijks met een 30-tal doffers en duivinnen naar Catalunia. Basis zijn de (rode) Muller duiven gekruisd met verschillende soorten. Hun maat Erik Herbots konden we ook nog bezoeken, daar wordt nog echt spartaans met duiven omgegaan, zoals ik enkele hokken hier in de zuidwesthoek ken. Open hokken, duiven onder alle omstandigheden buiten, buiten in het gras ligt het voer, nestspel, ruig, ruiger, ruigst. De vliegers kunnen dit enorm waarderen, de zachtheid als uiterlijk kenmerk. Een gedreven man met maar één doel; Barcelona winnen, daarna is het 'gedaan' zoals hij opperde, 'wat is er anders buiten Barcelona?' Erik trekt jaarlijks met meer dan 100 nestduiven naar Barcelona, tot het uiterste getrainde duiven, nachtvliegen is een methodiek.

Hoe anders was het een aantal dagen ervoor op de hokken van Norman. Tijdens ons weekje familiepark in België aan de kust de kans om een hok met wereldfaam te bezoeken. Met beoogd troonopvolger Nikolaas Norman had ik al eens afgesproken een rondje hokken te doen. Ook een prachtige grote kolonie met de focus toch het meest op 400-800 kilometer, en meer dan 100 jaar duiven knowhow in de pocket. Verschillende toppers gleden door de handen, waaronder het Leeuwarder fenomeen De Simson van Cor van der Ploeg. Een typisch Fries model qua grootte omvang, bouw en levendigheid welke zo aansloot bij de rest van de Norman kolonie. Ze haalden hem voor de grotere afstanden waar ze hun eigen toppers liever dichter bij huis spelen. Een schitterende accomodatie, properheid voorop en meest spel met een 140-tal weduwnaars. Nikolaas heeft de zegen van zijn vader om eigen paden te bewandelen. Voor Nikolaas de reden om de eerste stappen in het spel met weduwen te ondergaan, met succes. Schitterende duiven trouwens die van Norman, model westkant, Piet de Weerd zou stralen, strakke organisatie, echte professionals, wereldtop.

Ik bezoek nog altijd zoveel mogelijk prestatiehokken in het 'heilige land', groot of klein maakt mij niet uit. Duivencultuur en beleving is zoveel anders daar, de Vlaamse Leeuw leeft nog altijd. Mijn tour de Belgie begon als 17 jarige in Wervik bij toen nog Michel en Gerard Vanhee. De sluwe Gerard gaf mij de hand, keek de hoogte in, toonde het goud van zijn tanden en merkte op 'gij zét nén Hollander hé? Leren, bijleren, systemen, duiven, methoden, de verschillen vergelijken, op zoek naar die éne procent verbetering.