Natuurlijk blader ik ook vaak die prachtige resultaten van sommige duivenmensen met jaloerse blik door. Wij willen allemaal wel duiven hebben met prachtige erelijsten maar hoe krijg je die? Waar zit het hem in, hoe doe je het? Ik probeer er een vinger achter te krijgen. Zit het in de aanschaf van de eerste duiven, de kwaliteit dus. Of zit het in het hok, de verzorging, de aandacht, de kweek, het opleren, het systeem, de ligging, de voeding, de verluchting, de voedingssupplementen, de ziektebestrijdingsmethode?
Stel... ik wil beginnen met duiven of, zo u wilt, ik doe al mijn duiven weg en ik begin opnieuw om voor de prijzen te gaan. Want voorop gesteld, ik ben gedreven, ik kan wel tegen mijn verlies maar winnen vind ik absoluut leuker dan verliezen dus…. waar moet ik beginnen om mijn doel te bereiken?
Er worden boeken vol over geschreven en legio duivenhouders willen graag helpen met uitleg geven over hun systeem maar wat is nu precies het verschil. Wat mij altijd weer opvalt is dat eigenlijk zonder uitzondering de toonaangevende duivenhouders een “goede relatie” hebben met hun duiven. Bent u al eens bij een goed scorende collega op het hok geweest waarbij de duiven angstig door het hok vlogen bij binnenkomst of onrustig in een hoekje gingen zitten? Nee. De best scorende collega’s besteden veel tijd aan de duiven en weten ook met hun dieren overweg te gaan. Want laat u niets wijsmaken wanneer ze zeggen dat ze geen tijd aan de duiven besteden. Let wel, een niet proper hok wil niet zeggen dat ze geen tijd voor de duiven hebben want dit zijn twee verschillende dingen. Er zijn collega’s die alle tijd nemen om het hok schoon te maken wanneer de duiven buiten hun rondjes vliegen. Ze zijn hier misschien wel uren mee bezig. En wanneer vervolgens de duiven binnen worden geroepen ligt het voer al in de voerbak en gaat de baas in huis want de koffie staat klaar. Andere collega’s maken misschien niet schoon maar besteden dezelfde tijd aan het uit de hand voeren van hun duiven. Nu past het niet bij mij om de hokken niet schoon te maken maar ik heb de mening dat, mits er een goede verluchting is en de hokken droog zijn, het geen verschil maakt of de hokken iedere dag schoon worden gemaakt of eens in de zoveel tijd. Er zijn kampioenen die twee of drie keer op een dag het hok kuizen maar er zijn er ook die dit twee of drie keer per jaar doen. Maar al deze kampioenen zijn wel echte duivenkenners. Weet hoe om te gaan je dieren, leer hun vorm te herkennen, observeer en zorg dat de duiven ook het vertrouwen in je hebben. In België was het ooit de gewoonte om op een tafel in het hok te voeren. Een uitstekende manier om een beter contact met je dieren te krijgen. Je gaat tegen de tafel aan staan en voert de duiven steeds een beetje uit de hand en laat je hand ook een beetje door de duiven gaan. Deze tafel heeft het voordeel dat je de helft kleiner lijkt voor je duiven dan wanneer ze voer krijgen op de vloer en je met bijna twee meter boven ze uit tornt. Het is bewezen dat olifanten bang zijn voor muizen en ze er met een grote boog omheen lopen maar geloof me, dat is een uitzondering. Maak deze voedertafel scharnierbaar en met een opstaande rand zodat het voer niet van de voertafel op de vloer valt. Na iedere voederbeurt klap je de tafel weer weg zodat deze altijd ook schoon blijft. Het is helemaal luxe wanneer je ernaast nog een wegklapbaar stoeltje voor jezelf monteert. Ik zou het eens proberen. De kosten zijn het niet. Een paar scharniertjes en een plaatje hout. Wanneer je nu een beter contact krijgt met je duiven constateer je misschien ook dat de oorzaak van het beter vliegen door die paar pinda’s die veel duivenmensen aan hun duiven geven eigenlijk niet zozeer ligt in de energie van die paar pinda’s. Niet tegenstaande het feit dat de duiven wel heel erg gek zijn op pinda’s. (Je kunt ze er trouwens wel mee overvoeren).
Echter het minder schuchter maken van je duiven is natuurlijk geen garantie op het worden van een superkampioen. Daar zijn natuurlijk meer factoren van afhankelijk, … veel meer factoren. Maar stel dat u nu de beste duiven heeft die er zijn dan moet u er alleen nog “even” voor zorgen dat u piekt in de periode van het jaar dat het er om gaat. Duiven kunnen nooit het hele jaar door pieken. Ook de beste duiven kunnen misschien maar een paar weken achtereen echt helemaal TOP zijn. En dit moment van top zijn heeft u in de hand. Er zijn boeken vol hierover geschreven. Het heeft vooral te maken met de rui. Een duif is in zijn beste doen wanneer deze de eerste twee slagpennen heeft gesmeten. De tweede pen moet al weer redelijk zijn volgroeid. Echter wanneer deze duif op het punt staat om een volgende pen te smijten dan voelt dat aan als kiespijn en ik weet niet of u al eens kiespijn heeft gehad maar ik kan mij voorstellen dat dit de prestaties niet bevordert. Het komt dus toch wel precies. Jules Rijckaert, een vooraanstaand duivenhouder in België wier nazaten van zijn duiven in menig kolonie in Nederland rondvliegen, had hier al in de zestiger en zeventiger jaren een duidelijke visie over. Ik zou als ik u was deze Jules Rijckaert eens googlen.
Misschien tot volgende week!
|