Het valt niet mee maar ik doe mijn best om de soap rondom de bestuurlijke kant van het NPO zoveel als mogelijk te begrijpen maar ik vrees dat jullie me nu een beetje moeten helpen want ik ben het spoor bijster.
Nu heb ik heel wat jaren bestuurswerk (had niets met postduiven te maken) gedaan en dan besef je des te meer wat er rondom een bestuur gaande kan zijn. Ik zal u niet vertellen dat ieder bestuurswerk meer arbeidsuren vergt dan tevoren verwacht want dat is geklaag waar niemand iets aan heeft. Maar bestuurswerk betekent ook dat je nieuwe lijnen voor de toekomst aan het uitzetten bent die vaak zeer langzaam gestalte krijgen. Om deze nieuwe lijnen toch een beetje realiseerbaar te maken is het noodzakelijk dat er zoveel mogelijk volgers zijn.
Nu was mijn verwachting twee jaar geleden na het lezen van de “Vlucht naar de Toekomst” dat er vaart in zat en er snel iets noodzakelijks ging gebeuren, noodzakelijks op het gebied van ledenbehoud wellicht.
Maar wat gebeurde er vorig jaar maart op de NPO ledenvergadering?
Er ontstond een ware hetze tegen het toen zittende bestuur en ik vermoedde dus dan ook tegen de nieuwe lijnen die dat bestuur had uitgezet. Dat kon ik allemaal volgen. Iedereen heeft een eigen mening en wanneer iemand denkt dat hij of zij het beter kan... laat die dat dan absoluut proberen zich inzetten voor die goede zaak, mits op een positieve manier.
Maar... er werd toen fiks met modder gegooid door een aantal kiesmannen!! Toen was ik toch wel verbaasd. Wat zijn dit voor mensen, konden die kiesmannen het zo goed voor hebben met de duivensport? Die bestuursleden hebben toch hetzelfde doel en waarschijnlijk heel, heel veel meer uren en energie al in de voorbereiding van de nieuwe NPO visie gestoken dan ieder ander?
En dan wordt het nog erger... juist deze kiesmannen, die zo tekeer gaan tegen het bestuur, weten het bestuur aan de kant te zetten en zelf plaats te nemen in het nieuwe bestuur.
Als ik dan lees dat de nieuwe voorzitter de “oude”voorzitter eerst zo,n beetje met de grond gelijk heeft gemaakt en vervolgens bedankt voor de gedane arbeid in de afgelopen jaren maar daarna verklaart dat de organisatie vriendelijker moet, dan houd ik mijn hart vast.
Een vos verliest vaak wel zijn haren maar....Ik ken geen van allen, maar respect is een meer dan modern woord wat ik absoluut niet kan plaatsen bij het nieuwe bestuur. Ik vreesde het ergste... en nu... jammer, jammer ... George de Jongh is ontslagen door het bestuur.
Wie legt mij dit aub even uit?
|