Afgelopen zaterdag de 5e mei hadden we een vlucht vanuit Pommereaul wat voor mij een afstand heeft van 316 kilometers. Door het slechte weer in België was het voor de meeste afdelingen reden om te blijven staan tot zondag, terug te gaan of zelfs niet eens naar België te vertrekken (Afdeling 10 ging naar een losplaats in Nederland).
Ik denk dat iedereen in onze afdeling graag een lossing op zaterdag heeft indien mogelijk. We hebben namelijk geen concours op zondag. Maar om duiven te lossen na 13.00 uur op 400 km voor de Noordelijken met kopwind, kou en slecht zicht was geen goede zet. Maar het is allemaal achteraf praten. In eerste instantie was ik blij maar bezorgt dat de duiven gelost werden op zaterdag na 13.00 uur.
Toen rond 11.00 uur de duiven nog steeds niet gelost waren ging ik er van uit dat ze onderweg waren naar een korte afstand van rond de 150 km voor het noorden. Maar ze waren blijven staan en losten om 13.10 uur. Toen gonsde het gelijk al van de angst op het internet en tijdens telefoongesprekken.
Als dat maar goed gaat. Later die middag werd ik gebeld door de duivensportzaak te Doornspijk dat de Friesche duiven bij hem langs kwamen en 1223 mpm maakten. Ik dacht, dan valt het me heel erg mee. De duiven zouden dan moeten vallen om 17.30 uur. Maar op de meldsite van de afdeling (www.blauwband.nl) kwam de eerste duif pas in het vizier na 18.00 in Urk (de kortste afstand), deze duif maakt al geen 1000 mpm meer. Toen er nog maar 3 duiven op deze site stonden viel er één hier op de klep, de duif arriveerde in een sneltrein vaart en raakte de klep nauwelijks, piep 18.44.46 wat een snelheid maakte van 945 mpm dus nog geen 60 km per uur. Deze duivin (11-1165725 Evita) won daarmee de eerste prijs in de club tegen 443 duiven maar ook in het ACG tegen ruim 1800 duiven. Na deze eerste duif moesten we 15 minuten wachten op de tweede (met 48 mee) tot 18.59.01 die een snelheid maakte van 906 mpm.
Toen wisten we het zeker, dit gaat een drama worden. Vooral voor de verste afstanden want die moeten nog ruim een uur verder en het was al 19.00 uur. Onze laatste duif van die avond viel om 21.15 uur en dat was onze 11e duif dus nog 37 stuks te gaan. Tijdens het rondbellen waren er nog veel liefhebbers die helemaal niets thuis hadden of soms net èèn. De tweede dag (zondag 6 Mei) begon de klok weer te lopen bij ons om 06.10 uur. In de club viel die morgen de eerste reeds om 05.25 uur bij Geert Veldhuizen (het was zijn eerste duif van de 22 stuks). Je zou zeggen 05.25 uur? Die was toch heel dicht bij huis. In de club waren de 148 prijsduiven (1:3) er om 07.55 uur. Tot ongeveer 10.30 uur liep het bij de meesten redelijk door met de aankomsten, maar na 11.00 uur is bijna geen duif meer gevallen. We hopen natuurlijk met zijn allen dat er veel duiven nakomen. Maar of dat gaat lukken? Ik betwijfel het zeer. Maar toch kan het, ik kreeg zaterdag een duivin terug van 2006 die verspeelt was op de na het seizoen 2007 zo bleek uit de administratie. En na 5 jaar terug op het oude nest. De hoop van menig Friese duivenmelker is nu op de afdeling dat ze de eendaagse fondvlucht van morgen 12 Mei aflassen, gewoon een Vitesse vlucht geven en volgende week het vliegprogramma weer oppakken. Wanneer we toch een fondvlucht hebben morgen (Sens 550 km) dan heb ik heus wel duiven mee. Maar als ik aan de gemiddelde liefhebber in Friesland denk dan is het beter geen fondvlucht te hebben. Nu is het maandagmiddag (dat ik deze column schrijf 12.00 uur), vanmorgen zijn er nog weer 4 duiven teruggekomen waaronder mijn Elise-T (11-748) gelukkig. Ik mis nog een aantal duiven, net als ieder ander waaronder nu nog twee goede duiven Dahlia Chè (10-665)en Darnell (10-006). Ik hoop natuurlijk dat deze duiven terug zijn wanneer u dit leest...
Hoe krijg je ze er weer bij?
Het probleem voor veel liefhebbers is; Hoe krijg ik mijn duiven er weer bij? Hoe laat ik ze zo spoedig mogelijk herstellen? Ik kan u alleen vertellen hoe ik het probeer. De duiven die zaterdag, zondag, maandag terug kwamen krijgen bij thuiskomst gelijk een Herstel-Power capsule, dat is een capsule met 96% dierlijk eiwit. Ook over het voer krijgen ze de eerste drie dagen wat Herstel-Power en Beute Sport. De duiven zijn soms “aan de latten”, ze zijn moe in hun spieren maar ook in hun hoofd. Met deze natuurlijke producten waren de duiven van zondag op maandagmorgen al weer 45 minuten in de lucht en zelfs uit zicht (duivinnen). Dat geld natuurlijk niet voor de duiven die op zondagmiddag of avond thuis komen, die krijg je heus niet aan het vliegen op maandag ochtend. De doffers daarentegen hadden maandag morgen echt nog geen zin om te trainen. Deze mannen zijn toch wat eerder van slag, duivinnen zijn net als vrouwen bij de mens veel taaier wanneer het er om gaat. Maandagavond heb ik ze laten zitten in het hok, er kwamen op maandag natuurlijk nog een paar en omdat ik naar het werk moet wil ik het probleem niet bij Klaasje leggen.
Op woensdag de 9e Mei staat er een lapvluchtje op het programma om de duiven weer wat zelfvertrouwen te geven. Ik heb ze morgens ook lekker getoond en na thuiskomst van de slechts 25 kilometer mochten ze een uurtje samen. Ze moeten weer fris worden in het koppie en door deze manier probeer je dat te bewerkstelligen. (P.S. het is nu 12.40 uur en de 10-006 Darell komt net terug, dus nog èèn zeer goede duif weg).
En deze hele week geef ik ze ruim voer met veel “lekker voer” dus veel snoep, hennep, pinda’s en regelmatig wat over het voer. En iedere dag Prange Suppe door het water. Ik hoop daarmee dat de duiven er in korte tijd weer zijn.
Gezellig op de koffie bij de familie Romein.
Ieder jaar heb ik een uitje naar Twello, ik mag heel graag naar Mevrouw Romein, haar broer Tinus Stavast en de super verzorger Cor Buis gaan. En ook Albert Hendriksen is vaak aanwezig rond 10.30 uur in de serre. Deze keer had de trip naar Twello een speciale reden, Willem Heinhuis had voor mij een bon gekocht van Frederikshof (de familie Romein), ik wist dat niet, we gingen gewoon op koffie visite. Tijdens de koffie zegt Tinus; Gert Jan ga je even mee? We gaan even een jonge duif uitzoeken op de bon. Prachtig toch. En tijdens het zoeken vertelde Tinus: je krijgt er nog èèn bij van je vriendin(zijn zuster Hillie Romein-Stavast). Dus met twee prachtige jonge duiven keerde ik huiswaarts. Eerst wilde ik ze uitwennen, toen twijfelde ik weer, maar toch maar besloten ze uit te wennen en te spelen. Ik pakte dit maal geen rode vossen maar blauwen uit enkele prestatie duiven van Cor. Dank iedereen en tot de volgende keer.
Ik hoop dat iedereen die duiven opvangt van andere liefhebbers ze goed verzorgt, de eigenaar even op de hoogte stelt en ze verzorgt alsof ze de eigen duiven zijn. Veel liefhebbers staan met tranen bij de hokken, en die melding van u kan net weer een sprankje geluk brengen. Dus meld de duiven gelijk.
|