Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Goedendag lieve mensen, ook u heeft gelezen van de dramatische vlucht van Afdeling Friesland op 5 mei jl. Of in ieder geval er van gehoord toch. Nu waren wij niet de enige die een slechte vlucht hadden hoor. Ook Afdeling 1 had een hele slechte vlucht en veel Belgen en Duitsers die toch ook los zijn gegaan hadden een zeer slecht verloop.

En toch, er zijn altijd mensen die ze beter kregen dan anderen, Er waren zelfs liefhebbers bij met meer dan twintig in de mand die geen enkele duif verspeelden. Bij ons in p.v. de Vredesduif hadden we 443 duiven in de mand op Bevrijdingsdag, afgelopen vrijdagavond 11 Mei hebben we de balans opgemaakt en waren er nog 85 duiven weg dat is voor de snelle rekenaars onder u bijna 20%. En dan praten we over 6 dagen na de vlucht. Ook hierna zijn nog weer enkele duiven thuis gekomen of in ieder geval opgegeven waardoor dit aantal nu (maandag de 14e Mei) terug is gelopen tot zo’n 75 stuks. Maar dan praat ik alleen over onze vereniging, dus een zeer klein percentage van de gehele afdeling. Als er nog 20% van alle duiven weg zou zijn in de afdeling dan praten we toch over 3600 stuks.

Nu is het mensen eigen om anderen de schuld te geven. Het komt door de lossingcommissie, het komt door het bestuur of het komt door de weervoorspeller. In ieder geval, iemand moet de schuld hebben. In het voorwoord van onze hoofdredacteur Gerrit van Eikenhorst leek het zelfs alsof het mijn schuld was. Ik had namelijk gezegd dat ik blij was dat we iets vroeger gingen lossen (de eerste weken), en dat we de laatste jaren wat voorzichtig waren geworden in Friesland.

Maar een ieder begrijpt dat 13.10 uur los op een afstand voor de afdeling van 340 km niet echt vroeg te noemen is. In mij opinie had het best gemogen hoor 13.10 uur los, maar dan op een korte afstand. En de zelfde afstand had van mij ook gemogen (om 13.10 uur los) met mooi weer, of om 08.30 uur gelijk maar. Maar dit was bijna van te voren te voorspellen. Laat los, zeer slecht weer, kopwind en inversies en een negatief lossing advies begreep ik.

Maar genoeg er over. Het is gebeurt, de lossing commissie (ik weet niet wie er in zit, moet ik eerlijk zeggen) van afdeling Friesland zal de eerst komende 5 jaar weer voorzichtig zijn. We moeten verder. De afgelopen week heeft de afdeling volgens mij een goed besluit genomen om de fondvlucht vanuit Sens te laten vervallen. In algemeen belang was dat de beste keuze denk ik. Maar ook hier waren velen het er niet mee eens. Zelfs in eigen club werd de voorzitter van de afdeling uitgescholden door een lid. Hij had zijn duiven een week thuis gehouden voor Sens en was woest. Dat hij niet aan alle anderen dacht, maar alleen aan hem zelf vond ik schokkend. Maar aan de andere kant, men kan ook zeggen: iedereen is zelf schuld. Er was op donderdag en vrijdag al gewaarschuwd voor zeer slecht weer op zaterdag, en toch stoppen we ze in de mand. Dus ja, we zijn ook zelf schuld.

Afgelopen zaterdag de 12e mei hadden we dus een vlucht vanuit Boxtel wat voor mij een afstand heeft van 151 km. De duiven kwamen prima naar huis. Zelf hadden we 20 duiven mee (17 duivinnen) en in de club wonnen er 16 hun prijs (in groot verband het ACG 15 stuks dus 75%).

Op zondag de 13e mei heb ik de rest van de duiven meegenomen naar Nijmegen met een afstand van zo’n 115 km. We gingen op bezoek bij Peter en Panny Fincken in Maasbracht, het was mooi weer dus konden de duiven prima mee voor een “ontspanning vluchtje”. De doffers die ik mee had genomen kwamen niet allemaal tegelijk trouwens, de eerste groep kwam tegelijk zag ik op het Unikon systeem, maar toch waren er ook nu 3 duiven die later kwamen, deze zijn nog niet helemaal hersteld van vorige week. (twee er van kwamen ook pas op woensdag thuis).

Bij aankomst in Maasbracht gelijk live duiven aangezet en kon ik mijn eigen duiven zien vallen (www.liveduiven.nl), een prachtig systeem. Ik mag graag na een slecht verlopen vlucht de duiven weer van positivisme geven, door een lapvluchtje. De duiven hebben een “slecht thuiskomen gevoel “in hun kop en dat moet er uit. Door de duiven op een vrij korte vlucht nogmaals in te manden hoop je dat het “makkelijk thuiskomen gevoel” terug komt, en dat dit het gevoel is wat blijft staan op hun harde schijf.

Op maandagochtend 14 mei kwam mijn 43e duif terug van de 48 die ik mee had op 5 mei. Deze duif had nergens gezeten (niet op een hok), had haar eigen plan getrokken want zag er niet uit. Ze was veel gewicht kwijt en had de poten inclusief de ring onder een dikke kleilaag. Deze duivin (747) mag eerst even bijkomen voor dat ze weer de mand in gaat. Wel mooi is dat ze vrijdag weer voor partner kan dienen bij de 743 doffer (die op maandag 7 mei thuis kwam). Natuurlijk krijgt iedere duif weer een eerlijke kans en worden ze weer gespeeld wanneer het kan, en duurt dat vier weken, dan is dat maar zo. Eerlijke kansen moeten ze hebben. We wachten dus af wanneer ze zelf aangeeft er weer aan toe te zijn..

Rond 13.07 uur kwam bij Peter en Panny de eerste duif naar beneden van een vlucht van zo’n 377 kilometers, de duiven kwamen goed, ze pakten 5 bij de eerste 10 in de club. De 52 duiven die Peter mee had waren vlot thuis. Wel moet ik wennen aan de totaal andere manier van “clubgebeuren” dan bij ons. Om 13.07 arriveerde de eerste duif en om 13.45 belden ze al dat de klok moest komen om af te slaan. Dat vind ik toch vreemd. Je hebt geeneens tijd om al je duiven goed op te vangen, binnen het uur moet je er al zijn met de klok. Persoonlijk vind ik dat mij ons beter geregeld. Wij slaan af om 19.00 uur (bij normale vluchten), dan heeft een ieder tijd om zijn duifjes goed te ontvangen, te verzorgen en eventueel te scheiden. Nu was het zo dat er iemand tegen 13.30 uur de eerste duif pas kreeg, en hij eigenlijk al binnen 30 minuten zich moest melden in het gebouw. Maar ik begreep dat dit in Limburg een normale gang van zaken was en dat er veel meer verenigingen dit zo deden. Zelf denk ik dat het tijd word voor veranderingen. De liefhebbers willen toch graag ook de laatste duif zien komen, binnen halen en verzorgen?

Peter pakte ze deze week goed, maar ook bij hem is het niet altijd rozengeur en maneschijn hoor. Vorige week had hij een slechte vlucht, vijf minuten te laat en weinig prijzen. Maar deze week herpakt hij zich. En ook voor Peter geld: We moeten door. En straks met de jonge duivenvlucht zal het weer zwart zijn boven Maasbracht. Succes.

Iedereen de groetjes, blijf positief en respecteer de mening van anderen en blijf vooral netjes.