Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Op het moment van dit schrijven zit ik buiten in de tuin onder het scherm. Ja, de jaarlingen kunnen thuiskomen vanuit Cahors. Ik heb namelijk 12 stuks jaarlingen in de mand gedaan voor deze vlucht. Hoe ze komen of wat maakt me eerlijk gezegd weinig uit als ze maar thuiskomen op deze eerste, en tevens laatste echte krachtmeting voor hun. Natuurlijk, spelen ze prijs is dat mooi meegenomen maar de verwachtingen zijn eigenlijk nul...En eerlijk, ik kijk er eigenlijk niet echt naar ook.

Misschien klinkt dit vreemd maar voor mij is het belangrijkste dat ze een vlucht gehad hebben en met wat ervaring de winter in kunnen gaan.

Curacao.

Zet ik gistermiddag de PC aan krijg ik een berichtje van een vriendin van ons die met vakantie op Curacao verblijft. Heeft ze een foto van een duif gemaakt en stelt ze me de vraag of ik, ondanks de 9000 km afstand soms een duifje kwijt ben? Wel leuk als vrienden, op welke manier dan ook zo aan je denken al is het dan 9000 km van huis.  

Marseille en Peter van Sintmaartensdijk.

Als ik in de middag Peter op bel om hem te feliciteren krijg ik een toch wel rustige maar uiterst tevreden man aan de lijn. We praten over de vlucht, de duif en nog meer van dit soort zaken. Maar dat deze geweldenaar een topper van het zuiverste water moet zijn is duidelijk. Onder deze omstandigheden nationaal zege vieren aan nog geen 1000 meter, ja, dan ben je een ..... Als ik dit aan Peter verteld geeft hij aan dat het ook een schitterende mooie doffer is hoor. Maar zegt hij, "Johan, wat heb je aan een verschrikkelijke mooie vrouw die geen aardappelen kan koken met heel hard gelach aan de andere kant van de telefoon". En inderdaad, hij heeft nog gelijk ook. Peet, van harte jongen !!!

Arjan Beens maakt van vele groten kleine jongens!

Ik weet, sommige zullen het niet leuk vinden als ik dit zo schrijf maar de huidige bewijzen zijn er. Onder meer dan tropische omstandigheden moesten de duiven thuis komen vanuit Marseille. Als ik kijk naar de eerste vijf aankomsten van de Beensduiven is het toch wel schrikken. Gekscherend mailde ik Arjan dan ook met de vraag, "Wat flik je nou man". Beginnende met voorlopig de 86e Nationaal pakt hij er van de 15 mee 5 bij de eerste 130 Nationaal. Op een afstand van 1058 km. en met een snelheid van net in de 800 meter pakt hij duiven op; 10:52 (86e nat.), 10:54 (93e nat.), 10:59 (99e nat.), 11:11 (115e nat.) en 11:22 die de 130e Nationaal pakt.

En laten we wel wezen, wat moeten we hier nu verders over schrijven !!!

De jongen.

Na mijn ervaring met de jongen van vorige week was ik blij dat ze gewoon allemaal weer thuis waren. Wetende dat ze behoorlijk wat ervaring rijker waren werden ze afgelopen maandag, en dit natuurlijk onder tropische omstandigheden gelost om zes uur in Roosendaal. Dit met een kleine 27 graden. Ze wilden vliegen vorige week, nou, nu konden ze vliegen. De avond daarop, dinsdag dus meegenomen toen ik moet inkorven voor Cahors en dit ook onder warme omstandigheden maar goed, alles was weer gewoon thuis. Ook dewoensdag gingen ze en op donderdag konden ze thuis weer gewoon naar buiten. Me duiven maatje Jack van Eck uit Dreumel, ja, kent U hem nog de Nationale kampioen met zijn Jos van de Veken duiven was op visite toen ik het verhaal over de jonge duiven vertelde van vorige week.

Zelf had ik het idee na enkele keren weggebracht te zijn ze het wel zouden laten maar deze middag had ik ze kwart over bier gelost. Als Jack dan rond de klok van zeven hier is heb ik er een zes terug. Tijdens het drinken van een bakje koffie komt er af en toe een duifje aan. Als we zo rond de klok van negen nog even in het hok zijn valt daar plots de hele koppel op het hok en de spoetnik. Hoe de vleugeltjes hangen kan je zien dat ze een behoorlijk eindje gevlogen hebben. Ben er nu we laan gewend maar echt, heb het nog nooit zo extreem meegemaakt, het trekken van jonge duiven.

Wat kan duivensport toch mooi zijn.

Gisteren, was al vroeg wakker en er stond een reisje Zeeland in de boeken. Moest eerst naar Zeeuws Vlaanderen en wel naar het plaatsje Breskens. Al rijdend door de weidse polders kom ik langs gehuchtjes waar ik nog nooit van m'n levensdagen van had gehoord. Eén daarvan is het plaatjes "Nummer Eén". Misschien vreemd, maar ik had er echt nog nooit van gehoord. Ik ging op bezoek bij de familie Mookhoek. De mannen Mookhoek waren net als ik vrienden van wijlen onze grote gezamenlijke vriend Hennie Schaap. Hennie had, toen het al slechter met hem ging enkele duiven aan zijn Zeeuwse vrienden gegeven. Eén daarvan had hij toen bij aangegeven, "mannen, dit is een zeer goede kweker". Hij werd in korte tijd zoal vader van zowel "De 855" als de "203" die beide gelijk al als jaarling lieten zien uit het juiste hout gesneden te zijn. De "855" pakt in 2011 als jaarling de 1e van Bordeaux in het Samenspel terwijl de "203" het dit jaar flikte om vanuit Cahors de 1e te spelen en zelfs de 4e op teletekst tegen 1.682 duiven. En ook de andere jongen uit deze doffer weten wat prijsspelen is en daarom was een bezoek snel gemaakt voor mij en kon ik einde van de ochtend met twee schitterende jongen uit deze kweekdoffer van wijlen onze gezamelijke vriend huiswaarts keren.

Tijdens mijn bezoek werd er natuurlijk geregeld over onze duivenvriend gesproken en het blijkt dat Hennie bij de mannen Mookhoek in hun hart zit want met veel ontzag werd de naam van Hennie uitgepsroken. Mannen, ik weet dat jullie dit lezen en ik weet ook dat jullie hem missen. Maar, en dit geef ik vaker aan, het is beter iets moois te moeten missen dan het nooit gehad te hebben. En echt, ben blij dat ik de reis gemaakt heb naar het Zeeuwse.

Aansluitend ben ik even bij duivenmakker Jaap Bruggeman aangeweest. Toen ik in Wemeldinge aankwam kwam net het zonnetje door en stond er al snel een potje bier op tafel waarna ook de Croissantjes en de Zeeuwse Bolussen op tafel kwamen. Ja, Monique was er deze keer niet bij maar de afspraak staat dat aankomende winter er ook weer een bezoek over en weer gedaan zal worden met de vrouwen er bij. En echt, dan denk ik zo, "Wat kan duivensport toch mooi zijn".

Zo, en nu is het hier nog wachten op een duifje van Cahors en dan dadelijk eens kijken wat ze met de duiven van Narbonne gaan doen. Allen veel succes.......