Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Komt er dan toch eindelijk een weersverandering aan? Oké, ik ben zeker geen weerman maar we zijn het hier met z'n allen toch wel over eens dat dit gewoon klote is. En geloof me, dan druk ik me nog netjes uit in deze hoor! Maar zoals de verwachtingen zijn denk ik van, zaliggggggggg. En daarom dan ook, misschien aankomend weekend als hier zelf ook weer duiven mee zijn eindelijk eens duiven wachten in de korte broek. (Als ze dan maar niet schrikken bij thuiskomst van die witte .......)

Teletekst

Het is alweer de nodige jaren geleden dat ik zelf op teletekst stond. Terwijl ik er aan denk zijn me gedachten gelijk weer in die tijd. Zalig was het bij de schuur van Jaap en vliegend met zowel Jaap als vader Hamstra in combinatie. En eerlijk, we konden een leuke sigaar meeroken in die tijd hoor. Het was op Cahors, iets over half zes klokte we deze gigant. Ja, een mooie tijd.....

Maar gisteravond laat, we kwamen thuis bij onze Odijkse vrienden vandaan van een zalige bbq toch nog even naar de uitslagen op teletekst kijken. En ja, plots zie ik bij de uitslag van Friesland uit Tours op de plaatsen 4 en 5 de naam genoeten J & J Hamstra staan, en eerlijk, het staat mooi hoor die naam Hamstra op teletekst....

Trouwens, zag ook de uitslag van Verkerk weer, gewoon, sprakeloos en geloof me, het geruchten gelul zal wel weer op gang gaan komen. Nou Bas en Gerard, van harte!

New Witbuik.

Hebben jullie het ook gelezen? Hugo Batenburg heeft samen met de familie Gyselbrecht de Nationaal overwinnaar Nederland van Barcelona 2012 van Antoon Schults gekocht. Wetende hoe en wat Hugo allemaal met zijn duiven voor elkaar heeft gekregen zullen we zeker ook snel nakomelingen van deze gigant op de uitslagen zien staan. Niets is zeker in het leven, maar dit staat als een paal .......

Als ik Hugo, zoals afgelopen week een keer aan de telefoon heb begrijp ik dat deze duif gewoon meer dan een sublieme vogel moet zijn. Ben benieuwd als ik hem eerdaags in handen krijg.

Samen met me dochter naar de SHELL.

Ja, iedere ochtend samen met dochter Iris naar de SHELL nu dat ze zo twee weekjes vakantiewerk bij ons doet. Ze zit bij de afdeling inspectie. Wel vreemd hoor, als je bezig bent en in eens komt je dochter daar aanlopen. Vreemd, maar wel heel erg leuk. En eerlijk, jammer dat het maar tijdelijk is en daarom geniet ik er zo van. Afgelopen vrijdag dan ook maar samen met dochter Iris en een collega met zijn vakantiewerkende zoon een rondje SHELL gedaan. We zijn bij diverse tanks wezen kijken wat natuurlijk altijd indrukwekkend voor ze is.

Samen met dochter Iris op een opslagtank op SHELL Pernis.

Op eigen hok

Hier op eigenhok zal er aankomende week weer met de duiven gespeeld gaan worden. Als alles goed is zullen er 12 stuks jaarlingen naar Cahors gaan en 10 stuks ouden en 2 jaarlingen krijgen dat zelfde weekend Narbonne. Na deze twee vluchten kan de balans opgemaakt worden over het jaar 2012 spelend op me nieuwe hokkie. Qua percentage zit het nog steeds goed, nee, dat is het niet want zo werden er op Nationaal niveaua 2 v.d. 5 Pau, Bordeaux 2 v.d. 7 en 1 v.d. 2 op Barcelona gepakt. Maar ja, je mist kopprijzen en daar gaat het om.

De jongen

Vorige week schreef ik het nog dat de jongen het hier op eigen hok goed doen. Nou, geloof me, een zondagavond zat ik in mijn rats hoor. Samen met de buurman laten we om 17:10 uur een goede 70 jongen los. Na een drie kwartier komt er een gehalveerde koppel terug. Een ruime dertig van de buurman en 2 van de 32 van mij persoontje. Een uur later om 19:00 uur niets, om 20:00 uur niets, om 21:00 uur niets, en geloof me, het begon toch een beetje te kriebelen bij mij. Dan, het is al schemer aan het worden door het bewolkte weer komen ze aan om 21:50 uur. Ze vallen totaal leeg en toch wel wat afgevlogen op zowel het huis, schuur als het hok. In no time zijn ze binnen en vreten werkelijk een dubbel portie voer. Even tellen en het blijkt, ik mis er één. Nou, dat viel me reuze mee want ik had het idee van dat er wel terug zouden komen met gebroken poten of zo. Maar gelukkig was dit niet het geval.

De andere ochtend, om goed kwart over vijf stap ik uit bed, kijk uit het raam en daar zit de laatste. Netjes denk ik en met een half slapende kop schuif ik het schuifje van de spoetnik open en hup, ook deze springt naar binnen. Ja, ik zat even in me piepzak maar dat ze geleerd hebben is duidelijk !!!

Maar toen kwam de donderdag

Ja, inderdaad, toen kwam de donderdag. Rond een uur of zes laten we samen de jongen uit. Door het betrokken weer zie je ze wel gaan maar echt trekken doen ze niet. Eenmaal hoog boven het huis draaiende zie je de koppel als het waren zich in twee gedeeltes gaan splitsen. Eenmaal los van elkander zie je een gedeelte toch wegtrekken. Het andere koppeltje blijft in eigen omgeving en na eenmaal op het huis gevallen te zijn en binnen is het zo dat ik er nog 18 moest hebben van de 32.

Geloof me, als ik dan in de ochtend vroeg naar me werk ga en wetende dat er nog meer dan 50% van je jongen nog niet thuis is van gewoon het loslaten bij huis..........

Einde van de ochtend telefoon, de eerste van de nog 18 ontbrekende was gekomen. Als ik dan in de middag eenmaal thuis ben is er verders nog niets bij gekomen. Rond de klok van kwart voor vijf komt nummer twee en als ik dan einde van de avond de lichten uit gaat doen zijn er in totaal toch nog negen gekomen deze dag. Totaal afgevlogen en blijkbaar hebben ze dorst gehad want van vele zaten de pootjes geheel onder de klei.

Zaterdagochtend

Ik was vroeg uit de veren want ik wilde de oude duiven wegbrengen. Helaas, er vielen enkele spetters regen en goed een kwartier later was het weer donker en niets anders dan regen, regen en regen. Eenmaal aan de koffie zie ik een vijf stuks duiven overkomen, ze draaien, draaien nog eens en hup, op het huis, hok, spoetnik en binnen. Gelijk vallen er nog twee bij en voor ik wist stond de teller op nog twee die moesten komen. Geloof me, ik heb hoop dingen meegemaakt in de sport maar dit....... Als ik de jongen, die terug gekomen zijn in handen heb bemerk ik dat er behoorlijk wat gewichtsverlies is en de pootjes zitten stuk voor stuk onder de dikke klei. En eigenlijk is mijn grootste vraag nu, wat heeft hun bezield en waar zijn ze helemaal geweest. In het hok kijkend en die hoopjes eens te zien zitten ben ik toch blij dat ze gelukkig weer thuis zijn. Natuurlijk, met africhten of met de vluchten verspelen is niet leuk maar het overkomt ons. Maar om ze zo van huis te verspelen, ja, ik vindt het zonde !!!

En tijdens de bbq krijg ik eens smsje, "1 gekomen" en als ik dan zoals vanochtend ga kijken welke het is blijkt de andere ook toch tijdens dat het hok even open stond naar binnen gegaan te zijn. Dus, na twee dagen toch alles terug, en echt, hoe vreemd kan duivensport soms zijn........

De laatjes

Ook de eerste laatjes, tien in getal doen het goed tot op heden. Dadelijk zal er, als alles overnieuw gekoppeld zal zijn nog een rondje laatjes gekweekt gaan worden en als dan de oudere jongen na ze dadelijk enkele malen gespeeld te hebben en hopelijk goed afgericht te zijn heb ik voor volgend jaar een mooie en leuke club jaarlingen.

Zo, met dit relaas wil ik het er eigenlijk maar bij laten en daarom dan ook: Tot de volgende "De week van."