Potverdorie, half juli, zit je met de kachel aan. Echt, het moet toch eigenlijk niet gekker worden zou je zo denken!!! Wat is het trouwens, en dit al voor het tweede jaar op rij een klote seizoen qua weer met de duiven zeg.
Wat is er eigenlijk toch allemaal aan de hand in dit land. Moet je kijken, eerst horen we dat we allemaal dadelijk weer een jaartje langer moeten werken en dan hoor ik dat we Spanje met een 30 miljard gaan helpen. Spanje, met voetbalclubs als Barcelona en Real Madrid, miljoenen schuld bij de banken maar wij gaan wel helpen hoor. Hoe gestoord of achterlijk kan je zijn. Maar ja, gelijk moet ik denken terwijl ik dit zit te tikken aan een lied van Alexander Curly, "Het waren toch die Hollanders, die ... Hollanders"... En voor wat die puntjes betreft, vul het zelf maar in want ik, ja echt, ik heb er geen woorden voor.
Natuurlijk, er zullen er best onder ons zijn die zich er niet druk om maken maar ik persoonlijk, ben nu 45 jaar, werk vanaf me vijftiende, volgende maand 25 jaar in dienst bij SHELL maar ja, mag/moet ook nog wel een dikke 20 jaar. Geloof me, je zou ze voor minder de laan uit trappen die mijn inziens, grote klootzakken in Den Haag. Zo, best wel even lekker zeg, zo op de zondagochtend even lekker in je eigen verhaal je gal kunnen spuwen.
Zo, dat is gezegd op deze zondagochtend en waarom ik het zeg, het zijn gewoon gedachtens die geregeld zo door mijn kop heen spelen en zo ook op deze ochtend.
TopWings en bezorging van de post.
Voor hen die een abonnement hebben op TopWings die weten ook dat de levering qua post nu niet echt je van het is. Ik weet dat deze schitterende krant er telkens op tijd uit gaat bij de drukker maar de uitlevering, ondanks afspraken en er goed voor moeten te betalen, het toch te wensen overlaat. Maar, en dat mag gezegd worden, als het dan eindelijk binnen is, is het een blad waar je lekker voor kan gaan zitten.
Nu even naar de duiven...
Niet meegedaan. Nee, voor zowel dit weekend als het volgende weekend zijn er hier geen vluchten op eigenhok. Nee, de oude duiven zullen nog Narbonne krijgen en de jaarlingen zullen Cahors of eveneens Narbonne krijgen. Ja, je kan soms plannen en dan loopt het toch geregeld anders. Maar goed, het is gewoon moelijk om met een zeer beperkt aantal oude duiven te proberen alle vluchten (lees Z.L.U.) te spelen. Natuurlijk, loopt alles zoals je het zelf zou willen of zoals het eigenlijk zou moeten, ja, dan kan je een broedschotel nog wel meegeven. Maar loopt het niet, zoals het zou moeten, ja, dan is het gewoon een stuk moeilijker.
De jongen.
De nog aanwezige jongen (32 van de 35) doen het mijn inziens tot op heden nog steeds meer dan goed. Ze zijn één keer weggeweest en eigenlijk wil ik het vaker gaan doen maar met het weer zit het nog steeds niet echt mee. Maar ze vliegen in de avond dat het een lust is. Ik laat ze altijd gelijk met de jongen van de buurman los en de laatste week maak de grootste groep zich telkens los van de hele koppel en zijn langere tijd afwezig. Dit afwezig zijn kan soms wel zijn tot een ruime 1 1/2 uur. Prachtig als je dan in de tuin zit en je zie dan plots het koppeltje weer aankomen, draaien, op het huisvallen en tik, tik, tik binnen zijn ze.
Ze weten het, vallen is, klepje open en eten. Na een halfuur de voerbak er uit en klaar is ..... Had ik andere jaren nog wel eens een jong met wat verschijnselen van de gekende jonge duiven ziekte. Nu, en dit wel even afkloppen heb ik er totaal nog geen last van. Wel is het zo dat ik nu, vanaf het moment dat de jongen in het hok zijn gekomen er niet meer in ben geweest om te krabben. Nee, het is een waren beeste boel met stront, stront en pennen. En echt, als ik ze zo in de spoetnik ziet staan met hun krijt witte neusjes, super strak denk ik toch van.........
Een hokbezoek.
Omdat er gisteren toch geen vlucht was kon ik een eerder gemaakte afspraak om eens langs te komen mooi nakomen. En echt, heb er totaal geen spijt van want ik blijf het machtig vinden om hokken te bezoeken die hoog boven het gemiddelde uitkomen te bezoeken. Waar het door komt weet ik niet, maar als ik op dit soort hokken ben heb ik altijd het gevoel gelukkig dat de mensen waar ik dan ben uitgenodigd mij wel vertrouwen. Dit blijkt wel uit de uitnodiging maar ook gezien het hokbezoek zelf. Stuk voor stuk krijg ik dan de toppers in handen waar wij allemaal zo van dromen.
Zo ben ik door de jaren op vele, grote en zeer gekende hokken geweest en kreeg zo door de jaren heen ook de nodige "echte" topduiven in handen. Zo was ik bij Erik Limbourg en kreeg ik zoal zijn toenmalige gekende "Joost" in handen, Batenburg van de Merwe met natuurlijk "De Witbuik", Saarloos en Zoon zoal hun "Iris", Piet de Vogel "De Paarsborst", "Jonge Stayer", Tiny van Herpen "Onze Jonge" en "De 64", A.P. Overwater "De Dure", Jan Ouwerkerk, Rik Ros, Jaap v.d. Velden, G & S Verkerk, Kurvers de Weerd, Fons van Ophuizen, Cor de Heijde, Frans Bungeneers, Antoon en Lucie van de Wegen, Sjaak Steketee, Jan Polder etc. etc.
Persoonlijk vindt ik het altijd een zaligheid om zowel dit soort duiven vast te kunnen houden als om met dit soort liefhebbers over onze mooie sport te kunnen praten. En echt, met dit soort mensen pratend en hun duiven te bekijken is het niet moeilijk om vast te stellen dat waarom hun juist wel, en andere juist niet presteren.
Maar, en dit schreef ik zoal vorige week, om na enkele jaren zo uitslagen eens heel goed bestudeerd te hebben is er een hok dat werkelijk meer dan subliem hun duiven aan het pakken is. En hier stond voor mij een hokbezoek gepland gisteren. Nadat ik dit geschreven had vorige week kreeg ik gelijk een enkele reactie binnen, en dit ook van groten in de sport met de vraag, "Naar wie ga jij naar toe dan?".
Eric Aldus van de combinatie Aldus - Poulisse uit Kerkdriel.
Afgelopen winter was Eric, samen met zijn vriend Theo de Ruiter en net als Eric eveneens afkomstig uit het meer dan mooie Opijnen al eens bij mij op bezoek geweest en nu was ik het die een bezoek aan Eric terugbracht.
Helaas, is de combinatie uit elkaar gevallen en zullen beide mannen hun eigen weg gaan vervolgen in de sport. Maar goed, dit is niet aan mij om hier daarover te schrijven en stond het gemaakte bezoek dan ook niet in de weg.
Al rijdend door het mooie landschap was ik toch zoekende hoe daar nu te komen. Ja, dochter lief had de gekende Tom-Tom meegenomen en dacht natuurlijk, laat pa maar tobben. Maar goed, rijdend door de Tielerwaard bemerk je eigenlijk pas hoe mooi Nederland is en kan zijn. Eindelijk in Opijnen aangekomen te zijn vraag ik toch aan een wat oudere vrouw die net uit haar landhuisje naar buiten was gekomen om de brievenbus te legen waar ik nu moet zijn. Na mijn vraag gesteld te hebben geeft ze me aan, "nou meneer, dan moet u links, rechts en bij de kerk dit en .........." Ik bedank haar en geeft gelijk aan, "het is niet erg om hier te moeten zoeken hoor want echt, dit is zo mooi hier".
Eric Aldus.
Aangekomen bij deze klasse liefhebber wordt ik zeer vriendelijk en gastvrij ontvangen. Met hem in gesprek merk je al snel dat hij een liefhebber is, anders dan anderen. Hij weet waarover hij praat. De echte grootspraak is hem vreemd en dat siert mijn inziens de persoon Eric Aldus. Na aan de keukentafel een goed gesprek gehad te hebben gaan we naar buiten naar het kweekgoud van de nu nog op de uitslagen staande combinatie Aldus-Poulisse. Ja, zoals al aangegeven, de combinatie is uit elkaar. De vliegduiven zullen en blijven bij Poulisse terwijl de kweekduiven bij Eric zullen blijven. En juist hier was het waar mijn belangstelling juist naar uit ging.
Eenmaal het hok binnen te zijn gestapt blijft de waakhond van Eric, een mooie grote Duitseherder trouw voor de deur zitten. "Geen gekkigheid denk ik zo nog Hamstra ......" Maar zoals aangegeven eenmaal het hok binnen te zijn gestapt valt het je gelijk op, stuk voor stuk klassematriaal en de kwaliteit straalt er als het waren van af. Het hok is eigenlijk geformeerd om één ware stamduif namelijk de NL 87-2483723 of beter gezegd, de "Superkweker". Nu is het zo dat de nodige duiven deze naam dragen en hem mijn inziens niet eens mogen dragen maar goed dat is een ander verhaal maar deze "23" mag dus deze naam, omringd met een Gouden randje meer dan dragen.
De Superkweker.
In de bijkeuken zag ik hem, de "Superkweker" aan de muur hangen op de foto. Nog gemaakt door wijlen Peter van Raamsdonk. Echt, ik kan hier nu wel een heel mooi verhaal gaan ophangen maar de bewijzen zijn er. We kennen allemaal zoal "De Witbuik" van Batenburg of "Het Oud Doffertje" van Van der Wegen. Maar mensen, deze "Superkweker" van Eric misstaat echt niet hoor tussen deze eerdere vernoemde namen.
Hij werd zoal vader grootvader van; 1e Internat. Brive, 2e Nat. Ruffec, 2e Nat. Periqueux, 2e Nat. Bordeaux ZLU, 2e Nat. St. Vincent, 3e Nat. Bergerac, 4e Nat. Limoges, 4e Nat. Ruffec, 5e Nat. St. Vincent, 5e Nat. Brive, 5e Nat. Bordeaux, 5e Nat. Bergerac, 6e Nat. Montauban, 6e, Nat. St. Vincent, 6e Nat. St. Vincent, 6e Nat. St. Vincent, 6e Nat. Bergerac, 6e Nat. Bordeaux ZLU, 6e Nat. Cahors, 6e Nat. Periqueux, 7e Nat. Brive, 7e Nat. Barcelona, 8e Nat. St. Vincent 8e Nat. Brive etc. etc. etc.
Geloof me, om alleen al de tophonderd noteringen van deze gigant te moeten omschrijven zou teveel van het goede zijn.
Als ik dan ook, na een overheerlijke bak soep met wat brood huiswaarts gaat, en ondanks de fikse regen op de terug weg ben ik blij dat ik dit bezoek gedaan heb.
Eric, bedankt voor de gastvrijheid en we zullen elkaar zeker nog geregeld zien !!!
Zo, dit was meer mijn wekelijkse duivenpraatje en na een meer dan mooie duivendag gisteren op de dag werd dat nog leuk afgesloten met een bezoekje van Erica en Bert Saarloos en dan denk ik van, een mens heeft maar weinig vrienden nodig....
|