Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Vorig jaar zijn wij (Willem Heinhuis en ik) een week te gast geweest in Canada. U heeft er over kunnen lezen in het spoor der kampioenen. Schitterend om daar met vrienden Jack, Nick, Oscar, Andy en al die anderen over de duivensport te mogen praten.

We werden opgehaald van het vliegveld en waren de eerste twee dagen te gast bij Jack Eerenberg en zijn vrouw en bij Nick Oud.   De 3e, 4e en 5e dag zaten we in een luxe Hotel bij de Niagara Watervallen aldaar en mocht ik optreden als gastspreker voor de Canadese bond. Omdat we daar natuurlijk bij de grens met Amerika zaten waren er ook veel Amerikanen aanwezig. Top mensen, echte praatjesmakers net als ik zelf ben. Natuurlijk word er dan gesproken over het bezoeken van de verenigde staten (USA) en het selecteren van hun duiven. Of het in ieder geval beoordelen er van.

Op 25 februari hadden we hier in Noordwolde een gezellige dag met vrienden, die al snel de Beute dag als naam kreeg. Ook hier waren de Canadezen aanwezig en werd een data besproken voor het wederom bezoeken van Canada en dan ook New York.

Omdat het vorig jaar zo’n mega groot succes was in Canada, maar vooral met de jonge duiven daar in Canada uit de geselecteerde koppels iedereen verslagen werd in 2012 wilden veel meer Canadezen mijn mening wel eens weten over hun duiven. Maar ook de New Yorkers wilden dat ik bij hun kwam, waaronder de hokverzorgers (het team) van Mike Tyson. Ze zijn zelf zeer goede spelers op eigen hok, maar doen daar naast ook nog de duiven van Iron Mike.

Op mijn vraag cq wens: Is Mike Tyson er dan ook?, kunnen ze geen 100% garantie geven. We gaan naar de hokken van Mike, bekijken zijn duiven, maar of de Champ die dag zelf tijd en of zin heeft weet je pas zodra je hem de hand schud. Ik heb dat ook steeds verteld aan de media, er is een grote kans dat ik hem ontmoet, maar zekerheid heb je met een VIP nooit.

Hoe kwam het in de media?

De nieuwslezer van TV Drenthe is onze buurman (Andries Ophof), hij vroeg aan Klaasje hoe het ging met de duiven en Klaasje kon natuurlijk niets anders zeggen dan: Heel goed. Hij gaat zelfs in december weer naar Canada op de selecteren en te koppelen, en een paar dagen naar New York en in januari een paar dagen naar Portugal, ook daar om te selecteren en koppelen. En in New York zo vertelde Klaasje aan Andries, komt hij ook op de hokken van Mike Tyson en hoopt Gert Jan natuurlijk dat Mike er ook is. Mike weet dat ik kom, en heeft ook gezegd graag te komen als het schema het toelaat, hij wil graag alles over goede duiven weten.

Twee dagen later belde TV Drenthe of ze een filmpje mochten komen maken over mijn trip naar New York en Mike Tyson. Natuurlijk mag dat, leuk en positief in het nieuws komen als duivensport is altijd goed.

Op donderdagavond was het al op TV Drenthe, een leuk stukje film, natuurlijk toegespitst op Tyson. Nog geen uur later belde de Telegraaf. U gaat naar Mike Tyson? Ja, naar zijn stad, zijn hokken en zijn duiven. Maar eigenlijk is het een bezoek aan Canadese en Amerikaanse vrienden en pakken we de duiven van Mike er bij en graag had ik hem ontmoet.

Ik heb de verslaggever nog gevraagd om de tekst te mogen lezen voor het in de Telegraaf kwam, dat mocht, na aandringen. De tekst was ook gewoon leuk en positief. Maar dat ik op het voorblad zou komen met enorme foto, was mij niet verteld. Maar ook dit was puur positieve duivensport, ik heb echt van honderden mensen alleen maar positieve respons gehad.

Op vrijdagmorgen, ik had nog geen krant gezien, ik lag nog te snurken, werd ik wakker gebeld door Giel Beelen van Radio 3 FM, door 538, Q Music en al die andere stations. Bent u die man die naar Mike Tyson gaat? En vertelde ik weer mijn verhaaltje over uiterlijke kenmerken, en dat de Nederlandse postduif de beste duif ter wereld is etc. Later die ochtend haalden we natuurlijk de kranten, en stond ik op het voorblad van de Telegraaf in mijn bekende “Het Spoor der Kampioenen” Pose.

Die vrijdagochtend vroeg belde ook SBS6 of ze een filmpje mochten komen maken voor Hart van Nederland. Dat mocht vertelde ik maar wel een positief verhaal, anders doe ik niet mee. Rond 11.00 die ochtend waren ze er en werd er een uurtje gefilmd (wat later in 3 minuten tv gestopt word), ook hier alleen maar leuke reacties op gehad.

Die zelfde dag belde ook radio 1 nog een keer om even live op met me te spreken om 15.52 uur (ze belden ook precies om die tijd, live radio hè ). Verder belden De wereld Draait Door, Pauw en Witteman en de VPRO (Wilfried de Jong) om een item te maken. Dit heb ik allemaal afgehouden tot na onze trip.

Na mijn optreden bij SBS 6 die avond werd ik door iedereen gebeld of ik diverse goederen wilde meenemen naar Mike Tyson, Schilderijen, Delfts Blauw, T-shirts etc etc. Ik mag er wel een koffer bij meenemen als ik aan al deze verzoekjes wil voldoen.

De maandag na “de Telegraaf en SBS6 vrijdag”, kwam er nog een journalist van de Meppeler en Steenwijker krant om een reportage te maken. Ook hier heb ik aan meegewerkt, maar wel afgedwongen dat er geen enkele negatieve praat in zou staan over duiven, duivensport of duivenoverlast.  Een prachtige reportage was het gevolg, met heel veel respons van klanten bij mijn tankstation. Iedereen vond het prachtig.

Maar om even weer naar het begin te gaan, we gaan dus naar Canada (landen in Toronto), bezoeken onze vrienden aldaar, gaan met Oscar de Vries de Canadese kampioen door naar New York, bezoeken daar onze vrienden, hun duiven en hopen dan op een ontmoeting met Mike Tyson. Wat een prachtige reclame voor de duivensport zou dat zijn, zo’n bekende man, agressief in de ring en soms er buiten en dan zijn rust vinden bij de duiven, prachtig toch.

Volgende week weer een “gewone” column.

Groetjes,
Gert Jan