Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Vanochtend vroeg op pad naar, voor mij - het beste moderne zware fond hok van Europa. De waakhonden begroetten mij met een niet al te vrolijk geblaf, toegeroepen door hun baas 'doe maar rustig, het is maar een Fries' en bedankt Hugo... Dan weet je weer dat je achter Lemmer belandt bent. Reden van mijn bezoek? De zoektocht naar nog beter, de nationale Barcelona winnaar bestuderen, hoe zien zijn Witbuiken er uit tegenwoordig, hun fysieke -innerlijke en uiterlijke- eigenschappen, waar komt het kruisingsmateriaal vandaan, wie zijn dominant in de vererving, methode voorbereiding, training, ruiperiode. Die Barcelona winnaar krijgt volgens mij nog geen 86 punten op de TT maar wat een karakter, heel bijzondere gedragingen in het hok en droomogen...Dan in mijn handen een kleinzoon Witbuik...trillende handen, zoon Euro Diamond, unglaublich. Waals topmateriaal voor versnelling op ochtendlossing uit klein onbekend hok, wat een pluimage, ongekend. Noem het maar überkwaliteit. Geweldige basis achter de hand, zoektocht naar snellere fondduiven, hoe herkenbaar. Middelgrote duiven, sommigen meer fietsbanden dan anderen, de gekruiste meer dan orginalen. Daarbij geweldige gezondheid en geen werkpen gezien, denk ervan wat je wil, Hugo blijft nog wel even regeren.
De meesten ‘grote’ en ‘kleine’ schrijvers hebben geen moer meer om te schrijven zodra de vluchten voorbij zijn. De meesten druipen af in zelf overschatting. De schoolmeester maakte het land blind door te schrijven dat het belangrijk is om hoge percentages te vliegen, waar buiten ons land en de Oosterburen de rest van de wereld geen moer om geeft. Eersten vliegen op Orleans daar gaat het om, daar kun je wel 30 jaar over schrijven, en zo geschiedde. Professor Zonnebloem heeft de herhaalknop ingedrukt met oppervlakkige negatieve emotieverhalen maar ziet ondertussen het verschil niet tussen sperwervrouwtje en een merel. Alleen maar schoppen tegen degenen die hem van de uitslag spelen, zo doorzichtig. Hun heksenjacht tegen de grote fond heeft zijn wortels in de jaren ’80, toen de nationale winnaars nog als enige grote reportages kregen. Toen al schreven ‘zij’ met in wrangheid gedoopte pen over het onrecht dat hun werd aangedaan. Zij vlogen 20 lokale eersten maar daar sprak niemand over, dat deed pijn. Ik ben van de generatie  die met die fond reportages opgroeide, genoot, en zich daarop specialiseerde. Deze generatie maakt nu de dienst uit, maar het valt niet meer op in de bulk aan teletekstvervuiling van al diegenen die onrecht was aangedaan.     
Tjah wat is er nou aan de ruiperiode te beleven? Geen wedstrijdspanning, amper nog lekker buiten zitten (ook al is het niet mijn hobby). Ik beleef enorm veel plezier in het kaal vallen van mijn vliegenisten. Ok alle stof die vrijkomt is ook 'geen gezonde vitamine' (mooie uitspraak in Klaaswaal) dus niet te lang in de hokken. Een proces te volgen wat, als het goed gaat, zonder training of wat dan ook, vanzelf begint vindt ik prachtig. Ze voelen zich niet echt lekker met een half verenpak. Baden geven, met rust laten, niet al te gek voeren. Over een paar weken zijn ze zo mooi als vlinders. Let goed op het verenpak, ongedierte, gritbehoefte. Rode bietensap in de drinkbak, niet voor meer uithoudingsvermogen, volgens mij doet het iets heel anders met het lichaam. Ik heb het idee dat 'het' alle afvalstoffen uit het lichaam trekt, kan het niet bewijzen, hoef ik ook niet. De vitamineboeren zitten er natuurlijk niet op te wachten, een fles sap kost €2,65 bij de reformwinkel en daar heb je ook een sachet 'noem het maar op' voor, dus natuurlijk werkt het niet volgens de kenners........
Jongen vliegen nog steeds prima, blij dat het gebeurt is, prachtige eenheidsploeg voor volgend jaar. Na volgende week overzetten en overwennen naar het jaarlingenhok. Zij zitten alweer bijna in een compleet nieuw Armani pak, mooi gezicht die gladde halzen na weken ruigkoppen. De ouden voorzichtig toch maar weer los, kan het niet laten, ze hebben vleugels om te vliegen niet dan. Schuiven gaan per afdeling open en dan moeten ze zich maar redden, scheelt ook weer veren rapen in het hok, minder stof. De oude kweekduivinnen worden verwent met baden en volop van de 'Brandsbak' krijgen ze trouwens allemaal in de rui, zijn ze gek op, komt misschien omdat er niet zo'n boos kijkende man op de verpakking staat.
De temperatuur is er nog prima voor, nog een keer een rookblok in het hok. Het is schimmeltijd, denk ook dat het één van de oorzaken is van vele ziekten die nu ineens opduiken bij het zwakker zijn van de duiven. Op een eenvoudige manier tijdelijk te bestrijden. Zelf doe ik de duiven er niet bij in, hoe anderen er ook bij zweren, ik verdoem het. Straks nog een paar keer een 'uienkuur' ook een kwestie van herfstluiheid. Weekje uien in de drinkbak en alleen water bijvullen.
Enveloppe lag al klaar op mij te wachten, de uitslag van het uitgebreid mestonderzoek op parasitologie, bacteriologie en chlamydia test, alles ok. Mooi toch om zo de winter in te kunnen. Deze keer heeft Dr. Vincent Schröder de onderzoeken uitgevoerd, andere keren was het bij De Weerd of Van der Sluis. Ze zouden allemaal gelijk moeten zijn alleen denk ik dat iedereen binnen zijn vak een specialisatie heeft, een voorkeur voor een specifiek onderdeel van het magma aan ziekten. Hetzelfde geldt voor de producten die ze verkopen. Het meest wordt verdient aan zelf gemaakte mengsels en brouwsels, dus doen ze dat, iedere specialist binnen zijn eigen favoriete hoek ziekten. Van der Sluis heeft een geweldige paratyfus enting, De Weerd prima luchtwegen preparaten en Schröder een geelkuur die de duiven graag drinken, Jellema ontgaat geen spierafwijking of wormei onder de microscoop. Van der Sluis en Jellema zijn geweldenaren met de scalpel. Sprintliefhebbers gaan naar Mariën, fondmannen niet.
De oorzaak van het over gebruik van medicijnen ligt niet alleen aan de onzekerheid van de afnemers, ook de verkopers doen er vrolijk aan mee. Het is een groot deel van hun inkomen, een heel groot deel met super marges. Een duivendokter die alleen antibiotica verkoopt en geen probiotica is volgens mij niet slim bezig. Probiotica zouden huisartsen ook moeten kunnen aanbieden, dan zaten ze veel lekkerder in hun vel bij het vergiftigen van hun klanten. Al was het maar om het placebo effect bij de afnemers.
Lekker weer, kalende 'Herbstmeister' lopen in het gras, relaxtijd.