Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Echte herfst, alle groen verdwijnt om plaats te maken voor bruin en geel. Hokken zitten praktisch vol gladde halzen, voorzichtig beginnen ze weer wat rondjes te doen. Kleine ploegjes naar buiten, behalve dan als de jaarlingen eruit gaan. Voor hun is het overwennen geblazen. Er is geen speciale motivatie, geen koppelarij , geen bakken of nesten. Ze gaan er ’s morgens uit, moeten zich maar redden overdag en dan het hok opzoeken waar ze gevoerd worden. Eerst een week binnen laten zitten met uitwenners voor het hok zodat ze kunnen settelen in hun nieuwe omgeving. Een paar keer baden in het hok geeft vertrouwen denk ik te hebben gemerkt. Jaarlingen zitten nog als ploeg bij elkaar in de nieuwe omgeving.
 
De ouden zitten al weer lang op weduwschap, zoals ze het grootste deel van het jaar zitten, kwestie van vertrouwt maken met het systeem. Bij de straks 2-jaarsen is de mest dunner dan bij de overjaarse, meer gesettelde weduwnaars. Onderstreept voor mij nog eens de impact van het systeem. Idee is om de doffers langer en op latere leeftijd te laten pieken. Doffers op jonge leeftijd dom houden en gewoon naar huis laten komen. Ik denk te hebben geleerd dat jaarse fonddoffers die jong pieken op latere leeftijd, meestal niet meer tot de bodem gaan voor de koppositie. Als daardoor iedere paar jaar een topdoffer opduikt dan gaat het prima. Heeft mij in een paar jaar drie top doffers in de vererving opgeleverd, veel meer absolute toppers kweek je toch niet. Duivinnen maken het mooie weer, wat de doffers doen is extra in mijn systeem. Voor de vererving heb je minder topdoffers dan topduivinnen nodig. Open deur en een eenvoudige rekensom hierbij is dat duivinnen maar een setje eieren per keer kunnen leggen, doffers kun je duivinnen blijven geven, tot een bepaalde hoogte.
 
Nog met mijn Haspengouwse maat en Coupé de Wallonie winnaar Kurt (Haesen) gesproken over eventueel 'hengstenkweek' en mijn gedachte daarover. Volgens mij is het rendement te laag, doorbreek je de natuurregels niet met dat systeem. Ik heb indertijd bij Seegmuller de 'Kleine Didi' van in handen gehad. Daar werd in één jaar 90 jongen uit getrokken. Waar zijn ze nu? Waar zijn al die kinderen en kleinkinderen met  nationale overwinningen, nationale asduiven? We kwamen welgeteld tot één absolute topper, en die kwam volgens mij niet via Duitsland. Ik schrijf met opzet over kinderen en kleinkinderen omdat de invloed van de superduif in alle opvolgende generaties nog voor maximaal een achste deel invloed op het eindresultaat heeft, volgens mij een verwaterde invloed.
 
Natuurlijk is één voorbeeld geen sinecure. Alleen ik denk hetzelfde resultaat gezien te hebben met de absolute toppers in Zutphen, waar zijn die afstammelingen allemaal gebleven? Vrijwel allemaal vervangen door nog betere soorten. Bij de grote Duitse vleesmagnaat die het praktisch had uitgevonden, hetzelfde en noem ze allemaal maar op. Bij de kunstenaar uit Niel deden de kunstmatig geïnsemineerde 'artificials' het geweldig, maar dat is dan ook de enige met dat systeem en inmiddels weer verleden tijd. Allemaal verwaterd in de tijd. Kleinere kolonies die de 'sleutel naar succes' wel vonden en 'de kunstenaars' voorbij streefden. Zonder onnatuurlijk menselijk gedram naar 'haastige glorie'. Misschien kan het ooit met genetische manipulatie en toch denk ik dat we het natuurlijke 'veiligheidssysteem' nog niet kunnen doorbreken. Maar goed ook. Er zijn geen economische belangen bij duivensport dus zal er geen concern zijn die in onderzoek daarnaar zal investeren. Overdadige inteelt leidt tot onvruchtbaarheid heb ik mogen zien gebeuren, daar zit het ook niet. Nog een keer, gelukkig maar, dan zou tijd en geld de enige bepalende factoren zijn.
 
De zoektocht naar de heilige graal gaat door. Iedere zoveel jaar vindt iemand de ‘sleutel’ naar een superieure koppeling. Een koppel welke roedelsgewijs toppers op de wereld zet in de eerste twee generaties. Hij die de goudader vindt zit goed. Daar gaan we dan met zijn allen ook zoeken. De slimme handelaren promoten de ader en zo ontstaan moderassen. Daarna komen de ‘golden retrievers’  massaal op de markt. Zij die tweede en derde generatie kopen, vermeerderen tot het soort zover verwaterd is. De goudzoekers zijn dan allang weer aan het delven naar nieuwe aders. Zorg dat je de goudzoeker voor blijft, of zelf sleutelmaker wordt. Je kunt de voortgang of het bestaan van de evolutie ontkennen. Waarom haal je dan niet gewoon duiven bij de middelmatige buurman met zijn nog middelmatigere duiven? Blijf lekker 'hopen' op geluk.
 
Owja één dingetje nog. Ik ben het ook wel een keer eens met de predikant. Wat vindt je nou van bonnen voor de financiering van een ‘gezellige duivenmiddag’? Dus het komt er op neer,  ik moet een jonge duif  en een paar ‘weekend’ uren inleveren om sportgenoten netjes te kunnen ontvangen. Van de opbrengst mogen dan een stel, voor mij, vreemde sportgenoten en hun bloemetjes jurken een dagje gratis zuipen en vreten? Gebruik de opbrengst liever voor de aankoop van ec-systemen,  chipringen voor jeugdleden of minder bedeelden, mogelijk blijven ze dan doorgaan of stappen in de sport.  Dan ben je aan het opbouwen toch?