Wie kent de uitdrukking niet: “Volg je hart..!” Het is in mijn beleving een nogal nuchtere uitdrukking, die overwegend door de vrouwelijke helft van de mens wordt gehanteerd. Alsof wij mannen geen hart hebben?
Want ik ben zelf een man van 54 jaar oud. En heb tijdens mijn loopbaan in de organisatie adviesbranche voor kleine en middelgrootte ondernemingen vaak over ‘het volgen van het hart..’ nagedacht. Al helemaal voor een lezing die ik ooit heb mogen geven binnen de grachtengordel van Amsterdam. Daar waren mensen bij die ver boven de Balkenende norm verdiende. En die luisterden aandachtig over wat ik wilde overbrengen. Namelijk dat je als onderneming niet zo maar je verleden mag negeren als je een andere weg moet inslaan.
Ik behandelde toen het verleden van de trots van Brabant; de lampjesfabriek Phillips. Want wat was lange tijd een tv? Precies een beeldbuis; eigenlijk ook een soort van lamp. Maar belangrijker voor de luisteraars en mijzelf was mijn “ontdekking” dat Phillips Eindhoven een soort van menselijk emotioneel gedrag vertoonde. Die onder geen beding zijn verleden als lampjesmaker wilde loslaten. Het was voor deze “onzichtbare mens” al heel wat om ook nog is bekend te staan als maker van wasmachines en koffiezetapparaten. Alsof deze “Phillips schatbewaarder” me dit persoonlijk had ingefluisterd. Hij achtte het beneden zijn ‘kennen & kunnen’ om van die simpele apparaten te maken voor een veel te hoge verkoopprijs enzovoort. Om kort te gaan: een van de aanwezige grootverdieners vroeg me of ik een advies had voor de directie van Phillips? Ik zei heel simpel: laten die dure mannen en vrouwen daar in het Brabantse hun hart gaan volgen. Hoe? Door achterom te kijken en te zien wat ze hebben bereikt in het verleden. Om vervolgens elkaar in de ogen te kijken en de vraag stellen: “hoe nemen we onze Phillips schatten mee naar de toekomst?” Dit is de vraag waar ze een flinke tijd mee moeten rondlopen om vooral de kern van hun business niet kwijt te raken, want er is nog zoveel te doen met licht. Daar hoeft echt geen platenlabel bij of medische apparatuur.
En ik eindigde met de kreet: Let’s make things better. Maar die had ik geleend van de man die deze kreet had bedacht; de toenmalige topman van Phillips. Cor Boonstra.
Waar kunnen wij melkers beter in worden?
Waar kunnen wij beter in worden? Dat is de achtergrond van de uitdaging die oud topman Cor Boonstra zichzelf en zijn mensen gesteld heeft. Hij wilde van de trots van Brabant geen “winkel van Sinkel” maken. Hij wilde geen allegaartje maar een logisch en herkenbaar Nederlands bedrijf, die internationaal zijn mannetje kon blijven staan.
Maar wat willen wij duivenmelkers: een allegaartje of een heldere en duidelijke sport? Want wij staan aan de vooravond van deze keuze. Immers de buitenwereld pikt het straks niet langer, dat wij bakken met antibiotica in de waterpan kieperen om maar ‘gezond’ bezig te zijn. Plus de buitenwereld kijkt tegenwoordig heel anders aan tegen dierenwelzijn als vijftig jaar geleden! Dus laten we vooral nu wakker worden voordat zij van de politiek ons de oren komen wassen. Met de vraag: waar zijn jullie in vredesnaam mee bezig..? Dit moet binnen vijf tot tien jaar volkomen opgeschoond zijn. Zo niet dan maken we de wetgeving zo dat het einde duivensport is. Kortom, de sector moet zelf met maatregelen komen, want anders doen de anderen dit wel. Maar die hebben geen enkele boodschap aan ons. Reken maar niet op hun mededogen en sympathie. Of je moet zoveel leden erbij hebben weten te krijgen, dat je als kiezersgroep voldoende interessant bent om te steunen. Bijvoorbeeld door de SP.
Zwaar weer komt eraan!
Als ik de berichtgeving van de NPO goed heb begrepen is de stilte voor de storm bijna voorbij. De nog verse Buwalda groep staat aan de vooravond van zogeheten zwaar weer, want de nationale kampioenen wachten nog op een bevestiging en hun prijzenpakket. Terwijl we over enkele maanden alweer de eerste oefenvluchtjes voor de deur hebben staan.
Hoe chaotisch willen we het hebben als duivenmelkers? Hoe gek moet het nog worden met deze bestuurlijke dip! Dat nu zelfs de oud directeur van de NPO en zijn toenmalige voorzitter aansprakelijk zullen worden gesteld. Voor het hele bedrag + onkosten, die de zaak met de PV ons allen heeft mogen brengen. Dit is spierballen taal voor de bühne met andere woorden: dit is gekkenwerk. En dient maar een doel. En dat is het verhullen van de totale chaos waarin we momenteel als duivensport Nederland in zitten. En als deze financiële hobbel niet snel adequaat wordt opgelost zullen we binnenkort wel weer een andere bestuursploeg moeten zoeken. Want laten we eerlijk zijn. Je kunt toch niemand privé aansprakelijk stellen voor iets wat door meerdere mensen en commissie tot in de puntjes was voorbereid en goed gekeurd. Te minste als ik goed op de hoogte ben gebracht?
Mijn advies: ga met elkaar terugblikken op 40 jaar of meer duivensport. En stel een kort lijstje samen met onderwerpen die goed zijn gegaan. En uiteraard welke fout zijn afgelopen. Maar let op: niet alleen in de richting van het NPO bestuur kijken. Om daar de zwarte piet te zoeken. Nee, wij allemaal zouden er goed aan doen om terug te kijken. Gewoon terugdenken aan de tijd dat je nog vol vuur en trots naar je duivenlokaal ging. Wat stond je daar te wachten: haat, nijd of kameraadschap?
Waarom zijn we vandaag aan de dag toch zo snel geïrriteerd naar mekaar toe. Waarom schelden we elkaar de huid vol, als je effen niet dat krijgt wat je is toegezegd? Maar misschien nog belangrijker is de gedachte: doe een ander dat niet aan. Wat jijzelf ook niet graag hebt..! Misschien is het teruggaan naar de basis van de duivensport: kameraadschap en ontspanning wel de juiste weg naar boven.
Ik denk dat een Cor Boonstra ons zou voorhouden: maak van een bord spaghetti maar is een bord zo recht als asperges. Dat gaat je wellicht lukken, maar niet zonder dat je vieze handen eraan overhoudt. Want dat gebeurt op dit moment in de duivensport. Er worden zondebokken aangewezen. Dus vuile handen gemaakt.
Er worden decreten uitgevaardigd alsof we de koude oorlog weer terughebben; ik doel dan op het feit dat bv de overnachtingspelers zich steeds meer als zondebok voelen weggezet. Ja, heren van de NPO. Duiven vliegen nu eenmaal soms ook ’s nachts. Zeker niet allemaal, maar je hebt van die vroege of slimme vogels.
Dit zoeken en vinden van zondebokken moeten we met zijn allen niet willen. Want dat is de doodsteek voor onze kameraadschappelijke grondbeginselen. En daarmee steek je recht in het hart van de duivensport.
Nawoord: Natuurlijk begrijp ik wel dat je een rijdende auto niet in 3 meter stil hebt staan. Dus heeft een ommekeer nu eenmaal tijd nodig en onderling begrip. Maar eenmaal moet er op de rem wordt gestapt. Eenmaal moeten we allemaal persoonlijk ons testament opmaken als duivenmelkers, waarin we alle goede en foute zaken uit het verleden vastleggen. In mijn duivensport testament komt op 1 te staan het teveel toepassen van wilde kruiden, want ook kruiden kunnen puur vergif zijn. Op nummer 2 heb ik staan dat ik me meer wil hardmaken voor een beperkt aantal duiven op mijn erf. Want als ik het met bv 10 weduwnaars niet afkan. Wat hem ik dan aan het dubbele aantal van 20. Op nummer 3 heb ik staan dat ikzelf een betere liefhebber voor mijn duiven wil zijn, want duiven hebben nu eenmaal een baas nodig. En geen watje..!
Rob van Hove, Nieuw Scheemda (januari)
|