Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Een paar weken terug kwam er op Facebook een anti duivensport filmpje van PETA voorbij, vrij recent gemaakt. Peta is internationaal wat de dierenbescherming in Nederland is. Een aantal van hun mensen waren undercover gegaan in de duivenwereld. Zij filmden bij lossingen, hadden gesprekken met bestuursleden en duivenhouders thuis gefilmd. Natuurlijk niet ter promotie van onze sport, maar om vooral de negatieve kant te belichtten, en dat lukte ze met eenvoud. Maar al te graag vertelden ‘onze’ mensen over de massale verliezen van een nationale wedvlucht over het kanaal, vertelden lossing verantwoordelijken honderduit over verliezen, liet een duivenhouder thuis zelfs op camera zien hoe hij een duif naar de andere wereld hielp. Ja want we spelen zo graag slachtoffertje, en zwetsen in het negatieve gaat ook zo gemakkelijk. Je eigen sport om zeep helpen stelt zo weinig voor. Zouden we het ooit leren, of juist afleren? Ik verwacht het niet, er staan altijd wel een paar ezels klaar om hun domme gejank de media in te smijten zodra het even tegenzit. De hooligans van de duivensport, een paar weten het voor de rest te verpesten. Die janker die vorig jaar alle media opzocht na zwarte zaterdag is er gelukkig mee gestopt, dat scheelt alweer een.

Hoe komen wij als duivenhouders in de media? Rampvluchten, extreem dure duiven, afgebrande hokken of duivenlokalen, inbraken en gestolen duiven. Net zoals Nederland in het buitenland het beeld van tulpen, windmolens, klompen en gelegaliseerde drugs maar niet van zich af kan schudden, zitten wij vast aan het oude mannen imago, ratten van het luchtruim en alle duiven op de Dam, ‘u heeft een duif van mij opgevangen? draai hem de nek maar om... Niet echt positief lijkt mij, zou jij je kinderen aanbevelen om in zo een sport te stappen? Alle goede bedoelingen te spijt, daar helpt geen serie promotiefilms op TV bij, waar alle clichés nog eens onderschreven worden. Zolang wij onszelf nog niet als een eenheid kunnen presenteren, waar het belang van de duif, de duif als individu geprofileerd wordt, dan geef ik alle goede bedoelingen weinig kans. Imago verbetering via massa media kan wel eens de sleutel blijken, en dan eens vanuit een andere kijk. Niet weer voor de zoveelste keer vertellen hoe leuk wij het allemaal vinden, dat is prima, maar daar zitten de vragen van de mensen buiten de sport namelijk helemaal niet. Imago gaat over het grote beeld, de zaken die ons negatief op TV brengen. Laten we het PETA verhaal nu eens totaal omdraaien, onze waarheid.

Denk eens met mij mee, mensen houden van sensatie, wat is nou sensationeler dan een lossing van 20.000 duiven bij prima omstandigheden, welke binnen een halve minuut totaal uit beeld zijn.  Daarna de beelden van hokken waar de duiven allemaal binnen no time terug op de hokken zijn, korte vluchten dus. Laat zie hoe het transport geregeld is. Hoe geweldig onze convoyeurs de duiven onderweg verzorgen, met precisie, transportvoer, schone watervoorzieningen, verluchting en verlichting. Laat zien hoe de lossingen georganiseerd zijn, met samenwerking met de verschillende weerstations en wedvluchtspecialisten. Laat onze wetenschappelijke afdeling de WOWD ruim zien, wat ze bewerkstelligd hebben. Laat ons de verliezen daadwerkelijk bijhouden, exacte cijfers voordat een loze ziel gaat rondschallen dat wel de helft verloren gaat, gebaseerd op zijn eigen prutshok.

Zo eenvoudig, wat wij moeten laten zien is; wat zijn de problemen waar wij tegenaan lopen met onze geliefde dieren tijdens de vluchten, het (wetenschappelijk) onderzoek gepleegd vanuit de eigen organisatie, wat hebben wij gedaan in de uitvoering om het probleem aan te pakken, wat zijn de resultaten. Kunnen we dat structureel laten zien, dan tonen wij ons bestaansrecht. Emotie management en zoeken naar tijdelijke oplossingen en wat we allemaal wel niet van plan zijn, werkt niet, dat hebben wij nu wel bewezen. Als wij onszelf serieus nemen, aan ons imago werken, laten zien dat het beleid gericht is op het dierenwelzijn, dan staan wij voor altijd sterk. Zo niet, dan mogen toekomstige generaties de gevolgen dragen, geen ouder die zijn of haar kinderen van onze prachtige sportbeleving gaat laten genieten. Zo eenvoudig. Wij hebben het zelf in de hand.

Over wedvluchtbegeleiding en het aantal duiven in de mand nog even. Wat is er op tegen dat we eens per maand onze containers van binnen met rookblokken ontsmetten? Wordt het drinkwater in de containers ook gecontroleerd op ziekten, frisheid, beschikbaar drinkwater, of containers wel waterpas staan, zodat er niet gezwommen wordt in manden terwijl anderen uitdrogen? Ik zou dat graag willen weten. De afdelingen 8 en 9 hebben het tenminste in zoverre begrepen, dat ze het aantal duiven in de mand terug hebben gebracht naar 25 duiven, kijk dat gaat de logische kant op. Dit na aanleiding van het duidelijke WOWD rapport van Ing. Winkel & Van Stralen. Wel jammer dat de afdelingen het aantal duiven op marathons nog niet verder naar beneden heeft gebracht, zij zitten per slotte meerdere dagen in de mand. Onderzoek van de afdeling 9 heeft uitgewezen dat de kosten van deze positieve ingreep weinig zullen uitmaken. Maar een enkele keer zal een extra container hoeven worden ingezet. In onze eigen provincie schijnt het niet te kunnen, zonder verder onderzoek of onderbouwing wordt geclaimd dat het financieel niet haalbaar is. Dus de financiën van de afdeling zijn belangrijker dan het welzijn van de duiven van hun leden, volgens mij bepaald het inzetten van duiven altijd nog de financiën van een afdeling, opmerkelijk toch?

Nee in plaats van zich bezig te houden met het dierenwelzijn, ondanks dat 90-95% zich afkeert van de nieuwe rekenaar, houden ze zich  hier bezig met de promotie van de PV meldsite. U weet wel, melden bij de organisatie die mogelijk met een claim komt die de ondergang van onze nationale organisatie gaat bewerkstelligen. Afgelopen zaterdag stonden er een  paar meldingen op die site, bij navraag bleek dat een aantal van de meldlijst zelf niet eens gemeld hadden, geen account niets, dus anderen dat gedaan hebben, hoezo geen spookmeldingen? Daar vrijwillig melden is voor mij als het spijker slaan in de doodskist van de duivensport. Zeg achteraf niet dat je het niet zag aankomen.