Je vraagt je soms toch wel af waarom we ons met elkaar zo ontzettend druk maken over de koude wat betreft het lossen van de duiven. Ik bedoel, wie van ons hoor je klagen over de kruislossingen? Terwijl, dit gedoe zoveel duiven het vliegen lastig maakt. Kortom, nergens lees je op een forum of duivensite dat de afdelingen is een keer moeten beginnen met beter samen te werken; als het gaat om het lossen. Dat moet toch niet zo heel erg moeilijk zijn, denk je dan als stuurman aan de wal. Je stelt gewoon een vluchtcentrale in zoals op een luchthaven, waar de in en uitgaande vliegtuigen worden begeleid. Nu heb ik wel iets gelezen en gehoord over een lossingcommissie en IBW of zoiets. Maar het fijne weet ik er niet van. Maar wat ik wel weet is dat er over de vrieskou e.d. knap wat ophef wordt gemaakt door de melkers en dat je over de vermeend gevaarlijke ‘kruislossingen’ bitter weinig hoort en leest. Of ik moet de laatste paar jaar onder een steen hebben geleefd, dat is natuurlijk ook mogelijk :-)
Goed, ik doe nu effen alsof ik de wijsheid in pacht heb d.w.z. wat is in godsnaam een kruislossing en is die dan nadelig voor de duiven? Als ik me indenk dat meerdere afdelingen in een straal van 100 km willen lossen en ze doen dit zonder elkaar hierover te informeren, dan zijn ze niet verstandig bezig. Laat dat duidelijk zijn. Maar om nou onverwachte verliezen e.d. bij elkaar in de schoenen te schuiven vind ik dan ook weer wat ver gaan, want stel dat een aantal grote koppels elkaar kruisen. Denken ze dan dat ze tegen elkaar aanvliegen of zo..! Ik weet niet of ze het weten maar welke vogel is zo wendbaar in de lucht als een postduif? Misschien een kolibrie, mus of gierzwaluw. Nee, tegen elkaar aanbotsen in de lucht dat doen zelfs vliegtuigen niet of nauwelijks.
Verstoring in de magnetische luchtlagen.
Wat ik me wel met grote moeite kan voorstellen is dat er een kleine verandering in het magnetische luchtlagen kunnen optreden, waardoor de achtervolgende of kruisende duivengroepen geconfronteerd worden met een zekere mate van chaotisering in de lucht. Dit zou helemaal niet een dergelijk gekke gedachte zijn want ik heb onlangs iets gelezen over ‘infrageluid’, vlak boven de aarde wat de duiven zou storen in hun vluchtroute.
De koude lagen en magnetische verhoudingen (het aantal + plussen en – minnen) in de koude en minder koude luchtlagen kunnen mij niet in paniek brengen als melker. Ik denk dat onze duiven heel goed geïsoleerde dieren zijn, die zelfs de meest statische elektromagnetische ladingen aankunnen. Of dacht je dat duiven puur en alleen voor hun persoonlijke hygiëne soms massaal het bad induiken. Nee, doordat de lucht soms knap droog kan zijn raakt een duif bij zijn verenkleed statisch geladen. Je kunt dit bevestigd zien wanneer de pluisjes of dons aan de kop of poten blijft hangen. Nee, duiven kunnen heel goed tegen statische elektriciteit of magnetisme.
Ja, om een geldige uitspraak te doen over de invloed van kou en tegen elkaar aanbotsen tijdens de vlucht naar huis, moet je meer kennis en informatie verzamelen. Ik heb hierboven niet meer gedaan dan een klein balletje opgooien.
Zelf, dus ik persoonlijk maak me veel meer druk over het vermeend veranderende klimaat. Ik denk dat het aardmagnetische en kosmisch magnetisch veld compleet aan het veranderen is waardoor vogels (w.o. de trekvogels) zich opnieuw moeten instellen. En dat elke kleine bijkomende of extra verstoring middels extreme koude luchtlagen voor de tijd van het jaar plus gekke dingen als ‘infrageluid’ vlak boven de aarde. Net de bekende druppel is die de emmer doet overlopen, waardoor je meer en op een onverklaarbare manier duiven verspeeld. Die anders gewoon de weg naar huis zouden hebben kunnen vinden. Maar zoals ik zeg, dit is een persoonlijke visie. Over een aantal jaren zullen we met meer informatie en kennis iets meer over de invloed van het klimaat op de duivensport kunnen weten.
Rob van Hove, Nieuwe Scheemda
|