Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Help het gaat een graad vriezen en wat verschijnt er in beeld? Code geel... De wereld is sensatiegeil geworden, er is heel eenvoudig niets meer om over te schrijven dan herhalingen van ooit veel gelezen artikelen. Zo krijg je aandacht door herkenning, zo creëer je nieuws en een podium om je producten aan te prijzen. Verder geen nieuws, nee toch? Duivenkrant in 15 minuten doorgelezen. Van achter naar voren anders ben ik er zo snel door en op mijn manier kan het omslaan van een pagina nog voor een verassing zorgen. Opvallend het artikel van de 'kunst van het kweken' schrijver. Zijn afdelingsbestuur heeft de kaart opnieuw ingericht, zonder enige vorm van overleg en dat in 2014. Echt verassend lijkt het mij niet, gezien de berichten die mij bereiken en ervaring over dat bestuur(slid). Hij/zijn zitten er puur voor zichzelf, organiseren privé vluchten voor een handvol duiven en zullen wel even beslissen voor u en mij wat goed voor het volk is. In de wereldgeschiedenis een weinig succesvolle methode, zo is gebleken. Maar goed, als het volk, zonder slag of stoot, vreten wat hun koud opgediend wordt, dan wordt vlot bidden voor die brúne bonen en slikken die hap. Alweer een gevalletje 'het was toch een mooi monument' en over 20 jaar de poppenkast dicht, na mij de zonvloed, houding. Dat is voor mij als tegen je kinderen zeggen, mooi we hebben je de wereld opgeschopt, maar verwacht niet teveel van je leven, wij vreten alles op en jullie moeten je reet maar redden als ik er niet meer ben. Al is dit voor mij wel een afspiegeling van een groot deel van de alles vervuilende en opvretende sprinkhaan generatie.

Volgens mij hoeven we onze eigen uitvaart helemaal niet te regelen, wat een nutteloze tijdverspilling. Om het aan een ander over te laten, de onheilsprofeten die het einde der duivensport al 30 jaar lopen te verkondigen, lijkt mij ook niet handig. Kijk daar ligt een banaan en wedden dat ik er over uitglijd, is meer iets voor anderen. Hoop, en we zien wel hoe het komt, ook voor mensen die hun eigen lot liever in handen van anderen geven, die categorie holle frasen jankers mogen ook mijn straat passeren. Zij die vragen wat er gebeurt met het clubgeld, plus het deel aflossing verenigingsgebouw op de bank bij opheffing, zitten in mijn ogen ook bij de verkeerde begrafenisvereniging. Zij zitten te wachten op het einde van aards bestaan van hun ‘clubgenoten’, aasgieren.

Als het over beleving gaat, en de mensen terug in de lokalen zien te krijgen, met elkaar beleven van de sport, pak dan de goede ervaringen uit het verleden, en bouw daar op verder. Vliegprogramma maken moeilijk? wat een onzin, de logistiek wordt steeds belangrijker om de kostprijs laat te houden. Wat is het meest goedkoop? Binnenlandse of korte buitenlandse vluchten, waar is de meeste behoefte aan? Binnenlandse of tenminste kortere vluchten tot ongeveer 300 km. Wanneer wil de grootste groep mensen naar de lokalen? Op vrijdag, dus wat gaan we het meeste organiseren (tenminste boven de rivieren) iedere vrijdag 26 weken lang een vitessevlucht binnen de landsgrenzen (of net over de landsgrenzen), oude vanaf begin april, jonge duiven vanaf het eerste weekend van de bouwvak. Daarmee krijgt het verenigingsspel wat ze graag wil, goedkope deelname en de gezelligheid van weleer, vereniging als basis element.

Ik heb vertrouwen in het natuurlijk verloop en scheiding door het organiseren van vluchten. Het goede overnemen van succesvolle systemen. De 'kleine' man die gaat spelen tegen de 'kleine' man, en degenen die op een meer professionele manier elkaar willen beconcurreren tegen elkaar laten spelen op de langere vluchten, die commercieel interessanter zijn. Onze zuiderburen hebben deels een goed systeem met het organiseren van veel landelijke vluchten. Zij die het willen opnemen tegen de 'groten' kunnen dat daar doen, zij die zich daaraan niet willen wagen kiezen het lokale spel, omdat het er is, er is een keuze. Nadeel van dat systeem zijn de kosten op de korte vluchten (winst voor de organisator/maatschappij), die willen we dus niet overnemen lijkt mij.

Organiseer per afdelingen een 6-8 tal dagfondvluchten (om de week) voor oude duiven en een tweedrietal dagfond voor jonge duiven, allemaal met 2 nachten mand. Inkorven in daarvoor bestemde NIC's of regiolokalen naar behoefte. Dit zijn lokalen/verenigingen die mensen beschikbaar stellen/hebben voor deze functie. Gevolg zal zijn dat er waarschijnlijk een groep mensen niet zal deelnemen aan deze vluchten, omdat ze niet willen rijden of in een andere vereniging wil gaan korven.

Hier ontstaat de natuurlijke scheiding zonder te forceren. Het zijn volwassen mensen die zelf beslissen of ze bereid zijn om het tegen 'de grote mannen' op te nemen, de grotere afstanden te spelen, of de voorkeur geven aan het lokale spel. Vaak wordt dit al negatief beschreven, alsof je iemands iets afneemt. Volgens mij, in mijn ervaring is het juist zo dat je een gedreven publiek bij elkaar krijgt, met dezelfde instelling, hetzelfde doel. Geen verplichting of overbelasten van het clubgebeuren. Mensen die zich actief voor dat deel van de sport hard willen maken, geen bezwaren tegen de extra dagen in het lokaal doorbrengen hebben. De kosten van transport worden overzichtelijk door minder ophaalpunten. Moeten de kosten voor de grotere of juist de kleinere vluchten omhoog, dat zijn het die deelnemers aan die vluchten die hiervoor belast worden, en niet de totale bevolking. Ik zie de voordelen wel.

In de jaren dat mijn buik het nog wel van de zwaartekracht wist te winnen, moesten we een uur rijden om duiven in te zetten voor de meerdaagse. Het hield ons niet tegen om juist dan mee te doen, juist die tijden kunnen we ons zo goed herinneren, waarom? Beleving, een groep mensen bij elkaar met hetzelfde doel, doelstelling, de concurrentie in het gezichte kunnen aankijken, net zoals in het verenigingsspel.
Organiseer alles wat met één nacht mand afgehandeld kan in de verenigingen, alles waar meerdere nachten (dagfond en marathon) aan verbonden zijn in regiolokalen. Op die manier worden degenen die geen probleem hebben met extra werk, voorzien van extra werk, krijgen die verenigingen ook de financiële voordelen van. De kleinere verenigingen met minder mankracht worden ontzien en kunnen wekelijks steunen op het clubspel wat toch de basis is van de duivensport.

Afdelingen kunnen met het oog op de toekomst de verdere drachten met elkaar organiseren, zodat de kosten ook daar gedrukt worden. Over ligging en treklijnen op vitesse- en korte midfondvluchten kan eenvoudig gestapt worden door de ene week zuidwest en de andere week zuidoost te lossen. De wind kun je toch niet voorspellen, maar in ieder geval heb je zo vooraf tenminste 'gelijke kansen'. Volwassen mensen kunnen dan zelf beslissen waar ze wel of niet aan willen deelnemen. Natuurlijke selectie.

Ja hoe moeilijk kan het zijn? Kampioenschappen organiseren lastig? Natuurlijk niet, splitsen in 1 nacht mand en kort, en voor de 2 nachten en meer (dagfond en overnachtfond gescheiden). Je geeft de mensen zo een keuze, niet te moeilijk over doen, als het bij de zuiderburen werkt, waarom zouden wij dat niet overnemen dan, het ligt al op tafel toch?

Regio indelen lastig? Daar heb je geen kaart- of weeranalyses voor nodig maar uitslagen analyse. We hoeven het niet meer met de hand op het hoofd uit te rekenen hoor, computers zijn daarvoor. Niet op gevoel of lijnen, maar puur op gegevens. Voorbeeld van onze zuiderburen, zoals het niet moet. Daar is sinds een paar jaar ook het zonespel uitgevonden, met tegelijk een poldermodel, fout dus. Als een regio/land goed opgedeeld is krijg je met het oplopen van het aantal duiven in concours, ook een gelijkmatig oplopen van de positie in de uitslag, pure logica. De fout, volgens mij, die ze daar hebben toegepast is het maken van subregio's, dus zonespel in zone 2A en 2B bijvoorbeeld, terwijl dit hetzelfde gebied (of provincie) bestrijkt. Wat je daarmee krijgt is dat de positie in het nationale zonespel beter is dan binnen de provinciegrenzen bij een lager aantal duiven, dat hoort niet zo te zijn. Ga het maar eens bestuderen op de veiling sites. Daar kunnen we van leren.

Een programmeur kan een programma schrijven die uitslagen analyseert, en ons voorrekenen hoe we de meest ideale situatie, lees zo eerlijk mogelijke indeling, van regio's kan geven op basis van klasseringen (ten opzichte van behaalde mpm). We hebben massa's gegevens, dus zo moeilijk kan het niet zijn. Hou wel in het achterhoofd, dat kwaliteitsverschillen, de invloed die wij zelf op het presteren van de duiven, verrekend zit in de behaalde mpm, evenals alle andere externe (lees weer, afstanden, transport) invloeden. Waar deze brei aan data op uitkomt in een indeling gebaseerd op feiten uit het verleden. Het wordt geen voorspelmodel (ik verwacht geen rechte lijnen) en je schakelt het eigenbelang uit van degenen die graag de lijntjes willen uitstippelen voor een extra bekertje....

Onze beleving van een 'eerlijke' uitslag en rechtevenredige verdeling van de 'regio' prijzen, zal er in de toekomst, gemiddeld over een seizoen genomen, als volgt uitzien (waarbij de regio de modus is):
1. club -200 duiven
5. regio - 1,000 duiven
50. Afdeling - 10,000 duiven

Hierbij wil ik dan ook graag iedereen uitdagen om met een dergelijk analyse programma op de markt te komen. Kan dit gerealiseerd worden? We konden 50 jaar geleden mensen op de maan zetten met een houten rekenmachine, wat denk je zelf?