Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Buck de Kruijf, Woerden
 
Degenen die de link leggen tussen de duivensport en Woerden, zullen al gauw uitkomen op de bekende namen op de ZLU zoals bijvoorbeeld de familie Hage. Echter ook op de programmavluchten wordt er uitstekend gepresteerd, ondanks dat Woerden het meest Noordoostelijke puntje is van Afdeling 5. Dat deze uithoek zeker geen voordeel oplevert, weet Buck de Kruijf als geen ander. Toch slaagt hij erin om nagenoeg wekelijks een knappe uitslag neer te zetten en dat vooral als de wind tegen is. Dit in combinatie met de 1e Olympiade duif van Nederland op het onderdeel Vitesse, is reden genoeg om nader kennis te maken met Buck.


 
De duivensport is bij Buck de Kruijf met de paplepel ingegoten. Zoals je vaker hoort, is ook hier het duivenvirus van vader op zoon overgeslagen. In 1985 is Buck voor zichzelf begonnen en inmiddels zijn er de nodige successen behaald. Diverse teletekstnoteringen en zelfs een 1e NPO heeft Buck al weten binnen te slepen.
 
Het succesvol beoefenen van de duivensport vergt enorm veel tijd en energie. Buck heeft een eigen stratenmakerbedrijf en is daarom de hele dag op pad. Veel tijd heeft Buck dus niet en het systeem is daarom zo eenvoudig mogelijk. Buck heeft inmiddels ook weer het duivenvirus over laten slaan op zoon Martijn. Ondanks dat Martijn ook erg druk is met werken in het stratenmakerbedrijf, helpt hij zijn vader daar waar het kan. Zo is het toch mogelijk om de duiven met regelmaat te kunnen verzorgen. Ook als Buck op vakantie gaat, verzorgt Martijn de duiven. Het is een ideale wisselwerking waardoor ze  ook de leuke dingen naast de duivensport kunnen blijven doen.
 
Het systeem is dan ook gebaseerd op het drukke leven van beide heren. De duiven trainen in het begin van het seizoen 1x per dag. De eerste training begint rond 16:30. De weduwnaars worden dan losgelaten en trainen dan een uur. Daarna is het de beurt aan de jongen en de duivinnen besluiten de trainingsdag. Vooral bij de duivinnen is het van belang dat ze goed trainen en goed luisteren. In de ochtend worden ze dan ook licht gevoerd, zodat ze niet de hele dag honger hebben. Na de training krijgen de duivinnen dan een ruimere portie eten zodat ze wel de dagelijkse hoeveelheid eten (ca. 2 eetlepels) binnen krijgen.
 
Als het weer het toelaat, gaan de doffers ook 's ochtends uit en moeten dan 2x trainen. De doffers trainen dan 2x een uur. Ze staan niet non-stop in de lucht en klepperen regelmatig van het hok weg. Bij de duivinnen is het andere koek, want die moeten  goed trainen. Als ze te vroeg landen dan haalt Buck ze meteen binnen. Aan duivinnen die op het dak slenteren, hebben ze hier in Woerden een hekel. Gelukkig hebben ze hier bijna nooit problemen mee, want een training van tussen de 1,5 en 2 uur is geen uitzondering.
 
Het hok staat met het front op het zuiden en is uiterst efficiënt ingericht. Met een totale lengte van ca. 6 meter, heeft Buck 2 afdelingen voor 24 doffers, een kleine afdeling voor de duivinnen. Als je het hoekje omgaat vind je daar een afdeling voor ca. 60 jongen. Het jonge duivenhok is gezellig ingericht en men is van plan om er een schuifdeur in te passen. Zodoende kunnen de jongen op de deur worden gespeeld. Door middel van lichtpannen wordt er de nodige licht en warmte opgevangen. De rennen die er voor de hokken staan worden alleen gebruikt voor een bad. Overdag zitten de duiven gewoon in de eigen afdeling.


 
Een simpel systeem van schuiven en plaatjes maakt het mogelijk om de hokken eenvoudig te verduisteren. Tijdens de verduistering  wordt er weer een ander plaatje weggehaald, waardoor de duiven voldoende zuurstof krijgen. Ook hangen er overal lampen om bij te lichten. De ouden worden in het begin verduisterd, maar al snel in het seizoen wordt deze opgeheven. De jongen worden wel langer verduisterd en dat gedurende 14 uur. Vanaf de langste dag wordt dan bijgelicht totdat de laatste vlucht vervlogen is. Dan gaan de lampen uit en zal de rui zeer spoedig intreden.
 
Als voer heeft men vertrouwen in de zakken van de Patagoon en de Gerrie Plus mengeling. Zaterdag krijgen de duiven volle bak vliegvoer van Patagoon voorgeschoteld. Dit wordt verder verrijkt met de P40 korrel en pinda's. De bak blijft vol totdat de geslachten worden gescheiden. Dit gebeurt in de regel op de wedstrijddag zelf. Op zondag volgt er een mengeling van Gerrie Plus en Zuivering. In het begin van de week wordt enkel Gerrie Plus gevoerd. Vanaf dinsdag komt daar ook een deel vliegvoer van Patagoon bij. De dag voor inkorving is het enkel Patagoon wat de duiven krijgen voorgeschoteld. Op de inkorfdag zelf krijgen ze 's ochtends Gerrie Plus en vlak voor inkorving een klein beetje snoepzaad. Als er een zware vlucht op het programma staat, worden er extra vetten verstrekt. En natuurlijk mag de bak allerhande niet ontbreken.
 
Medisch gezien het is enorm simpel. Een paar keer per jaar wordt er wel eens een ontsmettingsmix van Van der Sluis gegeven over het voer. Verder moeten de duiven het zelf zien te redden. Als er getwijfeld wordt aan de gezondheid, wordt Dokter Van der Sluis geraadpleegd en wordt zijn advies opgevolgd. Dat de duiven enorm sterk zijn, blijkt wel uit het feit dat de meeste gehaalde duiven al snel door de mand vallen en niet op kunnen tegen de eigen stam duiven. Het merendeel valt al af voordat de vluchten beginnen. Toch hebben ze wel hun adresjes, onder anderen clubgenoot Andries de Knijff, waar ze meerdere keren met succes duiven gehaald hebben. Hiermee word jaarlijks wat duiven geruild.
 
Na de vele successen in de afgelopen jaren, werd de motivatie langzaamaan iets minder. In 2011 kwam daar verandering in en ging Buck gericht op zoek naar betere duiven. In zijn zoektocht was hij vooral gecharmeerd van de Heremans-duiven. Voor de dagfond werden er duiven gehaald bij Ton Spierenburg. Ook haalde Buck meerdere duiven van Jan Eskes (Streefkerk) en Willem de Bruijn (Reeuwijk). Deze duiven hebben het reeds bewezen op het vlieg- en kweekhok.  In 2014 werden bij Gebr. de Ruijter (Baarn) ook een aantal duiven gehaald waar met het oog op de toekomst veel vertrouwen in is.



Via Ton Spierenburg kwam Buck ook in contact met Stephan Göbel. Stephan bezit een uitstekend kweekhok met rechtstreekse Heremansduiven. Daar haalde Buck een duivin die het niveau van alle duiven oversteeg. Een schitterende blauwe duivin met ringnummer NL 12-1611519 heeft inmiddels furore gemaakt. En dat niet alleen in afdelingsverband, maar ook op landelijk niveau. Als jong won ze 2x de 1e prijs in de vereniging, maar het was niet het beste jong. Vanaf het seizoen 2013 was er maar 1 de beste.  In dat jaar vloog ze de ene kopprijs na de andere en kroonde Stephanie zich tot 1e TBOTB Vitesse/Midfond. Tevens won ze de titel voor beste jaarling TBOTB 2013.


 
Voor 2014 had Buck nog 1 missie: met de '519 naar de Olympiade. Stephanie bezweek niet onder de druk en vloog op de eerste 2 vluchten een 1e prijs in de vereniging. Ze zou dat daarna nog 2x doen, waaronder een 1e op Meaux tegen 3.393 duiven. Met 12 overwinningen en de nodige topklasseringen in groot verband, behaalde Stephanie ruim voldoende punten om als beste Vitesse duif Nederland te vertegenwoordigen tijdens de Olympiade in Boedapest.
 
Hieronder volgt hier haar indrukwekkende erelijst:
 
1e Meaux (377 km.) 259 duiven - 1e tegen 3.393 duiven
1e Pommeroeul (199 km.) 317 duiven - 1e tegen 1.814 duiven
1e Nanteuil (360 km.) 139 duiven - 1e tegen 1.500 duiven (tevens 2e tegen 17.506 d.)
1e Mantes la Jolie (410 km.) 139 duiven - 1e tegen 1.278 duiven (tevens 8e tegen 13.692 d.)
1e Nanteuil (360 km.) 317 duiven - 1e tegen 1.152 duiven
1e Peronne (276 km.) 39 duiven - 1e tegen 749 duiven (tevens 2e tegen 9.925 d.)
1e Peronne (276 km.) 287 duiven - 3e tegen 4.030 duiven
1e Peronne (276 km.) 113 duiven - 3e tegen 961 duiven
1e Asse-Zellik (141 km.) 331 duiven - 4e tegen 2.075 duiven
1e Nijvel (171 km.) 303 duiven - 9e tegen 1.941 duiven
1e Peronne(276 km.) 374 duiven - 12e tegen 1.394 duiven
1e Peronne (276 km.) 148 duiven - 8e tegen 898 duiven
2e Nijvel (171 km.) 85 duiven - 3e tegen 526 duiven
3e Peronne (276 km.) 155 duiven - 9e tegen 2.493 duiven
3e Nanteuil (360 km.) 302 duiven - 7e tegen 1.817 duiven
4e Peronne (276 km.) 302 duiven - 6e tegen 1.992 duiven
 
1e Duifkampioen Sprint samenspel Zuid-Holland Oost 2013
1e Duifkampioen Sprint samenspel Zuid-Holland Oost 2014
2e Duifkampioen Natour samenspel Zuid-Holland Oost 2013
2e Generaal Duifkampioen samenspel Zuid-Holland Oost 2013
4e Duifkampioen Midfond samenspel Zuid-Holland Oost 2013
 
2e Duifkampioen Sprint Afd. 5 Zuid-Holland, Rayon Oost 2013
 
1e Nationale asduif TBOTB Vitesse/Midfond 2013
1e Nationale asduif Jaarling TBOTB 2013
1e Nederlandse Olympiade duif Categorie A Vitesse Boedapest 2015
 
Net zoals alle andere duiven werd Stephanie op totaal weduwschap gespeeld. De duiven worden altijd getoond voordat ze de mand ingaan. Zowel de doffers als de duivinnen gaan wekelijks de mand in.  Echter daar kwam verandering toen de partner van de '519 gewond thuis kwam. Vanwege een blessure werd hij niet gespeeld en omdat Stephanie steeds beter ging presteren, bleef de doffer voorgoed thuis. Deze doffer bleek de ideale motivatiebron voor Stephanie te zijn.
 
Buck heeft naast deze topper nog meer goede duiven in huis. Zo won de NL 11-1785480 dit jaar een 4e NPO Ruffec en kroonde zich tot 2e asduif dagfond in het rayon. Ook de NL 13-1277925 mag zeker niet onvermeld blijven met 5x een 1e prijs in de vereniging en daarnaast meerdere podiumplekken achter eigen duiven. Daarnaast was dit jaarling duivinnetje ook vaak in de kop van de uitslag van Zuid-Holland Oost te vinden. Ondanks dat ze 5 weken thuis bleef, eindigde zij als 2e generaal duifkampioen in Zuid-Holland Oost en 15e Nationale asduif allround WHZB-TBOTB 2014.


 
Ondanks een beperkte accommodatie en een druk leven, heeft Buck bewezen met een goed hok duiven voor niemand bang te hoeven zijn. Bovendien hebben vader en zoon De Kruijf de juiste instelling. Ze hebben de beste duif van Nederland in het hok zitten en toch besluiten ze haar nog een jaar te spelen. Hoeveel lef moet je dan hebben? Het tekent de winnaarmentaliteit in Woerden. Ondanks dat Olympic Stephanie niet meer in de vliegploeg zit, hebben ze een aantal duiven die de potentie hebben om in de buurt te komen van dat niveau. Voor het komende jaar zit het dus wel goed en de tijd zal het uitwijzen of ze de opvolger Olympic Stephanie al in huis hebben.