Overzicht archief, postduiven-nieuws, columns en overige artikels voor en door duivenliefhebbers.

Schreef ik in mijn vorige bedenking iets over het “afgeven” of te wel “neersabelen” van mensen die bestuurlijke verantwoordelijkheid nemen? Wel, ik bedenk me het volgende.
 
We hebben in de laatste, zeg 20 jaar, in vele verenigingen, samenspelen, afdelingen en NPO vaak diverse bestuurswijzigingen gezien. Telke malen werden deze nieuwe besturen of individuele bestuurders vaak met applaus onthaald en ging men voortvarend en met hernieuwd elan en energie aan de slag.

Na een korte tijd verschenen dan vaak – voorzichtig uitgedrukt - negatief kritische geluiden, vaak met gemiste onderbouwing, vaak door liefhebbers die genomen besluiten niet konden billijken, en nog vaker met de al eerder door mij aangehaalde stellingen en aannames, zonder dat er kennis is van de materie en historische grondslagen van eerdere genomen besluiten of officiële publicaties.
 
Dat men niet alles leest, zich er in verdiept, of selectief leest kan ik inkomen, maar dan stellingen of pertinente onwaarheden rondslingeren smaakt mij minder.
 
Wat bereikt men? Schade aan deze mensen die op langere of kortere termijn hun mandaat terug ter beschikking stellen, dit binnen een meer en meer krimpende liefhebberij, waar de groep met enige bestuurlijke affiniteit en capaciteit navenant krimpende is.
 
De plaatsen moeten worden “gevuld”, met als gevolg dat deze gevulde plaatsen steeds meer worden volzet door liefhebbers die dit zeker doen met de beste intenties, maar die helaas dus minder bestuurlijke capaciteiten bezitten. Zeer lovenswaardig overigens, maar resulterend in een steeds zwakker wordende organisatie, ook zullen deze mensen de aansluiting missen met het denk en werk niveau met de mede bestuurders die meer over bestuurlijke capaciteiten beschikken, resulterende in weer een sneller afhaken.
 
Ik denk dat we in zo een geval mogen praten over bestuurlijke bloedarmoede.
 
Betoog ik nu dat alle genomen beslissingen door een bestuur de juiste zijn?? Zeker niet!!! Wat ik wel betoog is dat ik er vanuit ga dat deze mensen naar eer en geweten alles wikken en wegen en na rijp beraad een beslissing nemen wat voor de duivensport als geheel binnen de mogelijkheden en onmogelijkheden met de kennis van dat moment de enige uitkomst biedt.
 
Moeten we dan gelijk maar alles eens zijn? Ook dat niet, maar de wijze van het voeren van een discussie dient met respect te gebeuren, ter zake kundig en onderbouwt en met in acht name van de structuur en algemene omgangsvormen, en niet door het uiten van verwensingen en zeker niet door het schofferen van onze bestuurders op allerlei fora en social media zoals nu helaas algemeen aanvaard lijkt te zijn.
 
De moraal?? Ook bestuurders zijn mensen en duivenliefhebbers, met alle eigenschappen die een mens en duivenliefhebber eigen zijn, maar wel mensen en duivenliefhebbers die hun vrije tijd opofferen, niet om onze mooie sport kapot te maken, maar om deze ten dienste te zijn. Ik denk dat één van de oorzaken van de teloorgang van onze duivensport meer te zoeken valt bij diegenen die er een bijkomende hobby van maken welwillende vrijwilligers en bestuurders zwart te maken.
 
Maar dat alles denk ik maar...