In de vorige aflevering hebben we u voorgesteld aan Michel Vanlint, een fenomeen in de duivensport. Wat hij de laatste drie seizoenen presteerde is uniek. Liefst acht Nationale overwinningen telt zijn indrukwekkende palmares! Voor alle duidelijkheid: deze prestaties werden behaald in 2004, 2005 en 2006. Hiermee is hij wellicht de meest succesvolle duivenliefhebber die er ooit is geweest.

Hoe hij tot deze prestaties is gekomen, gaan we u in de laatste twee afleveringen proberen duidelijk te maken.

SPARTAANS REGIME

Het spartaanse regime dat Michel zijn duiven oplegt is zeker niet voor mietjes. Week in-week uit worden de duiven gespeeld op vluchten boven de 350 kilometer. Ook tussentijds worden ze nog weggebracht. Worden zulke duiven dan niet kapotgespeeld? Vanlint bewijst het tegendeel!
Als voorbeeld nemen we de doffer 'Boris' (B04-2200650), een rechtstreekse René Sterckx (Begijnendijk).
Als jong vloog hij reeds prijs op de Nationale vluchten vanuit Bourges en Vichy, en als jaarling en tweejarige deed hij het als volgt:

Datum Vlucht afstand a.d. prijs
08/05/2005 Toury 374 km 572 d. - 141
15/05/2005 Toury 374 km 1.191 d. -  mis
21/05/2005 Vierzon 460 km 1.017 d. -  91
31/05/2005 Bourges 460 km 5.877 d. - 1.741
04/06/2005 Tours 500 km 456 d. -  21
11/06/2005 Châteauroux 512 km  678 d. - 87
18/06/2005 Le Mans 474 km 403 d. - 35
25/06/2005 Montluçon 532 km 1.750 d. - 425
02/07/2005 La Souterraine 576 km  324 d. - 1
10/07/2005 Argenton 540 km 273 d. - 12
16/07/2005 Blois 454 km 169 d. -  5
23/07/2005 Toury 374 km 349 d. - 11
30/07/2005 Bourges 460 km  825 d. - 185
06/08/2005 Le Mans 474 km 165 d. - 6
13/08/2005 Argenton 540 km  370 d. - 1
20/08/2005 Salbris 440 km 342 d. - 7
27/08/2005 La Souterraine 576 km 1.479 d. - 13
10/09/2005 Vichy 537 km 349 d. - 14

Een snelle rekensom leert dat deze doffer op vier maanden tijd 8.283 prijskilomters scoorde. Toen kwam 2006. Boris ging gewoon verder waarmee hij in 2004 begonnen was:

20/05/2006 Toury 374 km 809 d. - 1
28/05/2006 Bourges 460 k m 331 d. - 60
03/06/2006 Blois 454 km 1.163 d. - 47
10/06/2006 Châteauroux 512 km 3.272 d. -  5
17/06/2006 Le Mans 474 km 229 d. - 14
24/06/2006 Montluçon 532 km 761 d. - 18
08/07/2006 Argenton 540 km 2.338 d. - 22
15/07/2006 Toury 374 km 225 d. - 16
23/07/2006 Châteauroux 512 km 447 d. - 5
29/07/2006 Bourges 460 km 1.247  d. - 3
05/08/2006 Toury 376 km 832 d. - 204
12/08/2006 Argenton 540 km 1.746 d. - 368
26/08/2006 La Souterraine 576 km 484 d. - 91
09/09/2006 Gueret Nat. (C) 567 km 1.310 d. - 1

NIET VOOR IEDERE DUIF

Dit schema zal menig wenkbrauw doen fronzen. Hoe lang houdt een duif dit vol?
 
"Laat ik voorop stellen dat mijn spelsysteem niet voor iedere duif is weggelegd. Mijn duiven zijn hier veelal jarenlang op geselecteerd. Willem de Bruijn, de hoofdleverancier van mijn duiven, speelt ze al bijna twintig jaar op deze wijze. Die van mij hebben het nog een tikkeltje zwaarder, omdat ik in België de mogelijkheid heb om ze wekelijks boven de 350 kilometer te spelen. Dit gaat alleen met duiven die optimaal begeleid worden en in superconditie verkeren. Ik heb ook wel eens getwijfeld of ik een duif wel of niet mee zou geven. Iedere week twee nachten mand en een zware midfondvlucht gaat ze niet in de koude kleren zitten. Vroeger was ik veel voorzichtiger, maar ik moet zeggen, duiven kunnen veel meer dan wij denken. Vooral duivinnen omdat ze minder stress hebben."

Tegenstanders van wekelijks spelen zijn er ook. Gaby Vandenabeele, ook niet de eerste de beste, speelt ze om de week en zegt dat hij met name niet bang is voor mannen zoals u als de duiven het zwaar krijgen. Gaat het volgens u niet ten koste van de snelheid?

"Duiven aan snelheid inboeten? Bij mij toch niet. Na een zwaar seizoen 2005 werd een zeer moeilijk seizoen 2006 dat getekend werd door een hittegolf in stijl afgesloten de laatste Nationale vlucht uit Gueret. Dit was op 9 september en de afstand bedroeg 567 kilometer. Een nog nooit gerealiseerd resultaat werd afgedwongen. Onverklaarbaar, ongelooflijk ook, wat mijn gevleugelde vrienden die laatste zaterdag van het seizoen 2006 nog uit hun lichaampjes konden schudden door het winnen van 1, 3, 5, 7, 9 enzovoorts Nationaal Zone C tegen 1.310 duiven. Met felle oostenwind, volledig in het nadeel, slaagde 'Boris' er toch in om de kroon op zijn werk te plaatsen met een Nationale zege uit Gueret in Zone C.
Voor mij is deze uitslag een onomstootbaar bewijs dat:
a. Mijn systeem en begeleiding van duiven perfect in harmonie zijn met hun mogelijkheden;
b. Mijn duiven niet kapot gespeeld zijn. Hoe zouden ze anders er nog kunnen in slagen om op de laatste Nationale vlucht uit Gueret, 567 kilometer, zo'n resultaat te behalen? Je moet weten dat mijn 20e duif op de uitslag nog sneller is dan de 18e duif op de Provinciale uitslag in Limburg (Michel woont slechts 2,5 kilometer van de provinciegrens, FE)!
Niet al de trofeeën hieraan verbonden hebben me gevleid. De meeste voldoening kreeg ik van de manier waarop mijn duiven de laatste vlucht van het seizoen wisten te beëindigen. Dit bewijst toch wel dat ik goed bezig ben, de duiven het aankunnen, ze niet kapot gespeeld zijn en dus ook niet aan snelheid hebben ingeboet. Wat moet ik u nog meer vertellen?"

Hoe treden de duiven bij u het vliegseizoen 2007 tegemoet?

"Ik heb mijn vliegduiven pas gekoppeld bij de jaarwisseling. Er werd niet belicht, wat ook met zich meebracht dat het leggen bijna twee weken op zich liet wachten. Een beetje paniek is er toen toch wel geweest. Ik zag van alles en nog wat, maar na controle bleek al snel dat alles normaal was.
De eerste eieren kwamen precies de dertiende dag na de koppeling, en op één uitzondering na hadden ze binnen drie dagen allemaal gelegd. Een duivin met vijf nestpennen deed er twee dagen langer over. Ik heb speciaal niet verlicht om het ruien van de slagpennen zolang mogelijk uit te stellen.
Op 13 februari heb ik de laatste duivinnen samen met  hun kroost naar de vliegafdeling van de jonge duiven gebracht. De duivers hebben nu ieder één jong in hun nest. Ik doe dat om te voorkomen dat de duivinnen, waarmee ik ook speel, een tweede keer zouden gaan leggen. Het opnieuw drijven en leggen wordt zo voorkomen. Dat noem ik krachten opdoen voor het naderende seizoen.
Wanneer de jongen nu klaar zijn om gespeend te worden verhuizen de duivinnen meteen naar hun afdeling. Dan begint reeds het rotatie systeem.”

Wat bedoelt u met rotatiesysteem?

“Ik speel mijn duiven op totaal weduwschap. Als de duivinnen vliegen gaan de doffers naar de afdeling van de duivinnen die zich naast hun compartiment bevindt. De duivinnen worden na de training binnengehaald op het hok van de doffers, die dan inmiddels naar het duivinnenhok zijn gedreven. De duivinnen mogen eten in het hok van de doffers, maar het is van groot belang dat ze niet in hun nestbak kunnen. Die zitten dan dicht en ik heb er schabjes voor hangen. Het zou ze onrustig maken met als gevolg dat ze te weinig zouden eten.”
 
En in maart volgt een tweede koppeling?

“Een tweede koppeling is een hoop verloren energie. Het veelvuldig drijven en treden van de duivinnen, het leggen van eieren... het zorgt voor een neergang van de conditie die helemaal niet nodig is.
Na het spenen van de jongen gaan doffers en duivinnen elk naar hun eigen hok. In deze periode is het oppassen geblazen. Als de doffers loskomen zouden ze wel eens op zoek kunnen gaan naar hun eigen... of andere duivin. Als je niet ingrijpt kan zo'n duif verloren gaan. Ik ga ze daarom in deze periode zo'n drie maal per week lappen op 10 tot 25 kilometer, samen met de duivinnen. Als ze thuiskomen mogen ze eventjes samen op het centrale hok. Op deze manier houden de duiven hun partners in gedachten, en onderling paren van de duivinnen is zo uitgesloten. Bovendien blijven de vliegers zo in het vliegritme en de seizoenstart zal geen problemen opleveren."

VOERSYSTEEM

Hoe voert u de duiven. Ik neem aan dat u mengelingen volledig zijn toegespitst op de intensieve trainingsarbeid?

"Ik vind voersystemen, waarbij men op zaterdag bijvoorbeeld dit dient te geven en op zondag dat, grote flauwekul. De meeste liefhebbers willen het beter weten dan de duiven, maar dat gaat nu eenmaal niet. Duiven vertellen zelf wat ze nodig hebben."

Dat moet u even uitleggen.

"Je moet zien waar de duiven behoefte aan  hebben, voeren is dan ook wel degelijk een kunst. Ik heb verschillende mengelingen, allemaal van Versele Laga. Ook koop ik diverse graansoorten los. Ik neem regelmatig een duif apart en zet deze dan op mijn voederplank. Zo kan ik in het oog houden wat ze pikken, en hier krijgen ze dan meer van.
De eerste dagen na de vlucht worden de duiven wat krapper gevoederd, maar ik neem ze dan wel veel in de hand. De handcontrole is dan een goede barometer: Is de krop goed leeg? Is het verteringsstelsel niet verstoord?
Overigens vind ik dat in de meeste mengelingen teveel peulvruchten zitten en te weinig maïs. Ik voeg bijna overal extra cribbs maïs aan toe."

Hoe vaak worden uw duiven gevoerd?

"Meestal drie keer per dag. Ik vind twee keer te weinig en daarom voer ik ze op de vroege middag nog een keer. Dit heeft verschillende voordelen, zo brengt het meer sfeer op het hok en trainen ze 's avonds beter. Dat is van enorm belang. Kijk maar naar mensen. Het zijn de renners die de ronde van Frankrijk hebben gereden die de criteriums winnen, niet de renners die thuis zijn gebleven!"

En u brengt ze tussendoor ook nog zelf weg?

"Mijn duiven trainen tijdens het seizoen 's ochtends en 's avonds minimaal een vol uur aan huis. Daarnaast ga ik tweemaal per week na de ochtendtraining met mijn duiven op pad. Maar ik wil de liefhebbers hier wel even voor waarschuwen. Bijna alle mensen gaan met hun duiven rijden als ze aan huis niet trainen, maar dat is totaal verkeerd. Als ze thuis niet vliegen dan is daar een reden voor, en dan moet je eerst trachten de oorzaak te achterhalen!
Als mijn duiven goed zijn, en het is niet extreem warm, dan ga ik drie keer per week met ze op pad. Als het weer goed is los ik ze op een afstand van veertig kilometer, anders ga ik maximaal twintig kilometer met ze op stap.
Ik laat de duivinnen altijd eerst los. De ervaring heeft mij geleerd dat de duivinnen zich sneller oriënteren, en daarom laat ik de doffers een seconde of dertig later los. Ze stuiven achter de duivinnen aan die ze in de verte zien verdwijnen en daar leren ze alleen maar van."

Het is geen probleem dat de doffers tegelijk thuiskomen met de duivinnen?

"Integendeel. Het herhalen van dit scenario hebben ze broodnodig! Hoe vaak gebeurt het niet dat je ‘s avonds een doffer niet binnenkrijgt? Zo’n duif die blijft dan door de lucht klapperen en dit gedrag verwarren nogal wat liefhebbers met vorm. Ze denken nota bene dat zo’n duif nog een kopprijs wint ook. Een doffer die dat doet is gewoon op zoek naar zijn duivin, en dat komt doordat de meeste liefhebbers de duiven veel te lang gescheiden houden, nog altijd volgens het boekje! Nee, als je echt iets wil bereiken moet je tussen de duiven leven en zien wat er gebeurt, hoe een duif zich voelt. De meeste mensen komen met wat voer op het hok, smijten het in de bak en zijn weer weg. Nee, zo zie je inderdaad niets.”

GROOTMEESTER

Dat was  het voor deze aflevering. In het laatste deel praten we met de grootmeester over zijn medische begeleiding, verduister- en verlichtmethodes en de bijproducten die hij gebruikt. Zoals u inmiddels weet heeft Michel overal een eigen visie op, ook het laatste deel belooft weer leerzaam te worden!

Tekst en foto’s:
Falco Ebben