Harde woorden staan er boven dit verslag van de algemene ledenvergadering van de NPO gehouden op 18 oktober j.l. te Wijchen. Ondergetekende was voor het eerst (uit belangstelling) aanwezig op een vergadering op het hoogste niveau van de NPO. U zult begrijpen dat die belangstelling niet ‘zomaar’ was.

U allen zijn de berichten bekend dat er binnen het NPO bestuur onenigheid was en is. Mijn belangstelling voor de vergadering kwam dan ook niet voort dat er  een agendapunt NPO bestuur was geplaatst. Maar wel, zoals reeds geschreven in de inleiding bij Nieuwsbrief 29,  uit verbazing dat dit als laatste punt (10) voor de rondvraag op de agenda stond, alsof het een hamerstuk betrof.

In het volgende verslag zult u weinig gebruikelijke verslaggeving vinden van punten die normaliter op een vergadering plaats vindt.

Om klokslag 10:00 uur opende de voorzitter de vergadering. Wat meteen opviel in zijn voorwoord, was het voorkoken van de strategie welke hij wenste te hanteren bij het gewraakte punt op de agenda. Het stoorde de voorzitter blijkbaar in ernstige mate dat hardvliegende liefhebber(s?) op sites werden beticht. Dat dit voortkwam uit het handelen (beter gezegd niet handelen) van zijn eigen dagelijkse bestuur vergat hij maar derhalve maar even. Immers, indien er juist gehandeld, had er helemaal niet meer in het duister getast te hoeven worden, maar was er keihard frauduleus handelen ofwel onschuld bewezen in de zaak Blois. Verder kwamen in het voorwoord allerlei minder opvallende, op dit moment minder toe doende zaken ter sprake.

Na het appél van de kiesmannen werd overgegaan naar punt 3 van de agenda, te weten mededelingen. Ook hierin lag de nadruk op het voorkoken van de uitkomst van het punt NPO bestuur. De voorzitter was zeer verbolgen dat een gegeven interview nog niet geplaatst was in het Spoor der Kampioenen en plaatste dit onder de categorie spelletjes. Verder werd ongevraagd de organisatiestructuur van de NPO uitgelegd.

Alvorens toe te komen aan het volgende agendapunt, werd door afdeling 9 een voorstel van orde ingediend om punt 10 van de agenda eerder te behandelen en wel als 4a. Dit voorstel werd door de vergadering niet gehonoreerd (1 afdeling stemde voor).

Wat uit de vervolgens behandelde onderwerpen naar voren kwam leek het meest op een ‘mooi weer show’ van voorzitter Albert de Jong. Daar waar problemen met afdelingen dreigden werd een voorstel ingetrokken of gewijzigd. Het droop er vanaf dat de voorzitter goodwill aan het kweken was bij de kiesmannen.

Tegen 13:00 uur waren op deze manier alle punten tot nummer 9 langsgekomen en werd de vergadering geschorst voor een lunch. Na de lunch bleek punt 9 een hamerstuk (benoeming lid Beroepscollege).

Eindelijk gekomen bij het punt waarvoor ik naar de vergadering kwam, startte de voorzitter met een betoog over een tweetal medebestuursleden. De heren Van Stralen en Geerink werden aangesproken ten aanzien van hun gedrag, te weten dat Van Stralen een brief had gelekt van Afdeling 7 en zich al dan niet op persoonlijke titel had ingemengd in de zaak ‘Onderzoek St. Vincent en Blois’ en Geerink ten aanzien van zijn interview in het Spoor der Kampioenen, waar hij zich kwalijk uitlaat over medebestuursleden. De voorzitter vroeg, zonder uit eigen beweging betreffende bestuursleden hun versie van het verhaal te kennen laten geven, of dit gedrag goedkeuring van de vergadering kon krijgen. Kennelijk was er een één-tweetje afgesproken met de voorzitter van afdeling 7, want deze sprong naar de microfoon om een betoog ter ondersteuning van de NPO voorzitter te houden. De heer Kemenade van afdeling Oost Brabant  kreeg daarna het woord en kwam gelukkig wel met de meest logische vraag om van de betrokken personen hun kant van de medaille te tonen, welk verzoek tevens door de heer Huurneman van afdeling Oost Nederland werd gedaan. Hierop kreeg bestuurslid Geerink de microfoon doorgeschoven.

Zijn lezing was van minder ‘veel geblaat en weinig wol’ niveau en kwam met diverse zaken ter tafel welke nog te gek voor woorden zijn in de politiek. Als inleiding noemde hij de situatie in het huidige bestuur één van onmenselijke omgang met elkaar, waarbij zowel afspraken niet worden nagekomen en in de praktijk en hiërarchie op bestuurdersniveau blijkt te bestaan (lees: tussen de 4 en 3). Het van daaruit ontstane conflict kon niet intern worden opgelost en er is daarom voor gekozen naar buiten te treden via de pers.
Dan volgt een opsomming van feiten waarbij door met name het dagelijks bestuur diverse malen zonder portefeuillehouder Geerink belangrijke beslissingen zijn genomen en naar buiten gebracht. Het betreft hier o.a. een persbericht Bordeaux en diefstal St. Vincent. Voorts wordt ‘de drie’ een brief van Afdeling 7 onthouden, welke als daar later naar wordt gevraagd, wordt afgedaan als ‘niet relevant’, terwijl op de betreffende vergadering meer dan een uur over het onderwerp gesproken is.
Aangaande de NU. Alvorens dit onderwerp binnen het NPO bestuur destijds ter behandeling is gekomen, heeft Geerink aan het gehele bestuur gevraagd of zijn functies als voorzitter van de NU en NPO bestuurslid verenigbaar waren. Dit was geen enkel probleem. De kwestie kent u inmiddels. Tegen bestuursafspraken in worden er brieven verzonden naar de NU en de afdelingen (aangaande de NU) met tegen de afspraken indruisende inhoud. Ook worden er voorvergaderingen gehouden door de 4 andere bestuursleden en als klap op de vuurpijl verstuurt de voorzitter NPO een brief aan het NPOrgaan waarin hij verklaart dat de heren Geerink, Van Stralen en Dirksen zich niet houden aan gemaakte afspraken. De wereld op z’n kop.

Vervolgens komt de heer Geerink met een aantal voorbeelden hoe er niet samengewerkt wordt:

• Het landelijk vliegprogramma. De 4 gaan het land in zonder de portefeuillehouder Geerink ervan in kennis te stellen!
• Persbericht Oostlijn vliegroute in NPOrgaan, nooit in een bestuursvergadering besproken. De bestuursleden lezen het eigen beleid voor het eerst in het NPOrgaan.
• Notitie Nationale Concoursen van Geerink bespaart 12.000 euro maar moet eerst naar ‘het bureau’ alvorens het een agendapunt op een bestuursvergadering wordt, terwijl een notitie van de heer Van Gils direct aangenomen kan worden in een bestuursvergadering (hiërarchie). Het bureau organiseert in 2008 bijna alle nationale concoursen (betaalde krachten) terwijl er 28.000 leden zijn waarvan er zeker velen bereid zijn een concours te organiseren.
• In de zaak NU verzochten ‘de drie’ een vertrouwenscommissie aan te stellen om tot een oplossing te komen. Er wordt door de voorzitter een eigen commissie samengesteld. Het rapport wat er komt wordt nooit gepubliceerd (lees, er stond niet in wat de voorzitter graag had gezien). De voorzitter geeft toe dat hij de opdracht voor zijn eigen commissie niet goed geformuleerd had! (Dit toen het rapport klaar was).
• Het rapport Bennekom (onderzoek functioneren NPO bureau door een onafhankelijk instituut) is niet voor Geerink ter inzage. Welke waas is er rond dit rapport? Welke conclusies staan er in dit rapport waarom het in de la blijft liggen?
• Het persbericht “Lossing Bordeaux” werd geschreven door Van Dijk (1 van de 4) terwijl dit de portefeuille van Geerink is. Van het persbericht (dat geheel onjuist was) werd door de 3 in het NPOrgaan kennis genomen!

Kortom, ‘de drie’ hadden, bovenstaande situatie in ogenschouw te hebben genomen, logischerwijs geen vertrouwen meer in hun medebestuursleden.

De voorzitter komt terug aan het woord en gaat niet echt inhoudelijk in op de ten berde gebrachte knelpunten van 'de drie'. Hij vraagt de vergadering bij herhaling wat men van het gedrag van het tweetal bestuursleden vind. De kiesmannen zien de essentie om daar een uitspraak over te doen niet in en op verzoek wordt de vergadering geschorst voor voorzittersoverleg van alle afdelingen. De heer De Vries van afdeling 10 verwoordt de conclusie van het voorzittersoverleg en zegt namens de kiesmannen het vertrouwen op in het complete bestuur.

De voorzitter zegt dit niet te willen en gaat in verweer. Er wordt door de kiesmannen gevraagd of de overige bestuursleden achter de voorzitter staan. De heren wordt door de voorzitter niet alleen tijd gegeven te zeggen volledig achter de voorzitter te staan, maar eveneeens in de gelegenheid gesteld hun persoonlijk ongenoegen te uiten tegen ‘de drie’. De heren Van Gils en Mackaay zeggen tevens niet als demissionair bestuurder verder te willen en dan per direct stoppen. Tevens willen zij geen van allen meer samenwerken met ‘de drie’.
De voorzitter blijft aandringen op een stemming over het gedrag van twee medebestuursleden. De stemming die hij zo graag wil heeft als uitslag: 17 stemmen van de 28 keuren het gedrag af, de rest is blanco. De voorzitten vraagt ‘de drie’ (Dirksen heeft zich solidair verklaard met Geerink en Van Stralen) of ze hun conclusies willen trekken uit de stemming. Zij vragen een schorsing aan voor onderling overleg en geven daarna aan niet vrijwillig te zullen opstappen en als demissionair bestuurslid hun taken wel te willen vervullen tot een nieuw bestuur is gevormd.

De voorzitter denkt hierna aan te sturen op een stemming waarbij ofwel 4 ofwel 3 bestuursleden blijven zitten door aan te geven dat de Nationale Manifestatie in het geding komt indien de heren Van Gils en Mackaay hun functie zullen neerleggen. Dit riekt naar pure chantage! Als NPO bestuurder moet je ook demissionair de landelijke zaken behartigen. Deze heren kunnen dat helaas niet opbrengen!

Nogmaals stelt een kiesman het bestuur voor het voorstel uit de schorsing over te nemen en als geheel bestuur terug te treden en als demissionair bestuur de lopende zaken af te handelen. Wederom komt de voorzitter in verweer en snoert de heer Van Gils de mond die op het punt staat op te stappen.

In het belang van de Nationale Manifestatie die blijkbaar niet zonder aanwezigheid van enkele heren door kan gaan (wat gebeurt er dan bij ziekte of een ongeval van deze heren?) werd ter vergadering gekozen om deze hele zaak over te doen in een extra ledenvergadering. Deze zal binnen de termijn zoals statutair vastgelegd worden uitgeschreven.

Het volgende punt (Mededelingenmap) werd overgeslagen en de rondvraag leverde weinig bijzonderheden op, behalve dat de voorzitter geen antwoord wist te formuleren op een vraag van afdeling 6 aangaande de zaak Blois. Logisch, want dit punt hebben de 4 heren tot op heden terzijde geschoven.

Terugkomend op de titel van dit stuk tekst. Schijnvertoning. Wat moeten de leden met een NPO voorzitter die:

• Naast de waarheid praat en hiermee de gehele vergadering door probeert stemming te maken om aan het einde ‘de drie’ uit het bestuur te kunnen stemmen.
• Geen gehoor geeft aan de oproep van de vergadering als geheel bestuur op te stappen.
• Inconsequent is na aangegeven te hebben niet meer met ‘de drie’ te willen samenwerken door toch te blijven zitten (na geen gehoor te hebben gegeven als geheel bestuur terug te treden)

Heren kiesmannen. Wees de komende vergadering op uw hoede en bovenal wees verstandig. Kies voor een nieuw bestuur van het kaliber van ‘de drie’. Dat zijn personen die, ook al gaat het ten koste van hun eigenwaarde, onze sport niet kapot wil laten gaan onder een stel onder één hoedje spelende heren. Daarom blijven ze zitten. Dat doen ze niet omdat ze zonodig een baantje ambiëren, nee dat doen ze voor het algemeen belang van de Nederlandse duivensport. De makkelijkste weg voor hen is opstappen en hoe sneller hoe beter. Maar zij kiezen niet voor de makkelijkste weg. Zoek nog 4 van zulke mannen en we zullen een bestuur krijgen dat misschien, of wellicht, ook foutjes maakt, maar wel met leden die het beste voorhebben met onze mooie sport.