Het zittende NPO-bestuur heeft “den volke kond gedaan” van de weg waarlangs zij tot 7 maart 2009 gaat marcheren (of is het marchanderen?).
Laten we het door de heer L.A. Mackaay, Secretaris Nationale Zaken NPO (en recent nog controleur-NPO op de wedvlucht St. Vincent) opgestelde, althans ondertekende en aan de (reserve)kiesmannen en de secretarissen van de bij de NPO aangesloten Afdelingen verzonden epistel eens nader bekijken.

De algemene indruk, als je het oppervlakkig genoeg leest (en de Veenendaalse arrogantia gaat er van uit dat dit ook precies is wat er met de door haar geschreven onzin gebeurt) is dat het in het Veenendaalse weer allemaal pais en vree is.
Natuurlijk, zijn er nog wat onderliggende verschillen van inzicht, maar de tegenstellingen tussen de Groep van Zes en de Groep van Drie bestaan niet meer.
Sterker nog: er is zelfs geen sprake meer van groepsvorming!
En het is nog sterker: het met elkaar op constructieve wijze bezig zijn is voor de komende maanden gewaarborgd!

En dat moeten wij, door diezelfde Veenendaalse Arrogantia kennelijk als klootjesvolk geklasseerde en voor imbeciel versleten leden van de NPO, ons maar zonder morren als zoete koek door de strot laten duwen.
Een zoete koek waarin onze bestuurderen, gezien de verdere inhoud van hun brief, zelf absoluut niet geloven.

Want wat schrijven zij?

“De onderlinge verhoudingen zijn nog niet genormaliseerd” en “het is niet denkbaar dat het onderlinge vertrouwen tussen alle bestuursleden hersteld kan worden” en “er kan niet gesproken worden van een solide basis voor een nieuw bestuur” en “er is verschil van opvatting over de taakinvulling” en
“over de werkwijze” en “over de onderlinge communicatie”.

En de klap op de vuurpijl is nog: “Derhalve is er geen basis om in deze samenstelling verder te gaan”.

En wat doen zij? Juist, ja. Zij gaan gewoon verder!!!

En juist, ja! Zij willen ook weer verder gaan met besturen na 7 maart 2009!!!

En nog juister, ja! Zij kiezen zelf wel wie “geschikte bestuurskandidaten” zijn!!!

En oh ja! We mogen zelf ook nog wel wat “geschikte kandidaten” aandragen. Maar, oh ja! Of die mogen meedoen dat wordt niet gegarandeerd!!!

Kennelijk denkt het zittende bestuur dat wij allemaal geschift zijn. En daar hebben ze nog gelijk in ook!!! Want als de leden akkoord gaan met een organisatievorm

• waarin met de verlangens en de beslissingen van de leden geen rekening wordt gehouden
• waarin de kiesmannen alleen doen (op een enkele uitzondering na) wat hen door de Veenendaalse Arrogantia wordt voorgeschreven
• waarin kiesmannen geen “mannen zijn die kiezen”, maar meelopers die zich gedragen als het stemvee van Veenendaal
• waarin een zittend bestuur door de AV (= kiesmannen) naar huis wordt gestuurd
• en dan weer niet meteen naar huis wordt gestuurd
• maar nog even mag aanblijven
• omdat ze kennelijk(?) zo onmisbaar zijn voor de Nationale Manifestatie
• en dat zich vervolgens niet naar huis laat sturen
• maar gewoon door blijft gaan
• en dat vervolgens zelf gaat uitmaken wie op 7 maart (opnieuw) in het bestuur zitting nemen

dan is er maar één conclusie mogelijk: de leden moeten niet zeuren want ze hebben de hele ellende aan zichzelf te danken!

Ieder land krijgt de regering die het verdient! En iedere vereniging krijgt het bestuur dat ze zelf wil hebben!

De boosdoener is niet de Veenendaalse arrogantia, de boosdoener is ook niet de directeur van het Bureau NPO en de boosdoener is ook niet de Aanklager Tuchtrecht.

Nee! De boosdoeners zijn wij zelf! Wij zijn de sufferds die goed vinden 

• dat er gebeurt wat er gebeurt!
• dat er over ons, tegen ons en zonder ons wordt beslist!
• dat het buitenland zich een rotje lacht om die domme ‘Ollanders!
• dat de politiek zich gaat bemoeien met de onzin die we zelf creëren!
• dat de Belastingdienst ons beschouwt als een zooitje amateuristische nitwits!
• dat de echte volwassenen niet langer aan dit kinderspel mee willen doen!
• dat onze mooie sport steeds verder in het slop raakt!

Is het dan te laat om het tij te keren? Neen, dat is het niet!

Maar dan moeten de kiesmannen zich weer als mannen gaan gedragen.
Dan moeten ze de gevolgen van hun eigen eerdere uitspraken aanvaarden.
Dan moeten ze dit bestuur per omgaande demissionair maken.
Dan moeten ze de Statuten en Reglementen aanpassen aan de eisen van deze tijd.
Dan moet de Algemene Vergadering weer worden wat het behoort te zijn:
Een plaats waar de leden beslissen over de vereniging.