Op vrijdag 31 juli om 13.30 uur werden in Bordeaux 41.000 duiven gelost voor de laatste nationale overnachtvlucht van 2009. Het seizoen was tot dan goed verlopen met op een enkele wat zwaardere vlucht na, een goed seizoen. De omstandigheden zijn niet zodanig geweest dat slechte omstandigheden als excuus konden worden aangevoerd voor laat zitten.
Voor velen zal betekenen dat ze weten dat ze op de goede weg zijn en die richting moeten vasthouden en voor anderen betekent het dat ze versterking moeten halen, een ander systeem toepassen, het hok aanpassen enz.
Zo is duivensport door de jaren heen altijd geweest en dat is ook het mooie aan de sport want als alles voorspelbaar was zou dat het einde van de duivensport betekenen.
Bordeaux was voor Marathon Noord de laatste vlucht die meetelde voor het kampioenschap bij de middaglossingen en de laatste mogelijkheid om punten te halen voor de auto.
Het was ook één van de laatste mogelijkheden voor de deelnemers zich in de kijker te spelen met een vroege constatering. Dat dit niet eenvoudig is blijkt telkens weer want de winnaars zijn zelden dezelfde liefhebbers.
Bordeaux verliep naar tevredenheid want op twee nachtelijke constateringen na kwamen de duiven op “normale” tijden en waren er geen klachten over een oneerlijk verloop.
In sector 3 en 4 waren de Marathon Noord deelnemers ruim vertegenwoordigd en in sector 3 eisten ze zelfs de eerste 5 prijzen op. Uit sector 3 kwam ook de winnaar bij Marathon Noord en we moeten daarbij kijken naar plaats 5 waar Gerrit Rozeboom (64) uit Breukelen staat geklasseerd met zijn eerst getekende.
Gerrit heeft al vanaf zijn 10e jaar duiven en is op zijn 14e lid geworden van postduivenvereniging de Klepper in Breukelen. Gerrit is getrouwd met Ineke en samen hebben ze 3 zoons die, of zelf duiven hebben of wel de affiniteit daarmee hebben. Als de nood aan de man komt help Ineke maar “het is zijn sport” zegt ze. Ineke komt zelf uit een duivenmelkerfamilie dus weet hoe de sport in elkaar zit.
Toen Gerrit met duiven wilde beginnen zei zijn moeder “neem maar een kip die legt tenminste nog eieren” maar zoals blijkt is dat advies door Gerrit in de wind geslagen. 

Gerrit bekleedt vanaf zijn 18e jaar diverse functies in het bestuur dus is ook daarin ervaren.
Er is een hok van 13 meter, opgedeeld in 5 afdelingen, om de kolonie van 60 oude duiven te huisvesten. In het voorjaar worden ongeveer 30 jongen gekweekt om voor verjonging te zorgen. Om de duiven meer buiten te kunnen laten wordt nog een ren bijgebouwd. Er wordt veel aandacht gegeven aan de hoeveelheid verse lucht (zuurstof) in het hok. Dat gebeurt door voldoende verluchting via de kap of windbreekgaas in de ramen die open staan.
De hokken worden normaalgesproken 2 maal per dag schoongemaakt alhoewel van deze regel ook wel eens wordt afgeweken.

De duiven worden op het nest gespeeld maar er wordt nagedacht over omschakeling naar dubbel weduwschap omdat het op de goede stand krijgen en houden bij het nestspel een hele klus is. Daar staat tegenover dat de duivinnen op een goede neststand het goed doen.
Nu Gerrit in de VUT zit worden de duiven tussendoor meer weggebracht om het ritme er in te houden. Voor de vereniging wordt ook veel met duiven en manden gereden, niet om af te richten maar om de duiven naar het verzamelpunt te brengen waar de containers staan of lege manden op te halen.
Als je in Breukelen woont is de vraag naar welke dierenarts men gaat eigenlijk overbodig en dat bleek ook want Gerrit gaat als het nodig is naar Hans van der Sluis maar volgt geen specifiek systeem.

De winnende duivin komt via een bon, waarop Gerrit attent werd gemaakt door Jac. Steketé, van Walter Vermeulen uit ’s Heerjansland. Toen de duif die op de bon werd gekocht werd opgehaald zijn nog 6 jongen gekocht, hier bij zat ook de 06-0703025 die nu winnares werd.
Deze duiven bijgenaamd “Het zenuwpilletje” werd gespeeld op een jong van 6 dagen en de motivatie van de baas ofwel er werd vooraf extra aandacht aan deze duivin gegeven om haar nog meer te motiveren.

Het "Zenuwpilletje"

De bijnaam heeft deze duivin te danken aan de zenuwen die zij haar baas bezorgt door het slechte binnenlopen. Vorig jaar werd al eens 2 uur en 10 minuten verspeeld voor dat ze binnen was. Gerrit had toen al van alles geprobeerd om haar binnen te krijgen van steentjes, doffer los, hele hok los enz. maar dat alles had geen effect. Gelukkig verspeelde ze nu “maar” 11 minuten voor ze naar binnenkwam.
Het hok is opgebouwd met duiven van Wim Muller en Peter de Haan en regelmatig wordt een bonnetje gekocht. 

Een mindere ervaring was de keer dat een duif door “Gijs” de kat van de buren werd opgegeten. Maar de mooie ervaringen zijn in de meerderheid waarbij de overwinning op Bordeaux tot nu toe de mooiste is.

We hebben erg genoten van het bezoek bij deze gezellige duivenmelker waar regelmatig gelachen kon worden.

Heimen Huisman