Met heel veel aandacht en interesse Lees ik regelmatig de stukjes van ene J.H. uit P. De man kan op mijn sympathie rekenen en dat weet hij. Laat ik ‘m voor het gemak Joop noemen. Zo heet hij niet, maar vanwege de privacy, zal ik maar zeggen. Deze Joop is al jaren mijn grote voorbeeld als het om het grote fondspelletje gaat. Je moet weten dat hij een groot kampioen is op dit onderdeel en de accommodatie heeft zo groot als een ‘regenton‘. Hij schrijft net als ik, elke zondag zijn stukkie over het wel en wee van zijn renpaarden. Zoals ik zei: ik lees ze regelmatig en met veel plezier!

De bal mist het doel

Er zijn ook zaken, die ik met minder plezier lees in de duivenwereld. Niet dat ik de schrijvers onaardig vind of wat dan ook, want ik ken ze -meestal- niet en als ik ze wel zou kennen, dan had ik het ze persoonlijk kunnen vertellen. ‘Je kunt ze toch belluh…?’. Túúúrluk, dat kan, maar zitten deze schrijvers op mijn kritiek te wachten? Ik heb het vermoeden van niet; ik hoop het wél, maar ik..., nou ja, laat maar... Dit laatste “Laat maar...”, dat komt vaak uit de mond van mijn jongste en daarmee bedoelt ze: die ouwe weet het toch altijd beter, dus laat ik mijn mond verder maar houden. Zoiets, vermoed ik hoor. Dat komt omdat ik de bal wel eens mis. En je weet: als je naast het doel schiet heb je niet gescoord! Nee, deze is niet van mezelf.

Zonde

Het is toch zonde dat mijn jongste niet naar me wil luisteren, want dat zou een hoop gedoe schelen: met haar werk en opleiding die ze volgt. Ze wil namelijk ‘schoonheidsspecialiste worden, maar ik denk dat ze veel geschikter is voor de ‘kinderverzorging.’ Maar ja..., laat maar...

Kijk, dat die meid niet naar me wil luisteren, dat is haar goed recht, maar dat er bestuurders zijn, die pretenderen te luisteren naar hun achterban, dat vind ik moeilijker te verteren. Dat is naar mijn idee een bestuurlijke dwaling.

De verkeerde dienst?

Hoe zou dit toch komen, dat die bestuurders zo ‘dwalen.’ Want dat is het toch? Het is vaak geen onwil: juist niet! Het zijn meestal enorm gedreven mensen, die met goed en slecht weer hun ‘huis en haard’ verlaten om de duivenwereld de goede kant uit te sturen. Begrijp me goed: ik heb niks tégen deze mensen: ik ben vóór (…)  deze mensen. Ik heb wel eens het idee, dat deze verdwaalde bestuurders zichzelf een verkeerde dienst bewijzen. Ja, dat is het, een: verkeerde dienst.

Wat is dan de juiste dienst?

Het is net als bij de kerken; bij welke moet je zijn? Ik ga voor de ‘middenkerk.’ Je weet wel: die kerk van het midden. Zoals je een dooier in het midden van een ei aantreft, tenminste als het een vers ei is. Een oud eitje herken je aan zijn dooier, die is dan van het midden naar de onderkant gezakt. En een onvruchtbaar ei, die heeft niet eens een dooier en dus geen midden. 

De ‘kerk’ waar ik van ben, die is enerzijds Idealistisch en anderzijds Praktisch. Je zou het de P.I.-kerk mogen noemen, zoiets.  Nou, gaat het in onze kerk gelukkig niet om mooie benamingen. Het gaat ons ook niet om zieltjes te winnen. Het gaat ons zelfs niet om gelukkig te zijn of van dien aard. Het gaat ons om maar een ding en dat is: Praktische behoeften! Wanneer je in onze kerk aangeeft, wat je praktische idealen zijn, dan krijg je alle hulp die je nodig hebt. Zo simpel is het in onze kerk.

Plan voor een Andere en Betere duivensport?

Dus, als jij een idee hebt over hoe het anders kan, maar niet weet Hoe je een goed plan schrijft, dan zal ik een goed woordje voor je doen, bij onze kerk.  Daar zitten hele knappe koppen, die er voor doorgeleerd hebben om moeilijke vraagstukken héél praktisch in een plan te gieten. Het kost je niks of bijna niks, want je weet: alleen de zon gaat voor niks op. Maar ik beloof je, dat de prijs voor een goed en praktisch plan, niet meer zal kosten, dan jij ervoor wilt (lees: of kunt) betalen.

Is dat niet Idealistisch; een Praktisch plan voor niet meer, dan jij (of jullie) willen of kunnen betalen! Laat het me weten.

Denk er maar is rustig over na en bespreek het met je man, vrouw, collega melkers en/of bestuursleden. En laat het me weten. Stuur me gerust een mailtje met je ideeën. Dan zorg ik per ommegaande voor een vertaling naar de duivenpraktijk. Achteraf stuur ik je een factuur met daarop een bedrag, waarvan ik denk dat het plan mag kosten. Vind je het bedrag te hoog, dan mail je dat en dan pas ik het bedrag aan. Vind je het factuurbedrag te laag, dan mag je het natuurlijk ook melden!

Fijne zondag verder.

Van de redactie: je kunt je ook gewoon aanmelden voor het ledenpanel op de NPO site.