Let op! Dit is geen stukje van het NPO bestuur. Ik “misbruik” de afkorting voor Nieuwe Postduivensport Organisatie.

Ik schrijf vandaag op een niet gebruikelijke wijze over de duivensport. Het voelt enigszins ongemakkelijk om anders dan ik zelf gewend ben te schrijven. Ik zie het als een soort ‘overgangsfase’ van oud naar nieuw, dat voelt immers onwennig. En daarmee ben ik bij mijn onderwerp voor vandaag aangekomen: Hoe van oude naar nieuwe...

Nieuw

Het zal voor veel melkers en bestuurders een lastig te verteren stukje betekenen. Want de conclusie van dit artikel zal zijn: inpakken en wegwezen!
Dit zal waarschijnlijk cru overkomen... Zo van we hebben jullie niet meer nodig. Dus, vertrekken maar! Nee, het zit totaal anders. Volgens mijn nieuwe gedachte is er in de Nieuwe Postduivenhouders vereniging plaats voor iedereen. Jong, oud, man, vrouw... het maakt geen verschil. Het vertrek en wegwezen zit ‘m in de gedachtewereld van de melkers en bestuurders, die de nieuwe tijd blokkeren. Ik richt me dus vandaag op de oude manier van denken, daar mag best de bekende bezem doorgehaald worden. Immers: anders denken, geeft andere resultaten. Ik zeg niet betere, want dan moet ik (we) nog iets verder denken.

Hoe anders

Vandaag ga ik ‘n andere gedachten volgen. Welke? Deze: Hoe kom je van de oude naar een nieuwe situatie? Voor sommige mensen is dit geen vraagstuk. Denken ze! Die geven gewoon een draai aan hun ‘stuur’ en klaar. Die rijden dan fluitend een nieuwe weg, naar dezelfde, oude bestemming. Maar dat is niet wat ik voor ogen heb. Ik wil aankomen bij een nieuwe situatie en dat mag op een betrekkelijk oude wijze gebeuren. Er hoeft voor mij geen revolutie uit te breken. Het zijn juist de kleine stapjes die een mens aan het begin van zijn nieuwe leven zet. Niemand, ook ik niet, begon met rennen of reuze stappen na zijn geboorte.

Kleine gedachten

Mijn voorstel aan iedereen die de duiven en haar sport een warm hart toedraagt is: schrijf drie kleine veranderingswensen of gedachten op een kladje. En plak dit op aan de binnenkant van je duivenhok.  Geheid, dat je na enkele dagen het briefje niet meer leest. Je bent gewend aan de nieuwe gedachtes die er op staan.
Mijn persoonlijke 3 wensgedachten zijn: 1. Barcelona 2010 winnen...

Grapje! Nee, mijn eerste wens is: een competitiemodel naar speltype. Fondspelers en programmaspelers kunnen dan het hele vliegseizoen samen vliegen. De één voor de punten, de ander om zijn duiven in te vliegen.  Ik kan me zelfs voorstellen, dat wij fondmannen onderling een soort invliegkampioen ‘aanwijzen.’ Hoeft niet, mag...
Mijn tweede wens is dat ik een wedvluchtuitslag op basis van leeftijden van de duiven kan aanvragen. Hiermee ben ik bij mijn derde wens aangekomen. Een competitiemodel naar leeftijdcategorie. Want, ik vind het moeilijk te verteren, dat onze navigatiewondertjes na 1, 2 of drie jaar in de vuilnisbak verdwijnen.  Of in het gunstigste geval worden doorverkocht aan slimme duivenhandelaren met een eigen duivensportkrantje.

Grote gedachten

Wanneer ik gewend ben aan een duivensport, waarin ik mijn fondduiven samen met programmaspelers kan spelen. En dan heb ik niet eens over mijn twee grotere wensen, want die komen later wel. Ik hoop eerder, maar de realiteit gebied…kleine stapjes. Dan wil ik graag mijn neus uitsteken voor GROTE gedachten. Maar het kan ook zo maar gebeuren, dat ik volgende week voor kersman ga spelen. Door grote wensgedachten op het internet te schrijven. Wie weet.

Prettige zondag!

Rob van Hove

PS. Straks, na de jaarlijkse tentoonstellingen en ringen van de winterjongen is het tijd voor de nieuwjaarsrecepties. Misschien, dat je dan je wensenkladje aan de voorzitter kunt geven. Wie weet, leest hij ze dan voor als een soort van goede voornemens. En als hij of zij bereid is om ze in stemming te brengen tijdens de voorjaarsvergadering, dan hebben jullie een grote stap gemaakt naar een Nieuwe Duivensport vereniging. Succes ermee!