Duivensites.nl | |
Terugkeerbeweging… Rob van Hove 10-1-2010 |
|
De vorige keer sprak ik over de terugkeerwil. De geïnteresseerde lezer zal het nog weten, dat ik zei dat duiven een en al luchtbeweging zijn. Dit in tegenstelling tot wij mensen, die wel een zelf gekozen beweging kunnen maken. Wij mensen kunnen in vrijheid kiezen om te staan, te lopen, te zitten enzovoort. Een dier kan dit niet zelf bepalen, jammer genoeg voor het beest, want het zou ze een hoop narigheid besparen. Maar dit is een onderwerp dat hier niet thuishoort. Samengevat, is het zo dat de mens een vrije bewegingsruimte inneemt en een postduif niet. Concreet Als ik dit keer heel praktisch of concreet zou schrijven over de wijze waarop een duif zijn hok terug vindt. Dan zou ik het volgende doen: ik zou aan ’n vrijwilliger vragen om mij te blinddoeken en de mond dicht te plakken. Waardoor ik niet kan zien noch praten. Waarom wil ik dit. Ik wil van de losplaats Bordeaux, naar mijn woonhuis in Leiden terugkeren. Voor mijn fondduiven betekent dit ongeveer twee halve vliegdagen. En voor mij, zal het weken gaan duren, voordat ik mijn vermoeide benen op het tafeltje kan leggen. Wat mis ik toch, buiten vleugels enzovoort? Niks! Hoe voelt het... Ik denk hulpeloos, totaal ontredderd, dit soort gevoelens kan ik me voorstellen. Hoe zou jij je voelen om als een ‘blinde…’ een losplaats te moeten verlaten. Op weg naar huis en haard. Ik zou me zwak op de benen, draaierig en duizelig voelen. Ik heb dan sterk de drang om te gaan zitten; op mijn hurken… handen en knieën. Het zal me een worst wezen, als ik maar ik maar tot stilte weet te komen. Hoe, zal me écht geen ene biet kunnen schelen, als ik maar niet meer hoef te bewegen. Anders, zou ik doodziek worden. Zeeziek, zoiets kan ik me voorstellen. Iemand die wel is flink zeeziek is geweest zal direct weten wat ik ervaar. Weet je, er zijn mensen die liever doodgaan dan de zeeziekte hebben . Uitleg Wat gebeurt er met een mens dat niet meer weet of hij van voren of van achter nog leeft. Die vervalt spontaan in – wat ze in de psychologie noemen een: regressie. Gevoelens van hopeloosheid, reddeloosheid, niet weten hoe je thuis moet komen, niet meer een uitweg kunnen zien, brengen mensen terug naar hun kind zijn. Ik heb ooit iemand persoonlijk meegemaakt, die in een regressie raakte. En, geloof me, dat wens je niemand toe! Ik spreek dus uit ervaring, wat betreft mensen die totaal de weg kwijt zijn. Ja, mensen, als je praktisch wil schrijven maar niet in de mogelijkheid bent om hiervoor naar Frankrijk te reizen, dan zit er niets anders op dan je geheugen gebruiken. Ik kan het mij persoonlijk, zeer goed voorstellen, om te weten, hoe je als postduif de weg zoekt. Hoe dan? Door terug te vallen (zie, regressie..) op je kuikenperiode. Wat gebeurt er als er een duivenei open wordt gepikt. Dan komt er lucht in het ei binnen en vult de longen van het pas uitgebroken duivenkuikentje. Na gedane uitbraak is het tijd om aan te sterken en begint het geelrozige pluimpje een zacht geluid te maken. De duivenouders zitten beiden klaar, om het zojuist uitgebroken kindduifje te voorzien van geelwitte duivenpap. De minuten na het naar buiten kruipen zijn van levensbelang voor het kleintje. Mocht het niet kunnen doorademen, dan ontvouwen de longblaasjes zich niet en dan sterft het de verstikkingsdood. Ja, zo wreed kan de natuur zijn. Of is het menselijk en niet natuurlijk om zo te denken? Hoe dan ook, de eerste ademteugen zijn van levensbelang. Nawoord Voor heel veel lezers zal het bizar voorkomen, om op dergelijke manier te schrijven en te onderzoeken, zoals ik dat hierboven heb gedaan. Maar wanneer ik zou hebben geschreven, dat ik volgens de wet van de zwaartekracht een vergelijking heb gemaakt tussen mijzelf en de postduif. Dan zou ik van een enkeling te horen krijgen: ‘Dat is onmogelijk…, want een duif weegt gemiddeld een pond (..?!). En een volwassen man persoon, meer dan 70 tot 75 kg.’ Tot een volgende keer Rob van Hove |
|
Zonder nadrukkelijke voorafgaande schriftelijke toestemming van Duivensites.nl is het niet toegestaan materiaal van Duivensites.nl te publiceren, kopieren of reproduceren voor gebruik op uw website of die van iemand anders. | |