In deze tijd van recessies, graaiende bankiers, falende wijze mannen, bestuurders die alleen aan zichzelf denken, frauderende instanties enz. Een mens zou van de helft minder al slapeloze nachten hebben, moet je haast gaan denken. Dit komt nooit meer goed, er is voor het normale, het kleine geen plaats meer en eerlijk is een vies woord.
Is het in de duivensport anders? Dat is aan U, ikzelf geloof van niet, wat dat betreft houdt die gelijke tred met de boze maatschappij die ook alleen maar aan zichzelf denkt.

Zijn wij duivenliefhebbers anders? Ook niet, want die... Laten we er maar over ophouden en niet doordraven, over enkele dagen begint het vliegseizoen en dan moet je er staan, zo éénvoudig is dat. 

De laatste jaren lees ik niet veel  reportages of anders gezegd niet veel duiventijdschriften meer, teveel gezever, te weinig leerzame stukken en te vaak  hetzelfde, daarnaast zijn er ook die een band met internet hebben en dan is het helemaal de moeite niet meer waard, alle artikelen zijn gericht op de wekelijkse verkopen.

Is er dan helemaal niets meer te lezen zult U zich afvragen, natuurlijk wel maar dan moet je zoeken en selecteren, in mijn geval niet zo moeilijk van de zes die we door de bus krijgen heb ik drie favorieten, "De Duif", "Taubensport International"  en "Duifke lacht", alle drie met gerichte reportages en leerzame artikelen tenminste zo zie ik het en dan heb ik het natuurlijk niet over m'n eigen artikel daar oordeel ik niet over.

Hier en daar zal eraan deze 3 tijdschriften ook wel wat  mankeren maar je behoeft niet achter de computer te zitten om te zoeken te lezen of te leren, je kunt op de bank blijven zitten en het verpest je avond niet.
En dan kom je zo'n reportage tegen van een bekende van vroeger, van een kleine eenvoudige liefhebber die de heleboel op een hoop speelt, die zich niet laat weg zetten door koppels weduwnaars en weduwduivinnen, die voor bloedverversing af en toe een bon koopt, die geen tijd heeft om ze weg te brengen omdat hij ook nog bestuurlijke functies vervult, die niet de eer krijgt die hem toekomt omdat hij commercieel niet interessant is, zelfs de reportage was slecht.

Het viel me op en nieuwsgierig als altijd nam ik contact met hem op om z'n geheim of geheimen te ontdekken. Dat het een goede duivenliefhebber was wist ik, dat had hij al eens bewezen, maar dat hij provinciaal de sterkste zou worden over meer dan 25 vluchten had ik niet verwacht en ook Nationaal een paar topnoteringen maakten van 2008 voor hem een superjaar.
Kleine eenvoudige hokken, weinig duiven, het voordeel is dat je het zo bekeken hebt, ik zag eigenlijk niets bijzonders, gewone duiven al moet gezegd worden dat ze er strak en gezond uitzagen, maar dat is meestal zo bij kleine liefhebbers, let er maar eens op.

Het geheim of oorzaak van z'n goede presteren bemerkte ik later in een gesprek. In 2006 kreeg hij een herseninfarct, in coma naar het ziekenhuis, zowat alle duiven weg, maar door zijn enorme wil komt hij er,op een paar kleine handicaps na, zogoed als helemaal bovenop en het is diezelfde wil die hem dit jaar kampioen maakte, dat is mijn vaste overtuiging.

Dat "wil" belangrijk is in leven, maar vooral in sport is bekend. Een liefhebber die niet gemotiveerd is en waar de wil om te winnen ontbreekt, is verslagen nog voor het seizoen aanvangt ook al heeft hij 100 weduwnaars en 200 jonge duiven, duiven voelen dat.
Andersom lijkt het wel als de duiven die "wil" overnemen, je kunt zien waartoe dat kan leiden, dus er is hoop, speciaal  voor de kleine  liefhebber, maar je moet je niet laten intimideren voordat de eerste vlucht begint, nogmaals er is altijd hoop en je moet er gebruik van maken.

Misschien lacht U om zulke op het eerste gezicht onnozele uitspraken, maar ik las in een vraaggesprek met Verkerk dat die "de wil" één van de belangrijkste onderdelen van de sport vind en Bas bedoeld dan altijd duivensport.
Nog even en we beginnen en weet je wat je dan ook moet zijn? Enthousiast, enthousiast om te starten, als je dat bent telt inspanning nauwelijks ook niet om voor aanvang van het seizoen de duiven op te leren en als er iets ook nog belangrijk is dan is het dit.

Opleren vooral met goed weer, dat is in Duitsland niet zo moeilijk omdat daar de vluchten later beginnen, zoveel mogelijk en dan vooral uit de goede richting.
Die richting wordt geloof ik te vaak onderschat, soms hoor je de hele vereniging vliegt slecht en de duiven komen iedere week uit de verkeerde hoek en weet je wat ik geloof, als dat na 5 vluchten blijkt, komt dat het hele jaar niet meer goed, kijk de uitslagen maar eens na, je hebt allemaal zo'n jaar wel eens, vaak wordt dat aan de conditie van de duiven geweten, of domme duiven, maar alle duiven in zo'n vereniging zijn toch niet uit conditie of dom, die duiven hebben de verkeerde richting vast in hun orienteringssysteem, dat is mijn verklaring, maar ja, als vaker, wie ben ik.

Opleren op drijven om ze het snelle binnenkomen aan te leren, zowel doffer als duivin, is ook zoiets, vooral als ze een poosje gescheiden hebben gezeten, het proberen meer dan waard.

Hoe meer je ze voor de vluchten op de rit hebt zitten, hoe minder behoef je er in het seizoen aan te doen en hoe beter zijn de eerste vluchten, mooi meegenomen toch.

Eigenlijk is het simpel en éénvoudig, waar een goede wil en enthousiasme niet toe kunnen leiden en opnieuw is de kleine liefhebber in het voordeel want laten we eerlijk zijn, ik pak liever 10 dan 100 duiven, zo is het toch.

Nu we toch bezig zijn, er is nog iets wat kan lijden tot beter presteren, geloof in eigen duiven, er zijn liefhebbers die de hele winter nog wel een beetje hoop hadden en dan vlak voor het vliegseizoen ineens zeggen ik weet het niet, die of die hebben toch veel betere duiven het zal wel niet gaan dit seizoen. Geloof me, dit zijn geen fabeltjes, ik hoor het ieder jaar weer opnieuw en waarvoor, als je dat gelooft had je ze beter in het najaar al op kunnen ruimen, rommel houdt je niet de winter door,  vooral als de ruimte beperkt  en het financieel niet toelaatbaar is .

En weet U wat het mooiste van bovenstaande is, de prijs maakt U zelf, want  wil, enthousiasme en geloof,  ja ze kosten niets.
En al die grote liefhebbers dan, zijn die kansloos?, wat denkt U, neem maar van mij aan dat die er alles aan doen om kampioen te worden, die hopen ook en zitten heus niet te slapen want als je dat denkt ben je ondanks alles toch de verliezer.
Al met al de 3 weken voor de eerste opleervlucht zijn belangrijk zowel voor de liefhebber als de duiven, voor beide telt optimaal aan de start verschijnen dat voorkomt een hoop problemen .

Die kleine liefhebber waarover we spraken in het begin van dit artikel, kan niet meer optimaal aan de start verschijnen, z'n duiven komen op dit moment op de tweede plaats omdat ze hem in het bestuur niet meer nodig hadden. Een voorval in zijn afdeling waarvan hij de onderste steen boven wou hebben nekte hem, de wijze mannen die het nieuwe bestuur moesten formuleren beslisten, hij was er kapot van, maar nog niet verslagen, zijn wil hé.

Ik zag de mail waarmee ze hem afserveerden, die was zo geformeerd dat hij blij en dankbaar moest zijn dat ze hem niet meer nodig hadden, ik moest meteen denken aan banken, die gebruiken ook zo'n formule, die denken dat normale mensen onnozel zijn, zelfs in deze moeilijke tijd, hoofdzakelijk veroorzaakt door diezelfde arrogante bankiers.

En de wijze mannen die het probleem zo stil mogelijk opmoesten lossen dan? Die dachten zogenaamd alleen aan de duivensport, de grote boze wereld? Ja toch ook in de duivensport.

Succes.