Onze kinderen zijn inmiddels een stuk groter en de slaapkamers raken langzaam aan leeg.. De kinderen slaan hun vleugels uit.
Een goed ding, niet dat we ze aanmoedigen, maar op eigen benen leren staan, weliswaar met vallen en opstaan, is onderdeel van het leven.
Soms doet het natuurlijk even pijn en zou je willen dat de kinderen allemaal gezellig thuis waren maar uit eigen ervaring weet ik dat het een verdomd mooie tijd is, “op kamers”. Dingen doen zonder dat je ouders constant zitten mee te kijken over je schouder. Geen gezeur over te laat thuis komen en misschien zelfs eens een borrel teveel op hebben met het risico van een geweldige hoofdpijn de volgende dag, maar daar heb je dan ook zélf last van. Je hebt het zélf gedaan en je hebt zélf controle over de dingen die je doet, zowel goed als slecht.
Natuurlijk kijkt je kind heel anders tegen onze bergen van problemen aan. De problemen die wij zien zijn voor hen slechts kleine obstakels die je onderweg gewoon tegen komt en die je met een big smile even overwint.
Ja, ja... we halen even diep adem en bedenken dat we de duiven nog even voer moeten geven.
Zie ik mijn duivenhobby soms als een uitvlucht voor problemen waar ik misschien voor weg  loop? Ja, ten dele, en is onze hobby daar niet uitermate geschikt voor?
En gezien het feit dat de duiven de laatste jaren enorm in waarde stijgen, blijkt dit ook nog eens een geweldige belegging en heb ik besloten deze belegging op één of andere manier te gaan beschermen.

Wij hebben daarom maar besloten weer een hond te gaan nemen. Dit klinkt een beetje als de ‘moderne stelletjes’ die besloten hebben om maar kinderen te gaan nemen. Iedereen moet dit dan ook weten. “We willen kinderen en we zijn daar dan ook druk mee bezig”. Nou ja... ik zou zeggen, doe dat dan gewoon en vertel mij naderhand dan maar dat er een baby op komst is of zoiets maar “wij gaan een kindje nemen” hoef je van mij niet eerder te vertellen als wanneer er ook werkelijk een op komst is.
In ieder geval, wij hebben een hond aangeschaft. Een waakhond, want zoals ik het al zei, een belegging moet je beschermen.
Jaren geleden kwam ik eens bij een hele grote varkensslachterij voor mijn werk. Ik zocht daar een partij vlees uit wat achterin mijn auto werd geladen. Toen kon dat nog allemaal ongekoeld. De slager, Eelke, was een beer van een vent met zwaar behaarde armen en een woest uiterlijk. Met zijn zware stem vroeg hij of ik even mee wilde lopen want dan konden we in zijn kantoortje wel even afrekenen. En passé vertelde hij nog even dat ik wel op de hond moest passen. U snapt al dat ik beducht was voor ieder mogelijke aanval van een gigantische hond die zo om de hoek van de deur van het kantoor mij naar de strot zou vliegen. Eelke keek mij verwondert aan en begon met spleetoogjes te lachen, ik begon in Eelke nu overeenkomsten te zien met de dieren die ik net had zien hangen. Ik was nu nog meer op mijn hoede.
Maar daar was de hond al, een mini Chiwawa. Zelfs nog gehuld in een afzichtelijk paars truitje, ik wilde absoluut niet weten waar dat kledingstuk goed voor zou moeten zijn maar de gigantische slager nam de hond, die amper groter was dan zijn handpalm, op schoot en begon hem zachtjes te strelen. Hij vertelde dat hij klanten altijd waarschuwde voor de hond, dat ze niet op hem gingen staan. Ik zal maar niet zeggen wat ik toen dacht...

Straks ga ik ook een bordje plaatsen: PAS OP VOOR DE HOND!!!!!!!!!! U bent gewaarschuwd.

Maar u vraagt zich natuurlijk af wat een hond nu toch te maken heeft met mijn duiven. U snapt ook wel dat mijn duiven per kilo nog niet eens aan de poelier zouden worden verkocht dus van een waakhond voor mijn “belegging” kan geen sprake zijn.
Wel, we kregen ook een kraampakket bij de pup en boekjes met tal van adviezen. Zodra de pup zeven weken is kan ze bij de moeder vandaan en dan begint het. Een aaneen schakeling van ervaringen die ze allemaal moet opdoen om tot een ervaren volwassen hond te geraken.
En tussen de regels door worden we ook nog eens gewaarschuwd voor alle gevaren die op de loer liggen.
Mens, we hebben net de kinderen een beetje los gelaten, ga ons nu niet weer op stang jagen met allerlei mogelijke noodsituaties.
Al generaties lang hebben we honden. En daarbij komt nog dat ik ook nog eens duiven heb. Enten en inprentingfase bij honden? Bij duiven is dit niets anders.
Die boekjes hadden net zo goed over duiven kunnen gaan met dit verschil dat een duif niet op commando gaat zitten of liggen alhoewel ik betwijfel of dit niet aan te leren is, ik heb het alleen nooit geprobeerd.
Wel heb ik papegaaien allemaal kunstjes zien doen dus waarom duiven niet... maar uiteraard stellen wij als duivenmelker hier geen belang bij, ze moeten gewoon thuis komen nadat wij ze hebben weggebracht, en als het kan nog voor alle andere duiven.
En wanneer ze dan ook nog genegen zijn om in een beetje tempo even over de constateerplaat te lopen, zodat we andere duivenmelkers kunnen laten zien wat een geweldige duiven er in je hok aanwezig zijn…..
Wat verwacht een duivenmelker dan nog meer van zijn duiven.
Laat het seizoen maar beginnen.

Tot een volgende keer.