Duivensites.nl | |
Circovirus Peter Boskamp 14-7-2010 |
|
Dit virus staat in de belangstelling sedert circa 2000. Het is een virus dat het immuunsysteem van de duiven aantast. De mate waarin dit gebeurt hangt mede af van het tijdstip waarop de besmetting plaats vindt. Het is makkelijk voor te stellen dat de gevolgen groter zullen zijn als dit in een vroege levensfase van de duif gebeurt. Het hele immuunsysteem is zich dan immers nog aan het ontwikkelen. Als duiven heel vroeg in het leven besmet wordt dan is de kans dat ze zullen sterven aan ziekten die hen normaal weinig of niets doen veel groter. De jongen zullen slecht opgroeien omdat veel energie die normaal voor de opbouw van het lichaam gebruikt worden kan nu zo goed en zo kwaad als maar kan, gebruikt worden voor de afweer tegen de belagers. Naarmate de aanval van het virus later komt zal het afweersysteem al verder ontwikkeld zijn en zullen de gevolgen beperkter zijn. Maar ook dan is het niet lastig voor te stellen dat de afweer de instrumenten uit de handen geslagen krijgt waarmee andere ziekten moeten worden bestreden. Deze ziekten krijgen dan ook meer kans om zich te manifesteren en de duiven kunnen niet aan hun vorm werken als ze al in de gelegenheid zijn om hun lichaam normaal tot wasdom te laten komen. De praktijk Nu halverwege het jaar is er een allegaartje aan ziekteverschijnselen op het spreekuur te zien. Waar in het begin van het seizoen vooral de luchtweginfecties met slijmvorming te zien waren, zien we nu de gevolgen van de diverse virusinfecties die de duiven onder andere tijdens hun verblijf in de manden oplopen. Wees erop bedacht dat de duiven die goed gepresteerd hebben en van de ene op de andere week nagenoeg van de lijst af gaan ondanks preventieve ontsmetting mogelijk een virusinfectieslachtoffer zijn. Zeker in geval van een besmetting met het herpesvirus hoeven er nagenoeg geen verschijnselen van de luchtwegen te zijn. De oogdruppels kunnen snel doorvallen en ook de slijmvorming en de reacties op de luchtwegen kunnen nagenoeg weg zijn. Er is in die gevallen dan ook meestal geen sprake van vastzittend droog snot. Deze duiven voelen vaak te slap aan en hebben weinig spiertonus. Door de verzwakking van de (milde) virusbesmetting zijn de duiven hopeloos uit vorm geraakt. Rust is in deze gevallen het beste. Dit zien we niet alleen bij milde herpesbesmettingen maar ook bij duiven waarbij in verenigingen het pokkenvirus zijn tol eist. De gevaccineerde duiven worden dan weliswaar niet zichtbaar ziek maar kunnen toch in vorm terugvallen als de bescherming niet (meer) optimaal is. Virusinfecties reageren niet op antibiotica waardoor menig liefhebber overtuigd raakt dat het medicijn van dierenarts x of y niet goed is. Maar men gaat dan voorbij aan het feit dat antibiotica onwerkzaam zijn bij virusinfecties. Als duiven de virusinfectie zelf voor een groot deel overwonnen hebben en vrijwel alleen nog maar te kampen hebben met de secundaire bacteriële (= bijkomende) infecties dan kunnen ze heel goed reageren op een bepaald medicijn voor de luchtwegen waardoor zo’n medicijn ten onrechte het aureool krijgt te werken bij deze of gene virusinfectie. Zoals gezegd hebben antibiotica nagenoeg geen werking tegen virussen. Dus het geven van antibiotica heeft dan ook alleen maar zin in geval van secundaire infecties die het ziektebeeld verergeren. In alle overige gevallen kan men beter de weerstand van de (jonge) duiven ondersteunen, de dieren rust geven om de dieren te laten uitzieken. Specifieke virusremmers kunnen hun nut bewijzen bij individuele gevallen waar het dure duiven betreft. Maar ook dan is instant genezing niet te verwachten. Sambuccca nigra (= vlier) heeft enige faam hoog te houden als natuurlijk middel met antivirale werking. We kunnen zeggen dat het helpt in de goede richting. In ons gamma is het verwerkt in de Bony-Sambuccaplus. Ook de ui wordt in sommige publicaties aanbevolen bij virale infecties. Maar verwacht daar geen resultaten van zoals antibiotica die hebben bij bacteriële infecties. Daarbij is het natuurlijk van belang dat de vaccins die gebruikt worden naar behoren werken en de ziekte voorkomen of op zijn minst de verspreiding van de virussen helpen indammen. Tegen het Adenovirus bestaat geen specifieke duivenentstof. Het gebruikte vaccin voor een Adenovirusbesmetting bij kippen kent net zo veel teleurstellingen als ‘successen’. Het is dan ook de vraag of de successen niet door het toeval tot stand zijn gekomen. Tot nu toe waren de herpesvirusvaccins niet in staat om de verspreiding van het virus in te dammen. De praktijk zal moeten leren of dit vaccin daar wel in slaagt. Maar voorlopig zullen we maar zeggen dat in het land der blinden eenoog koning is. Als met al kunnen we stellen dat er nog al wat virale problemen zijn die onze duiven (meer en meer?) lijken te bedreigen. De kans dat het Circovirus hierin een belangrijke rol steelt is niet uit te sluiten. De tijd dat we met medicijnpotjes kwalen kunnen indammen zou wel eens achter ons kunnen gaan liggen. Zeker nu de duivensport tot topsport evalueert. We dienen er op toe te zien voor onszelf maar ook voor onze sportcollega’s dat we gezonde dieren aan de start brengen. Praktijkonderzoek wijst meer en meer uit dat door verhoging van de natuurlijke weerstand bij de duiven, jongen tot aan de tijd dat ze in de mand komen zonder medicijnen opgetrokken kunnen worden. Bij diverse fondhokken waarbij de duiven zelf zijn opgeleerd was het mogelijk de jongen het eerste jaar geen medicijnen te verstrekken en ze toch tot prachtige jaarlingen zien uit te groeien. Desondanks is de praktijksituatie niet anders dan dat ook deze duiven na een aantal weken tegen mandinfecties kunnen oplopen doordat er door sommige anderen nonchalant met de gezondheid wordt omgesprongen. Dit mismanagement op sommige hokken maakt dat we op deze manier met zijn allen vast blijven zitten aan in sommige opzichten onnodig medicijngebruik. Succes |
|
Zonder nadrukkelijke voorafgaande schriftelijke toestemming van Duivensites.nl is het niet toegestaan materiaal van Duivensites.nl te publiceren, kopieren of reproduceren voor gebruik op uw website of die van iemand anders. | |