Door omstandigheden is de reportage van de winnaar van St. Vincent wat later dan u gewend bent. Echter, het zal niet meevallen om nog wat nieuws te vertellen over deze winnaar, aangezien de overwinning op St. Vincent ook maar eventjes een sectoroverwinning opleverde met de gebruikelijk media-aandacht als gevolg. Daarbij de resultaten van 2009 in acht nemend stonden Herman van der Velden en ondergetekende voor een niet te eenvoudige klus. Gezellig aan de koffie kwamen er al pratende toch nog wat zaken ter spraken die zeker het vermelden waard zijn.

Zelden een liefhebber ontmoet die zo opgaat in de duivensport als Henri. Zijn passie voor de sport en winnaarmentaliteit hebben hem echter aan de top van de nationale overnachtfond gebracht en dat in een tijdsbestek van 5 jaren. Niets wordt hier aan het toeval overgelaten. Op de vraag wat de belangrijkste factoren zijn van het succes komt Henri steeds terug op het karakter van de duif, de wil om thuis te komen. Met het in de hand nemen van de duiven valt vooral het gewicht van de duiven op. Geen gram te zwaar en eerder aan de lichte kant. De meeste gaan de mand in zoals ze weer thuiskomen. Tevens hebben de duiven rijk gekleurde ogen waar het karakter vanaf spat. De band die Henri heeft met de duiven is uitzonderlijk, voortdurend praat hij tegen de duiven en stoeit met ze. Henri is ervan overtuigd dat een groot deel van de kolonie de motivatie in hem vindt en niet eens zo zeer in de neststand van dat moment.

Henri ontvangt de felicitaties van SMN penningmeester Herman van der Velden (l)

Hoe bouw je een band op met een duif?

Die band wordt met name opgebouwd met de oude duiven. De duiven krijgen in hun geboortejaar in verhouding minder aandacht. Zodra het seizoen voor de oude duiven begint vindt er een vast ochtendritueel plaats. Als om 06:00 uur de jonge duiven los gaan en de kwekers gevoerd zijn, neemt Henri de tijd om alle bakken langs te gaan van de oude duiven. Overal staan potjes waarin gevoerd wordt. Alle duiven krijgen persoonlijke aandacht en een vriendelijk woordje van de baas. Losgelaten worden ze niet. Dit gebeurt om 17:00 uur, en niet om 17:05 uur. Discipline is hier een heilig woord en daar wordt niet aan getornd in het seizoen. Zelfs een 2e helft van een voetbalwedstrijd van Oranje tijdens een WK laat hij ijskoud schieten. De duiven weten precies wat er van hen verwacht wordt. Door het ruime voeren is training essentieel. Van alles heeft Henri al gebruikt om de duiven aan het trainen te krijgen en houden, maar als ze zelfs op de vlag gaan zitten wordt het lastig. Nu staat hij achter op de tuintafel met een werphengel te zwaaien en te zwieren. De duiven vliegen 1 tot 1,5 uur met Henri dus als een soort dirigent van de kolonie. Het voer dat resteert na het verorberen van het avondmaal wordt verwijderd uit de potjes en ’s ochtends opnieuw aangevuld. Tussen de vluchten door worden thuiskomers 1 of 2 dagen vastgehouden om het ritme en de trainingsarbeid van de andere duiven niet te verstoren. Wat Henri dit jaar opvalt is de drang van de thuiskomers om daags na de vlucht alweer aan de training deel te nemen, een teken van goed herstel.
De sprintmengeling van Garvo wordt de laatste 5 dagen vervangen door een fondmengeling en tevens komen de laatste dagen voor het inkorven extra energievoer en pinda’s voorbij. Dit zijn tussen de 5 en 10 pinda’s per duif.

De voorbereiding

De duiven gaan als jong mee op de vluchten om ervaring op te doen. Als oude duif gaan ze vanaf het begin mee. Jaarlingen gaan wel 12x de mand in. Hier wordt echter voorzichtig mee omgesprongen. Pas aan het einde van het seizoen krijgen deze duiven 2x een dagfondvlucht voor de kiezen en normaliter geen overnachtvlucht meer. Vitaliteit is hierbij van belang in de selectie. Als 2-jarige begint het echte werk en staan de overnachtvluchten op het programma. De mand is hierbij de selecteur.

Het hok

Henri heeft ondervonden dat het hok een belangrijke succesfactor is. Voorheen stond er een hok nauwelijks van de grond en wat bleek, onder dit hok zat ontzettend veel water vanuit de buurt dat daar samenkwam.10m³ geel zand en tegels zorgde voor de noodzakelijke verhoging en het nieuwe tweedehands hok werd mede met adviezen van Piet Schrijvers, hokverzorger bij Hans Eijerkamp en Zonen in Brummen, zo aangepast dat het best mogelijke klimaat werd gecreëerd. Sindsdien zijn de resultaten sterk verbeterd met een 1e nationaal St. Vincent als droom die werkelijkheid is geworden.

Het fanatisme van Henri, te samen met een goed hok, beresterke duiven en een groot vertrouwen in Nanne Wolff voor de (eventueel noodzakelijke) medische ondersteuning maakt hem tot een succesvolle coach binnen de elite van de duivensport. Henri, nogmaals van harte gefeliciteerd. 

Website SMN: www.marathonnoord.nl