Zo af en toe krijg je vragen over iets wat je geschreven hebt, soms vragen ze om raad en dan meestal wat betreft ziektes en zo heel af en toe krijg je een bevestiging dat ze hetzelfde zien of meemaken van wat we schreven.

Zoiets gebeurt dan telefonisch en/of (opvallend veel) op een beurs zoals Kassel, ik vind dat eigenlijk wel mooi ook omdat het betekend dat bepaalde artikelen goed gelezen worden, voor sommige vragen heb je echter wat tijd nodig vooral als om het een ziekteverschijnsel gaat want dan vraag ik altijd een bevestiging aan mijn dierenarts, daarom is het soms beter, als U de mogelijkheid hebt, om dit per mail te doen. Ons emailadres is co@combverbree.nl.

We schreven enkele jaren terug over verhoogde nagel groei )daarover ging de vraag), daarmee bedoelde ik niet een lange achternagel bij een oude kweekduif of zo maar extra groei in z'n geheel.
Mijn dierenarts had zo z'n twijfels, hij vond het eigenlijk maar niets, maar doktoren denken vaak anders, die gaan van een ander standpunt uit.
Nu naar jaren is hij echter wel enigszins bij gedraaid vooral ook omdat hij het gezien had bij een geval van paratyfus. Zelf kregen we verschillende bevestigingen ook altijd in verband met paratyfus.
Nu niet denken dat een lange nagel meteen het ergste is maar toch opletten.

Een andere vraag ging over appelazijn samen met andere middelen. We zijn van nog een punt zeker en dat is het gebruik van appelazijn het gehele jaar door, wel of niet samen met andere middelen. Middelen die goed samen gaan met appelazijn zijn bijvoorbeeld knoflook, honing, vlierbessensap, uien en ik ben er waarschijnlijk nog wel enkele vergeten.
Het helpt absoluut tegen b.v. "het geel", wormen en ook in z'n algemeenheid is het vaak conditie verhogend, zeker weten.
Maar het werkt absoluut niet als de duiven ziek zijn, je maakt er geen duiven door beter dan heb je medicijnen nodig van een dierenarts.

Een moeilijke vraag waarover we willen schrijven is een beetje een vreemde, we kregen een telefoontje van een beginnende liefhebber op leeftijd die wou weten wat voor, hoe en bij wie hij duiven moest aanschaffen.
Omdat we het zo moeilijk vonden hebben we hem laten komen ook om een indruk van hem te krijgen, al met al lagen we elkander wel, maar het eerste wat we afgesproken hebben is dat hij de helft van het te besteden bedrag in z'n zak moest houden

Nu moet U weten dat we dat de laatste jaren zo ongeveer hetzelfde wel eens doen voor 2 buitenlandse vrienden, puur op vertrouwen en puur als vrienden dienst, maar die willen dan vaak duiven aanschaffen op grote verkopingen, dit is wat anders en laten we eerlijk zijn een beginnend liefhebber op leeftijd dat maak je niet veel mee en daar komt bij dat liefhebbers boven de 65 niet veel tijd meer hebben, die moeten zo snel mogelijk het plezier in de sport vinden, dat betekend min of meer op redelijk niveau presteren.

Dit soort vragen is altijd lastig, ook omdat we geen namen noemen waar hij in eerste instantie duiven moest halen, we wilden wel de namen selecteren die hij uitgezocht had, daarnaast konden we hem dus alleen maar proberen te helpen met wat en hoe.
Er was nog een moeilijkheid, het moesten duiven zijn waar hij meteen mee kon gaan kweken.
We stelden voor dat hij het in eerste instantie zou proberen om bij een prima liefhebber op het hok te kopen en dat één van de belangrijkste punten was dat het klikte tussen koper en verkoper, als hij dan toch op een verkoop wat wilde kopen het alleen een totale verkoop moest zijn en in de zaal waar je de duiven kon zien, dus geen internet verkoop, met het uitpluizen van de verkooplijst zouden we hem dan ook helpen.

Ook hebben we een paar punten opgeschreven over duiven die hij niet moest kopen, of liefhebbers waar hij niet moest aankloppen
a. 2 en 3 jarige "superkwekers", want die bestaan er niet.
b. Duiven met ellenlange prijzen van bv. de overgrootouders achter de naam of ringnummer, moest hij laten zitten, die hebben namelijk 2 generaties al geen fatsoenlijke prijs meer behaald, het maken van een stamkaart is bij sommige liefhebbers uitgegroeid als een waar kunststuk daar moet je doorheen kijken.
c. 4 of 5 jarige duiven waarvan geen jong op het hok of in de verkoop zit.
d. Duiven van liefhebbers die niets anders doen dan reclame maken met vereniging- of kleine rayons )in Nederland) uitslagen, ze hebben namelijk niet beter, wegblijven.

Al met al hoop ik dat deze liefhebber behoorlijk slaagt want het is nog al wat om op je 65ste te beginnen in een sport die zo moeilijk is.

De laatste vraag ging over het verduisteren van de oude duiven en dan speciaal voor de grote fond.
We kregen ook een mail )van een Nederlandse liefhebber) over deze methode voor de overnachtfond, hij vond namelijk dat dit niet hoorde bij het fondspel.
Om met die mail te beginnen wat een lariekoek en ik snap nog steeds niet goed wat die liefhebber hiermee bedoelde.

Op dit moment verduisteren verschillende topspelers, vooral jongere, van Nederland op de grote fond hun duiven in het begin van het seizoen zo'n 12 tot 14 uur per dag om ze daarna te belichten en met geweldig succes. Genoeg geantwoord, we hebben op eigen hok iets opgemerkt, iets met de rui.

In deze tijd van systemen zoals belichten, verduisteren, trainen, enz., en ik heb het al vaker geschreven, vallen de duiven na het seizoen zo erg in de rui dat we al jaren twijfelen of de kwaliteit van de veren daaronder niet te lijden heeft.
Dat abnormaal in de rui vallen is te verklaren doordat de natuur zich altijd probeert te herstellen, zeg maar in te halen.
In 2009 hebben we na de diefstal niet meer gespeeld met de ouden en de jongen hebben we alleen maar opgeleerd dat hield ook in dat we niet meer bijgelicht hebben, alle duiven de hele dag los, niet meer verplicht trainen, eigenlijk "vrijheid - blijheid".
Nu het opmerkelijke, onze duiven hebben nu regelmatiger, rustiger geruid dan andere jaren en ze zijn ondanks dat ze eerder begonnen zijn niets verder dan andere jaren, maar ze zijn al maanden ongelooflijk goed of anders gezegd gezond, we hebben er geen omkijken naar en zo hoort het, toch.
Nu denkt iedereen en wij zijn er dan natuurlijk geen uitzondering op, dat ze ieder jaar beter ruien dan het jaar ervoor maar we lieten ze zien aan verschillende vrienden en die hadden allemaal dezelfde mening, werkelijk opvallend goed.

Als we er over praten met serieuze liefhebbers zou je bijna tot de conclusie komen dat we misschien wel eens te ver gaan met onze manier van duiven houden en spelen.
Wat wel zeker is dat veel spelers, doordat verduisteren, belichten, extra trainingen, veel vluchten, op het randje de sport bedrijven en dat er maar iets hoeft te gebeuren of het gaat helemaal fout zo erg dat het soms jaren duurt voordat ze er weer bovenop zijn, denk nou niet dat ik overdrijf want ik kan ze bij naam noemen, daarom is zo'n tussenjaar misschien wel eens goed, vooral voor de jaarlingen.
Waar we opletten na de rui is misschien een beetje ouderwets maar ik houd ervan als de jaarlingen minimaal 2 broekpennen gegooid hebben, ook de staart moet geheel vernieuwd zijn, het driehoekje achter de hals moet volledig doorgeruid zijn, de vleugel-pennen kunnen ze in januari nog gooien dus die hebben dan iets langer de tijd.

Verder heb ik een hekel aan jaarlingen die steeds bol zitten zoals sommige oudere duiven aan het einde van hun loopbaan als kweker, jaarlingen horen er slank, fris en schoon uit te zien, zoniet oppassen, lopen ze slecht aan of hebben ze onbevruchte eieren dan krijgen ze al een aantekening, of ze verdwijnen voorgoed.

Succes,
Co Verbree