We hebben het seizoen al weer bijna achter ons gelaten (van de oude duiven), over 14 dagen hebben we al weer de eerste vlucht met de jongen. Waar blijft de tijd, zo staan we met zijn allen op de voorjaarsbeurs te Houten en nu hebben we St.Vincent al weer gehad.

De kampioenen zijn in de meeste afdelingen ongeveer dezelfden als andere jaren, kampioenen blijven lang kampioenen als ze met hun tijd mee gaan. Aanpassen is vaak het toverwoord. Toen wij ons aan gingen passen aan de moderne tijd qua voeren, methode en vooral kwaliteit van de duiven maakten we ook een grote sprong voorwaarts. Ik weet nog best in het begin dat ik voor praatjes maker werd uitgemaakt door de meeste mensen toen ik begon over uiterlijke kenmerken, training, dierlijke eiwitten, vetten, omega olie etc. Nu zien we dat iedereen het doet.

Toen het boek uiterlijke kenmerken van Crackduiven gemaakt werd en ik had dus in de maanden voorafgaande al die toppers in de handen gehad wist ik dat er me veel te doen stond. Er moesten andere duiven bij komen, niet alle duiven op onze hokken waren goed genoeg, de meesten zelfs. En met andere duiven bedoel ik niet gelijk nieuwe rassen of vreemde duiven maar in de handkeuring waren er veel duiven die niet aan die standaard van de “Crack” voldeed.

Vanaf 2006 ben ik nu aan het bouwen aan een stam die zich in de toekomst moet kunnen meten met de besten. Dat dit al aardig op koers ligt ziet u. De beste Duif van Europa op de dagfond, twee duiven op de Olympiade, de eerste Asduif van de Afdeling, Jonge duiven kampioen van de Friese Fondclub etc. en dan nog ieder jaar op Teletekst. Ook dit jaar gaat het goed, we staan bij de eersten in de afdeling, speelden vorige week drie duiven op teletekst (op één dag) en pakken mooie series.

Nu hebben we onze beste twee duiven vorig jaar uit de “Mannschaft” genomen, en dan moet je even zoeken. Maar gelukkig zijn onze 2010 duiven (de jaarlingen) zo enorm goed dat we ze al weer bijna vergeten zijn. Nu kun je de duiven van 2010 ook niet meer vergelijken met die van bijvoorbeeld 2007/2008, het zijn hele andere duiven geworden (qua bouw), grote duiven hebben we niet meer. Echte grote klak-types met mooie ronde koppen en 92,5 op de tentoonstelling hebben we bijna niet meer. Nee, de duiven zijn gemiddeld kleiner geworden, veel meer spierspanning en agressievere ogen.

Natuurlijk zit in veel duiven van ons nog steeds het 063 bloed (1e Asduif van de afdeling 2002), maar bijna allen gekruist met het beste van het beste. Wij hebben natuurlijk ook geluk gehad dat we in 2006 bij onze aankoop van de keuken 26 Eijerkamp duiven kregen. Hierbij zaten twee superduiven die ons de goede start gaven. Bij het ophalen van de duiven zagen we het al, onder deze duiven zaten enkele supers. In de column van toen schreef ik reeds over de 338 (Missouri’s Girl met 9 eerste prijzen) en de 435 (Claes duivin, moeder en grootmoeder van vele toppers). Maar het duurde nog tot 2008 dat ik hier voor het eerst wat jongen van probeerde, en tot 2009 tot ik ze eigenlijk voor het eerst echt in de stam opnam. Nog steeds in mijn hoofd dat ik het bij de oude Janssens van mijn vader moest houden. Ik ging ze wel selecteren naar de nieuwe tijd maar kruisen met andere rassen dat deed zeer. Vijfenveertig jaar intelen met een prachtige stam Janssens en dan gaan kruisen was een grote stap, het was natuurlijk het levenswerk van mijn vader.

In het verleden waren de kruisingen met andere Janssens ook reeds succes vol. We hebben goede duiven gehad van Eppe Bodde, Beekman/Tilmans, Gebroeders Borgmans en Joop Beumer. Maar steeds Janssen duiven en van oorsprong dus uit de zelfde lijn. Nu, en dat heb ik al eerder verteld; Kijk ik nergens meer na, al komen ze van de planeet Mars, als ze maar ongelofelijk goed in de hand zijn en uit een succesvolle familie. Dus van Loon, Gaby Vandenabeele, Gerard Koopman het zal mij worst zijn als het maar de perfecte duif is met het winnaars-gen van de ouders.

In de jaren 2007 tot nu, heb ik meermalen geroepen over bepaalde uiterlijke kenmerken, over voer methoden en over kweekgedachten. Ik was al snel die praatjesmaker, maar die praatjesmaker laat het nog steeds ieder jaar zien hè. Ik ken genoeg praatjesmakers die geeneens met duiven durven spelen, we hebben “duivenkwekers”, “oogkijkers” en “duiven coaches” die alles vertellen maar niet met duiven spelen. En dat kunt u mij niet verwijten: ik speel wel. En vorige week zaterdag toch maar weer drie (3) teletekstduiven op één dag... voor deze praatjesmaker.

Toen ik in 2008 wederom een aantal duiven kreeg van Hans en Evert Jan Eijerkamp, zagen we allemaal dat de 146,181 en 182 de besten zouden worden, nu drie jaar later, de 146 en 181 op het kweekhok en de 182 (Babette) reeds 25 x bij de eerste 10 en nu weer 2e Asduif Vitesse van de Afdeling. We kunnen het met zijn allen heus wel zien welke duiven kansen hebben en welke niet, maar bijna allemaal laten we de “rest” toch maar even zitten, je weet nooit… En daar moeten we van af. Niet perfect van bouw? Er uit!

Het is nu maandagmiddag de 20e juni dat ik dit schrijf, vanavond vergaderen over het NPO bestuur en dan over de voorzitter in het bijzonder. We wachten af hoe het gaat lopen. Duivensport zal er wel blijven bestaan, maar met goede aanpassingen hebben we meer kans en zelfs wat kans op groei qua aantal leden. U leest deze column lateri, u weet het nu al. Zit het bestuur er nog? Is het toch Buwalda geworden met zijn kiesmannen (Buwalda kreeg totaal geen bijval van zijn eigen leden uit afdeling 11) of is het... iets totaal anders.

En hoe zat het nu met die St.Vincent duif die uit de uitslag werd genomen? U weet het misschien nu al en ik zit nog in afwachting. En was St. Vincent de vlucht zoals u het wilde? Vond u het mooi dat ze om 2.00 in de nacht op de klep vielen bij de eersten. St. Vincent moet eigenlijk zo niet zijn toch? Rond 10.00 uur in de morgen horen de eersten te vallen en dan om 13.00 uur de massa. Nu was het tegen die tijd afgelopen.

Overnachtfond met 2000 mpm is als Pommeroeul met 2100 mpm: Niets aan!