Dit jaar werd de tweede middaglossing die meetelde voor het kampioenschap bij Stichting Marathon Noord vervlogen vanaf Albi. Albi ligt in het midden van zuid Frankrijk dit in tegenstelling tot b.v. St. Vincent dat veel meer westelijk ligt. De wind was Z.W. en het was dus de vraag hoe laat de lossing zou plaatsvinden. Een aantal overnachtingen werden dit jaar al ’s morgens vroeg gelost met als gevolg dat deze vluchten al dezelfde dag gesloten konden worden en het een super dagfondvlucht werd.
Wat velen mogelijk niet verwacht hadden gebeurde toch, de duiven werden op vrijdagmiddag om 14:00u. gelost evenals Barcelona dat in hetzelfde weekend werd vervlogen.
Het gevolg was wel dat verschillende duiven zich niets aantrokken van de klok en het dag en nacht ritme en in de nachtelijke uren thuiskwamen.

De liefhebber

De winnaar bij Marathon Noord en winnaar in sector 3 werd Peter van Vliet uit Utrecht die op een afstand van 935Km ’s nachts om 01:57u. constateerde. Dit was zijn rode duivinnetje, die als 2e getekende de mand was ingegaan en daarmee de eerste prijs in sector 3 en Marathon Noord voor zich opeiste.
Peter is 48 jaar en eigenaar van een bedrijf dat gespecialiseerd is in het leggen van spuit- en betonvloeren. Dit bedrijf runt hij samen met zijn broer en ongeveer 10 werknemers.
Het werk is heel onregelmatig en vaak moet in de avond en nacht worden gewerkt.
Tot een jaar geleden hield Peter de duiven samen met zijn vader die vorig jaar overleden is.

De accomodatie

De plaats van de accommodatie is bijzonder en bestaat uit veel hokken waar ruimte genoeg is voor de duiven. De hokken staan boven op de bedrijfsruimte die ingesloten ligt tussen water.
Alle hokken zijn voorzien van gegoten vloeren met daarin vloerverwarming.
In de winter bevolken 60 koppels deze hokken waarvan er 24 bestemd zijn voor de fond en 9 kweekkoppels.  Met de andere duiven worden de andere programmavluchten gespeeld.
In de zomer als de zon op het hok staat wordt het heel erg heet en zegt Peter: “Hoe warmer het wordt des te beter gaan de duiven vliegen”.
Alle duiven worden gespeeld op totaalweduwschap.
In de winter worden de doffers en duivinnen bij elkaar gezet in twee hokken met een ren er voor en komen ze de hele winter niet los.

Een deel van de hokken voor weduwnaars en jongen 

Het hok waar de winnende duif op verblijft.

Het bestand fondduiven bestaat voor 80% uit Batenburg duiven via van Guus van Aken.
Verder zitten er duiven van Gebr. v.d Berg en Boudewijn Geerink en voor de vitesse en midfond is het “eigen” soort dat al 50 jaar op het hok zit soms aangevuld met een enkel duifje.
 
De verzorging

Voorafgaande aan de vluchten en tijdens het seizoen worden de duiven regelmatig afgericht vaak samen met “buurman” Gilbert van den Berg.
De jongen krijgen een goede africhting voor de vluchten beginnen en daarna werken ze het hele programma af.
 
Als vaste kost krijgen de duiven het hele jaar door winterwortels. Er is geen vast medisch programma wat eigenlijk wel beter zou moeten aldus Peter. Maar als het nodig is krijgen de duiven wel iets tegen b.v. ornithose maar een vast plan is er niet. Een dag na tuiskomst wordt wel Superol gorgelpoeder aan het water toegevoegd: “omdat mijn vader mij dat zo geleerd heeft” zegt Peter.
Voor 90% wordt Matador gevoerd en dit wordt aangevuld met wat Mariman geel. Vitamines worden niet gegeven omdat dat niet nodig wordt gevonden.

De winnares

De winnende duif is een mooie rode duivin met ringnummer 00-1454033. De duif kreeg Peter samen met een aantal anderen van Gilbert van den Berg om hem “op weg te helpen” zoals Gilbert zei. Nou dat is dan aardig gelukt met deze overwinningen die ook nog een aantal mooie prijzen opleveren zoals een elektrische fiets. Ze ging als 2e getekende mee omdat ze van St. Vincent ook werd gedraaid hoewel dit niet vroeg was.

De vader van deze winnares komt van Gerard van Tuyl en in de stamboom zien we namen als Wijnands & Zn, Gebr Hagens en Gebr. Kuypers. De moeder komt van de comb. van Houten en is een kruising uit een duif van Gerard van Tuyl x Martin Vinkenborg.
 
De aankomst

In de club was gesproken over een mogelijke aankomsttijd en de schattingen waren dat het zeker niet voor acht uur zou zijn dus was Peter gewoon naar bed gegaan. Zijn vrouw was nog wel op en dacht op zeker moment dat ze iets hoorde “Ik dacht dat er ergens iets tegenaan vloog” aldus de echtgenote van Peter. Buiten kon ze niet veel zien en uiteindelijk heeft ze Peter wakker gemaakt die direct zag dat er één van Albi thuis was. Nadat het licht in de hokken was aangedaan en de duivin de juiste klep had gevonden kon ze om 01:57u. worden geconstateerd. Daarna begon de procedure van het melden van de duif en dat kost midden in de nacht iets meer moeite dan overdag.
Het leek er eerst op dat Peter de tweede was in sector 3 omdat Ben Kooyman uit Vianen als eerste geklasseerd stond. De volgende dag rond elf uur werd duidelijk dat Kooyman zich vergist had en zijn duif van een eerdere vlucht afkomstig was waardoor Peter als eerste op teletekst kwam te staan.

Op de dag van de vlucht bracht Wim van Dorrestein (in SMN outfit) de felicitaties over namens Marathon Noord.

Van de overwinning wordt intens genoten maar ook het verlies gevoeld van vader van Vliet die een jaar geleden is overleden waardoor de vreugde van de overwinning niet met hem gedeeld kon worden.

We wensen Peter samen met vrouw en dochter nog veel geluk en succes met de duiven.