Ja dat is een van de vele vragen, die me dit jaar werd gesteld. Maar ja, we weten dat na regen zonneschijn komt en na de  vitesse de midfond.

Daarom ga ik een serie van zes maken. Want we willen ook graag dat de duivenliefhebbers goed geïnformeerd zijn voor het komende vliegseizoen. Achtereenvolgens dus vitesse, midfond, dagfond, overnachtfond, jonge duiven en natour. Ik zal mijn best doen om de artikelen voor desbetreffende vluchten te publiceren. Dus voordat de vitesse begint en voor de midfond begint etc.  
U weet dat voeding me wel een beetje op mijn lijf geschreven is. Ik voel al heel snel aan mijn water of iets deugd, of dat er geen balans in het voer zit. Met bijproducten ligt dat ingewikkelder. Er is meer te koop op de markt dan we in 100 jaar zouden kunnen geven. Dat maakt het lastig. Er zijn combinaties van stoffen die je niet direct verwacht en dus zit er soms weinig logica in. Er zijn vele producten die op elkaar lijken, omdat er hetzelfde product in zit met een ander etiketje er om. Ja als iets goed is, moet het gekopieerd worden. Zo is het altijd al geweest en zal het ook wel zo blijven.
Allereerst  moet je als liefhebber weten, wat je aan het doen bent. Waarom je een product geeft dus. Niet zo van: die topliefhebber doet dat en daarom doe ik het ook. Hij is er kampioen mee geworden, dus wordt ik dat nu ook. Zo simpel zal het wel niet zijn toch? Het gevolg is frustratie van de liefhebber, die daarna weer een andere topper gaat volgen.

Blind volgen is eigenlijk nooit de beste methode. De omstandigheden op het hok van die topper is bijna altijd anders dan die bij jou thuis. Daar komt bij, dat je niet evenveel tijd hebt dan die topliefhebber of niet zoveel tijd wilt investeren. Dan kun je ook nog de vraag stellen of het eigenlijk wel ligt aan dat kleine beetje aan toevoegingen. Zou het niet meer aan de duiven van de topper liggen? Of aan zijn betere hok? Of aan de betere gezondheid van zijn duiven? Aan het motiveren? Aan zijn inzet? Of aan uw luiheid?
Kijken we naar de hoeveelheid werkzame stoffen, dan moet je toch ook vaststellen dat het slechts een heel klein deel is van de totale voeding. Vijf gram voor 20 duiven bijvoorbeeld…Dat is een vierde deel van een gram per duif. De duif een 30 tot 35 gram voer per dag. En dan een kwart grammetje meer werkzame stof van een bijproduct. Laat dat eens even rustig op je inwerken. Even met je beide benen op de grond…….. inademen………. Ja, adem maar uit….. Zou het niet zo kunnen zijn, dat je de meeste winst dus eigenlijk uit de voeding zou moeten halen die je geeft?

Toch is het ook zo, dat goede bijproducten wel degelijk zijn effect kunnen hebben. Zeker op de langere termijn. Vaak hoor ik dat vader en zoon beiden met duiven spelen. Ook met dezelfde soort duiven. Vader speelt zonder bijproducten, omdat hij daar niet in gelooft. Zoonlief geeft wel bijproducten en vaak ook volgens een bepaald schema. De eerste helft van het seizoen komen de duiven van vader en zoon tegelijk thuis. Weinig verschillen te zien. “Zie je nou wel dat het niet uitmaakt” hoor ik de oude baas al zeggen. “Ik heb het je toch gezegd”…Maar in de tweede helft van het seizoen zakken de duiven van vader geleidelijk weg. De duiven van de zoon houden het langer vol. Waarom? Omdat ze net iets beter en sneller konden herstellen na een vlucht. Omdat ze net iets betere voedingsstoffen kregen in de opbouw. Omdat ze ook betere toevoegingen kregen voor de aanstaande vlucht. Ja, en dat betaald zich uit aan het einde van de rit. Dus verwacht geen wonderen. Ik zal ook gewoon zeggen wat ik goed vindt en wat niet.

Nou is het spelen van de vitesse en de natour natuurlijk wel een heel ander verhaal dan de dagfond of overnachtfond. Zeker als het weer en de wind nog wat extra gewicht in de schaal legt. 
De eerste twee jaren dat in voor Matador en Backs ging werken was ik gestationeerd in België. Ik gaf er heel wat lezingen en kwam zo met veel liefhebbers aan de praat. Een groot deel van de Belgische liefhebbers speelt een spelletje dat wij hier helemaal niet kennen. Dat is het spel van de super vitesse. Quievrain. Elke week Quievrain. Twee keer in de week Quievrain…. Van maart tot half oktober dezelfde lossingsplaats. Voor de meeste liefhebbers een 50 tot 80 km. Duiven die 1 x rond het hok draaien zijn te laat voor de uitslag. Tja.. en als je van sommigen hun voederplan ziet… met zo veel bijproducten. Dan rijzen mij de schaarse haren te berge. Geen wonder dat het niet lukte. Waarom, waarvoor denk ik dan. Als het oliepeil van je auto op het hoogste streepje staat. Ga je dan nog bijvullen? Ik ga me niet op de Belgische vluchten concentreren, maar op de Nederlandse. Want daar wonen wij.

Tot binnenkort.

Willem Mulder.